1000001230

";'

ln?darc.

Serm. deS.

Steph·

Couc.

1.dc

Afcen

De AfceníioneChrifü

D~fcurfos

XV.

co111paf!ionem In fe fu{clpl1mt, quod

1/111

non nocer, &

[.innnt ptecdtores; detaltbtu dl8umeft Petro: Maélii &

manduc11.

Sanaus Bernardinu

s jam

infinu¡¡tam mora–

litatem prolequens fubjungic :

R.ul(

i tam:n agtndum

quafótt( tadl?:pullul11t

que ta

m vel

ociter nequeat extlr–

fldlt,

f1tljliMt1l11t al'f/mr.mconcupiffemia cnrnls? profe–

élo

m6rtlférlMI qkltlbibtrint_, non el1 noeebit; quomam

jUlttaJttlMtdflsek:mplum, cumgu/laverinr, r.ole11f bibe·

re,

;ti

eft, eifflfenferll'ft, nolentfonfentire.

Dionyfius

Carthulianus ait:

Mortlf:r11mfne 11ocwmenlobi/,1r, cui

omHi11 ttlttm mttla cooperantur In flonum, ve/ qui altorum

prd'V/1e!telflp/is fron inficitur

Jupér .tgro1 manus lmpon:nt

ben~

babebunt

Hoc

dcniqUe ultimum fignumell, quod Chriílus illis

appllcac, qulfidcm vivam habent. Gloífa dicit:

Durn

prdlt/lnól In bdno opéte cot1firrnato1 robornflt cxemp{obonct:

optr11tlot1l1.

Eademquoqoe

aá literamfuit

Alberti Ma–

go!

cxpofitia dicentis.:

.Qui exemplo bohorum opetum in-

firmllm

él

áebilem

P~fcatotemrt1bornt

co11fortntnd benc

'lli'lltnduln.

Sa11él:11s Thomas de Villa-Nova verbailla

de iis ihtélligit , qui fpirituali falute in feipfis gaudentes ,

candcm dotumentis

ext>ortaiionibus fuis, aliis bonis

communicant:

Demum

ver~

cum fixum permdne11tem-

9ue

lnfeipjiJ (11nltatem perfett{erlnt, iht1mochnrit11t/J

nf–

fellu{uper .egros morlbtuproximo1 confulendo, corripirn·

tlo, commonenáo, manus lmponant, 11t fahtntur.

San–

dus Bcrnardinus hánc nofiram infümita:em naturalem

nlaximt! in rtfifiéndoinlmico

appetitihus nollris opti–

pondcratdice

.Quid tamtn? mole/111 cert(

peri–

rulofafic comlpt.t

~infirme

ajf:éllo11i1 luéla, fed qurcre–

rflderlnt

Juper ttgro1 manus impont1rt

él bent habe–

bunt, iá tft, ttgras affeél1one1 bon/1 operlbu1 operient

hocremtdlo curabuntur.

Lyranus deillis intelligit ,

quiañimas

fiatu falutis deviaátes reducunc:

.Qui per

bona verba

él

opera a/los

peccall1 rttrahunt,

~In

bono

confirlnant.

Deum. Fr1mu11tum

hnbereJ in i1tferioribuJ; ne putre-

Jceret, levnru adf11pe1iora, frumemo tuo 91fd!rlJ mutare

/ocum,

cor Ptrm1ttls i11 terrn putrefcere? frnmemum le-

vnJ infr1perlorn, corleva in<<?:lum. Et umN, lltquis, pof-

qui /unes

qu.e machi11d!, quttfcaltt opus funt

Graáus n/fe!lusfunt: lter tuumvolu11tnJ tua e//

;

amando

afcenáiI, fla11s in rerra; inca:/oesfiáiligas Deum.

Pau-

quidern, fed valdc fubfiantiofis

ver~isGuerricus

Ab-

bas efficaci!Ti ma nobis ad fublevandas mccelum mentes

noílras, motiva propo11it:

Cbrif/us

~hefaurus.

tuus

afr~r.-

Serm. de

áit In cz/11m

lb/ /it

cor iu11m, lnde ducit or1g111em; 1b1

Aíwif

/Jnbes l'atrem

(:!

h.erráitntem, ináeexpellaJ Jalvatorem.

Sanllus Bernardinus de milite quodam, qui ter–

ram fanélam

p«re~rinando

peragrabat, refert quod

po~quam facrofanéla rcgionis illiµs loca, in

qu~bus.

prz_c1-

pua vit:eSalvacoris myíleria acciderant, fig1Uat1m _v1fi-

taífet:

Ultimo venltad{acrum Oliveti montem, unde Do-

Toni.J.S.erni.

minuJafcená1taáca:lu'lt1, iblquetotnmmenrem, &omncs

•· de Akcllf·

animd! vires elevnm adfuprema jlexiJgenibur projlravtt

fe ndve/llgia pedum Domlnl noPri ¡efu,

l]lltt:

reliqttit

ca:lum afcenáem: illa deofculans, illa profl11vio lnrbrJ·

marurn lrrigans

(:J

coYde nmorir á11lceáine /,q11ef nélo

brac/Jlls & manlbuselevntis, & adc.:elumernlln fnc/e

lnqult: Dulciflimc mi

:[u, n:fcio ub1 ampli111 qu.rrnm

ft,

concede mihi911<1[0 ex dulcedln: mifertrordid! flld!, ut

nuncv:nlamaá

t:;

& flntim hiJdiéliJ animaejus ex amo-

ris dttlcedine exp1ravit.

Obllupuerunc

hoc fpeélacu-

lum, quos íecum habebat vit:ecomitcs, neque ram !u-

bica: mortis caufam fcientes, medicum quendam con–

fuluerunt, qui qualitarem complexionis miliris iílius ,

CUm ab ilJiS ÍCiÍcitaretur

refponderunt ei :

Vir totUS

jucundus, dulcis, amnbilts, devotus,

<:t

fervidtu in amo-

Dei; mncmedicusait: Propur ::ur!fum amori1 atqut

dulcorls,

gaudii cor ejus Jc1Jfum ejl;

vm! ita elfe

depreheníum foit; fiquidem cordi fuo verba h:ec incifa

habuit:

Jmormeus

efus.

Obferveris velim hujufce

fo–

lemnitatis hymnum, quam is fit affcéluoíus

eximí<!

dcvotus:

efu no/Ira redemptio

amor (:/ de/iderlum

&c.

Bernardinus dicit, quód Afcenfione completa ad

Patris dexteram fe collocarit, idque quia

in hac d: xtcra

Scrm. de

funt del:élatlones u{quc lnfinem,

(:J

ideo monet Apof/olus

Afeen!.

ut qu.eramus quefurfum funt, ubi Chrlf/us ejl in dexrcur

Dcifedcns .

Afcenfio ChriíH in Aquila pra'!figuratur ,

cujus varix ad hoc myílerium adaptata!

proprietares conúderantur.

DISCURSOS DECIMUSQ_UINTUS.

Verum enimvero aliud quoddam fignum ex fenfu

lle

mente fanl\ae Ecclefi:e circa lidem hujus myllerii ad–

difccrc polfumus, id eíl: elevationem mentls

corporis

Jlollri ad bona ca:lellia:

Concede qud'fumur omnipoten1

Deur

"'J"'

hodlerna die Unlgenltum tuum Redemptorem

nojlrum a

cr11/01 afcendtffe crúlimu1, 1pji quoquemente in

ca:leflibus habltemus.

Porro hunc effeélum Afcenfio Do·

mini in primis Cnriíli fldelibus operata foit; fiquidem

facultates Cuas .ad pedes Apofiolorum

c~rtatim

porta–

bant;

de hifce fidelibus Tertullianlis de fui temporis

Chrillianis loqueas dicit:

Terram fu[penfo pede renemus.

Barnabas

qui Chrllli difcipulus erat, omnia qua: ha–

bebat, vendidit, unicam duntaxac poífeffionem fibi re–

fervando, quam tamen poílea mox ut Chriílus afcen–

dit ad ca:Jum, inter pauperes eleemofyna: Joco diílri–

buit.

D: t:rrls érgo ad

c~los

afcendit, (

inquit S. Ber-

Et fa<ie1 Aqul/tf drfuper ipforum quntuor.

Ezech. cap.

Tom.t-Scrm.

nardinus

)ut

noJC~leflesefficer:t,

!&adC{lt/liaevocaret

;

>-de Aícenf.

linde nulla Cbrl/11 folemn/tas tantum dt'IJotas animal ele–

'llat ad[up:rna, quantum prttdara dies buju1 folemnita·

Aldé myílicus hic femper vifus eíl currus ille

tis. A.(c:ndlfll no'bis

(

inquit Sanll:us Ambrofius ad ccele-

ab Ezechiele ad umbratus, in quacuor

quas

Lib.,..in

fiem hunc triumphacorem converíus )

ut tefequamur

pr:ef~f~rebac,

faciebus _v_arié effigiatis . Facies :tenim

Lue.C.p.

•4·

mentlbu1, quem oculis vldere non poflumus.

Hoc fortt! homm1s figurabat Verb1 incarnationem: facies Bovis

ln Luc.

rnyílerio fach1m cíl:, quOd

eduxlt eos {orar adcampum

ejus paffionem; facies Leonis , refurrefütmem :

apertum. Foral clvitntem

(

inquit Hu¡!o Cardinalis)

(re

tandcm facies Aquila:

A!Cenfio~em

juídem repraefen–

oportet exirt á: mundo, qrit Dei benedilliontm haberede-

cabat ·

_H:e~

auccm Aqud_:e facies defuper ipforum qua–

fidernt.

Albertus Magnus autem ait:

Utoj}endem quo-

cuor

ª~!mahu~ er~t, 9u1~ ~yílerium

illud pra: omni-

nlamtle clvltatt tgredl oportet,

ét

mundum conttmner:

bus

~lus,

qu:e

vita

Chriíli

cGntinentur, maxime

ell

c(lum nfptcere.

Sanll:us B.:rnardinus pie meditatur , adm1ran?um..

nde Sanltus Bruno:

Habuit /iml/itudi-

quo<l Chriílus in

c~lellem

illam patriam afcendendo ,

nem hommls, quia vmu horno; vit11/i, quia[ncerdotnlis

fcrrm.

corda quoque noílra eo tranílulerit:

Hodl: omnium el:-

hoflla in crucevelut virnlus moriendo; habuit fimi/irndi-

nfcc111.

S.rm

i.de

llorum méns

lnc~leftla

tranfpottntur, th:fauru1 cordls eo-

ttemleonls, t:rtia die refurg:ndo de f:pulchro

(:J

corpur

Mccní.

rum Domi11us

efusCbrlftu1 crl•rum afta confcendenr, eo-

fuum ut leo cntu/01 mgitu vivzficnndo: habuil fimilitudi–

rum corda ibl pofutt, ublconj tdit.

Nemo camen Guer-

ntm A.quil.e qt1ndrngefimopoflrefurreéliontm di: nfcenden–

rico Abbate mellus dixit; itaenira ait:

Clamanti

ur-

do·

~dem~et

my1teri11m nobis Sapiens in Proverbiis in

Semi. de

[umcordn, l'onti/icl Magno( qulbodle /ntroivit in[anéla

Aqu1la

deltne~~1t,

dum

ait: Trin funtmihJ difficilta

AfcenC.

fanélorum d!ttrna red:mptione inventa, ubi

él

ajftf/itvul-

(:J

quartumpemtus Ignoro: v1am nq11ile inca:lo, viam rolu·

Pm·.¡0.1!.

ul Dei lnttrpelfnnr pro nobis

)

refpondt fidelíter: Habe-

Juperpetram, v/am navis in mediomarl,

viam vi·

mus ad Domlnum; ftd/i aliquando qutfjiv1ftl, non qud!

ln11doleJc:1111n:

per quorum ult1mum Incarnatiodcno-

furfum funt, {ed qud!fuper terram; jam ttipfum

incr~- ~ata

íuit, in qua

fa:.mina rlrcumd,ditvirum: Via navls

pa,

~ d~c

Domlnocum Propheta: .f!.uld en_tmmlhi tf!

me~lo•~ar~,

~¡us

paffi onem alludit. Unde Hugo

c~lo,

él

quidvolui fuptr te_rram

E!11mvero h1fce

Card~nal1s

a1t '.

Y_1avlri in ndolefcentln ejlChrijfl incar-

d1ebus mag1s quam

unqu~m

ahas cog1tat1ones nofirza

nntto tn beataYirgme . Yin maris in mediomarir Crux fua

pf,1.

'~·

l ·

nobis ad Deum elevand:elunc · Und<! Sanll:us Augulli-

fuit el navls, ad tranfeundum maremundi:

~Ja

rol

óri

In Púl.

li.

nus:

Reéli: aámontnt verba fua, ut furfum corda ha- [uper petram,

Íllit ejus Refurrefüo; quia ficut coluber

beant; audiant ergo

faciant

Levent ad illum IJUOd

inrcr duas petras pertranliens, fefc renovatquoad pel–

ma/e eft in urr11; lbl enlm non putreffit

cor,

levetur ad

liculam, ica Chriíl11s fepulcbri fui Japidcm traoliens

pene- .