Table of Contents Table of Contents
Previous Page  266 / 800 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 266 / 800 Next Page
Page Background

Promptuarii Sal:ri

Pars Secunda.

ftri.

idem Spiricus in

J

eremia paricer nobis promif·

{us fuic,

ut

quo rempore corum quafi genus humanum ,

folo excepto populo lfraeli$, ¡l¡emoni proprer idolola–

triam fobji<:>iebacur, lex nobis miniílraretur Evangelica,

;!rrpi,

J

1

¡¡,

per quam Deo rubjiccremur;

Po/I dies 1/los, dicif Domi-

1111!,

dabo ltgem mMm in vi]ceribus eorum,

(:J

in corde eo·

rum fctibam cnm,

&

ero els in Deum,

él

lp/i cruntmlhi in

popul11m.

Hanc autem novam legem Deus mediante di–

gi¡o fuo, id eíl, mediante Spiritu íanlto(

Dexrert1: Dei di–

¡,it11s.)

non lapidibus, ut fa(lum eíl in lege vereri , fed in

cordibus noílris incidí aut infculpi voluit:

Chri{lus le–

grm Ev11ngel1Atim,

inquir Lyranus,

non fcr1pfit

in

ptlli–

hur,

ve/1abu/ismaterial1bus; fedln huma111scol'dibu.s,

&

potilf11num qunndo ft1per credentes mifir Spimum fan–

c?um

i~

die Pcntecoflú.

Porto fi quis ex me quzrat ,

quamobrem eodem tempore cjuo nova haec lex noílris

erat imprimcnda

&

iníci'ibenda cordibus, Dcusquoque

nobis mittcre voluerit Spiritumfanélum? opportunum

mihi videtur , fi cum facroquodam Interprete reíponde–

ro, gui 1llum

A

po!loli rextum

~di:luc~ns:

L:_x

fplrit~a.

1

~q

•.

Fhus

flseft, egoauremcarnnlisfum,

1ta fcnb.1r:

Eodemd1e,

'

' n/b.

·

quolex dala e/I, & Spiritur fanélus largitus ef/, urfcire-

mu1, fine fpiritrl ltgem 11on impleri.

_

l

Dumcomplerc111ur

d ies

Pentccofles.

Olim quoquefc.

ílivitas Penteco!les in Hebn;:orum populo fe fecundum

quendam finem habehat , nimirum gratian1m aélio–

nem clivinre majeílacis referendam, proanni illius con·

ccífa hominibus melfc; nam qllocemporefolemnitas hrec

celébrabatur, cempus quoque meffis

colli~endre

aderat;

Cumfalx mittend11 e/Ter In me/Tem,

inquit Chryfofiomus,

~·~~:·

'. 4 •

i•!

ciimfruélus. eflent colflgendi. Videsr,pum? viflejam ve–

ritarem: cumfa,lxfermonis efler adh1be11dn, uumcoll1gm–

dt1:fr11ges; tune Spirilus i/le velut acuta fttlx advolavit

¡

nr1di Chttflum loq11entem: Atto/lite ocu/01 veflro1,

&

vi·

dete regionrs quod jam albt1: funt nd r_ne!fem.

<;:um igirur

cce

i granariumtorjam fa:culisobíeratum fu1!fct, adeo

u< quali totum genus humanum degencraret in paleam

·

¡nine~dam

in ignem reternum, runr prope ccmpusade–

rat, quo prreccprum ad1mplercrur Chrifiidicentis:

Tri–

'.t>f.m

•! ¡ó,

ricum auttm congrc-gate in horreummeum.

4

J>um cpmplcrem11r dio Penrecojlu

Idto mttem quin•

quagcfimo

(

inquit Be,da in Gloffa)

quia indulgentiafiebat

¡

11 jubilt1:0 ,

&

perSpir1111m peccata rem1ttunt11r, ch"!i·

taJ

d1ffimtldur , qute operit m11/titudinemp eccatorum-

H1~c

eíl, quóJ quando Redempwr noíler P?teílarem re?11t–

rendi peccara ApoC!olis conferrc volu1r:

Infufflavzt &

Jo•"· •o· u.

dixit

riJ:

Au:p11e 'Sp11i111mf,,nélum, qu

orum

rem1/er1tlr

p ecc

4

1a ,

remitt11111ur&1~

.

Und~

in hujus

íol.cn:

m.itatisFc·

ria tercia in uluma oranonc M1ífre expreíse d1c1tur:

lpfe

ejl rem1Jfio peccat1rum.

Joannes Ferus inCommentario

foper Al ta Apoílolorum ita ícribit:

.Q11inq11a¡,rfimo die

grntin Spiritus fanll1 Difripulorumcord1buI infujaefl; quia

qu 1nc¡uage/imu1 a11nu1)11bdteu1erat, 11111otum e/{tt omni–

b11s ,,b adventu Spiritus fnnéli verum

&

ptrpetuum

J

ubl•

lt1:um incepif{e.

Varias autem Jubilrei illius enumerat

condtciones, caíque cum eximia illa confert militare ,

qua:

a

Spiritus lanll:i advenrn in nos derivatur:

Nun~

in fpiritua/i

J

ubilt1:0 rei folvuntur, debita remlttuntur

,

exu/(J in patriam iterum rrt•ertuntur, htet"rditns amlj/a

redditur, f t rvl' iliejl) !>ominespeccnto wmmdati

a

Jugo

fervirutis l1brramur.

T'->'D·n'

, ,.id.. ••·

-5 Dum compleren111r dies Pentecojlu.

Porro obfcrvan–

dum eil, quód H1eroíolymis in hac fcílivitacc ex variis

mundi provinc1is convenire confoeverinc ir¡numeri he>·

mine~

gentiles pariÍer

&

Hebrrei; ac proindt' divina pro–

videncia voluit, ut Sp1rirum S.cum tanti populi admira–

tione fuper

c~~aculo

Sionis on fi¡?.'?º vifibilideíccndcret ,

nt l¡i omnes m1raculorum, qure 1b1 fiebant, oculati elTent

reíles, fi mulque e<fenr promµlgarionis nova: Jegis E van·

gdicre fideles auditores, myfleriaque

a

promiffo Mellia

in ordine ad gencris humani redemprionem operara in–

celligerent, uc vel he nemo elfe po!Tet, qui excufarefe

pofiet, 9uafi, qua: vel qualisChriíliana religio clfec,qure

¡innunt•a_nd~ era~,

hallenus 1gnoralfet :

Diefolemnl Spi–

rltus pemt

(

1nqu1t Beda

111

glolfa

)ut tanta vlr1u1 haberet

m11/to1, qui npprobarcnt,

<:t

varia1 /inguas cognofcerent.

(, Pum complerentur dia Pentecof/u.

Salmeron aliam

folemnitatis hujus congruentiam adducir

:

.Quia pofl

quadraglnta die1 prtrfentJt1:fufcitatt

e

hrijli,

<:t

decem ab–

fentifl orantl1 in ra:loper verbu,m interm1m & externurn

;,,

oratloneerant

4ifpofit~

adfpiritu1 fz1fcep1ionem,

&

per

co.,f/i.1 Evangr!tca fig111fcata m 'JUadrnglnta,

&

drcrm

prt1:cepta per numerumáenariam.

Obfcrv.andum cll au–

tem, quOd quando Deus humano generi Sanll:H1imum

Spirirum íuum promilit·diccns:

Spiritum meump1n11m

In medio veflri,

finem quoque principalcm, ob quem

¡¡.

&c<h.16.11.

Jum

daturuseratimmedia~eíubjunxcrit:

EtfilClarpur 111

prt1:ceptls mei1 amb11/eti1

,él

juáicia meacujloá14t1s,& ope-

remini

.

H oc igitur die Redemptor nofier E vangelicam

legem nobis dedit, atque ut illam tantofaciliusadimplc-

re poffemus, Spiritum

S

nobis miGt ,qui mera chariru,

merufqueamor eíl, ideoque fini

pr~ccptorum,

quichari-

ias

eíl, perfell<! refpondet. Et ob hanc forré caufarn Ec-

clefia Dei abeodem Spiritu S.dirella inambobus d.iebu.s,

fcilicet tam vigilia:

hcílern~,

quam

hodiern~

fcfiivitatis,

hanc divinorum prrecepcorum obfervanriam tam effica-

cicer infinuat

&

inculcar, veluri

fi

obfervantia ifihzc

indubitatum quoddam fit recepti Spiritus S.indicium:.Qul

habttmandatamoa, lf:Jfero11tea,

ill~efl

quldi/lgltme

;

quod idcm efl ac.

fi

d1ceret : Quilquispra:cepta mea dilij

genrer obfervat, haber amorem meum , qui ellSpiritus

fanélus.

In

hodierno quoque Evangelio ícribitur:

Si IJUis

dilrgit me ,[1rmonemmeumfer'iiabit; qui non diligitme

,

fermones meo non fervat .

S. Petrus Damianus hujus dieí

Concionem hunc in modum·ipílituit:

Nosfplritum hujus

mundi non accipimtls ,fetlSpirztum qui ex Deo ejl.

Ut au-

tem diílinélius cxplicet, quifnam illc mundi fpiritus

fic,

ciuiSpirirni Dei contrariusexifiit , '.dicit:

.P.ul1 eft autem

fpiritu1 mu111/1? Jllt profel/peft, qui fuatlet1'omlne11li'lli·

na prtecepta tonttmnere.

S.

Bonavcntura manifeílum

fignum, undé Spiritum fanllum in nobis eífe colligere

poffimus, hoc fequens eífedicit:

ln

hocfcimus quoni11m

s.rm.

n. de

manetinnobis defpirltu, quem áedlt nobiJ: dat nobis[pi-

Pentcc.

ritum, ur mandnta eju1fervando inipfo mantamus

,

t!:I

;pfe in11obls.

ldem

S.

Petrus Damianushoc quoque ad•

~ucit

przíenria: Spiritus fanéli convincens argumcn·

tum:

In hocprof!llo conftat, quitrSpiritum Dei habetu,

Ji

J>eum ver

e

agnofcitls,

idquc hac ratione prohat, quia

Ne-

p10

qut1: Deljunt novit, nl{iSpiritus Del.

Ex quibus.prz-

miffis hrec tandem deducitur confequcntia:

.Quis ípfum

poffet Deumcognofcere, ntjiejuISpiríturn mereaturbabere?

At veró num forre

vos

hanc Dei co¡\nitionem &noti-

~iam

habercdubitatis? Audite

S.

Joannem ciaré id verbis

exponencem:

.Qui

dicfl fe nojfe Deum,

lf:J

mandataeju¡-

non cuftodit, m endax eft

.

Unde& ille perfeéluI mandato•

rum Bei c11jlo1 ajebat: Nos

f

pirítum bujui mundl non ac:

~eplmus,

fed Spiritum quiex Deo eft;

quibus verbis co

quo diximus modo ínter fpiritum hujus mundi

&

Spiri-

ritum Dei diílinguit, quia fpiritushujus mundi eíl illc ,

qui nosfacitdivinacontemnere,

&

prrevaricari manda·

ta .

OI meumaperul,

dicebac quondam Propheta regius ,

&

attraxi Splritum

!

quifnam autem fuir hujus íacroían-

lti Spiritus imbibiti finis? hunc

declara~

quod immedia-

té fobjungit ardentiffimum divina przcepca obfervandi

defiderium ,

quJamandata tua dejiderabam.

Plurium perfonarum ad fundendas oratio–

nes concurrentium unio: fyncera cum

proximoconcordia:

&

humíliras,

fui

ipft–

ufque contemptus, optime funt ad Spiri–

rum fantl:um recipiendum difpofitiones .

DISCURSUS SECUNDUS.

Erantomnes parfter In eodemloco.

All.Apoíl. c;ap.z..

i

v

Ald~

notabílis e!l illa, quam Evangcliíla in

hod1ernz fcílivitaris hifioria óbfervar , cir–

cunílantia, quod fcilicet omnes requalitl'r in eodem lo–

co conjunéli fuerint eo rempore , quo (upcr illos de–

fcendit Sp ritus íanélus:

Era1tr

omnes parzter In eodem

loco.

Porro GJoífa circumílanriz hujus rationem red–

dit, dum ait:

In una domo fedenribus lnfunditur Spi·

ritus, ut

Ecclefi~

u111ta1 commendetur.

Hi enim , qui

in cc:enaculo illo congregati erant, univerfam Ecclc–

liam reprzíentabant ; ibi namque fimul congregabantur

fanll:iffima Virgo, Apo!loli, Difcipuli, aliique illumina–

tifümi fer

vi

Dei, qui Firmamenti hierarchiz Ecclefiafii–

cre columna: erant. Increata igitur Sapientia eos fimul

cfíe volutt, lit perpecuam lignificarer Ecclefire unitatem,

quam in eadem quoque Ecclefia deinceps rcquirebat, ut–

pote cui iafallibilirer adfuturus elfet Spirirus lanélus ,

prout