Table of Contents Table of Contents
Previous Page  62 / 228 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 62 / 228 Next Page
Page Background

'Tres

Perfonre

fun't Unus beus

~

~d

in varias etiam 5eétas, faétionefque di·

'Vifam eí

fe maxitne veró in tres faéli,mes

·

quar.um:

l~rima

fuit

Anom~orum,

qui a,er–

te

Filium creaturam eífe d1cebant, nec ul–

la re Patri fimilem ' nedum varem'

&

:EqUa–

lem; qu:E Arii ipfiffima fait h<Erefis: Al–

tera

Semi-Arianorum

,

qui Filium quidem

. Patri con

fubfiant

ialem. eífe minime aífere–

' bant,

fed

tann.lm

in fubfuuntliafimilem: Ter–

ría deniquc ínter ambas · interjeéla Non–

nullorum extitit, qui nequc confubfiantia-

1em Filium, neque

f~fiantia

1imilem, fcd

. tantummodo fimilem effe fiatuebanr,

&

eundem creaturam ex cnerarum ordine

cffc, vel negabant, vel apene profiteri

non audebant, ut rcferunt Epiphanius ,

Athanafius, Hilarius, &c. Seu,

u-~

fcribit

Rufinus lib.

1.

hifiori<E cap.

25.

triplex·hoc

feél:<E Arian<E divortium triplici cHverfo no–

mine notabatur: nam alii erant Eunomia–

ni,

&

Anomrei, qui nulla re prorfus

fi-

1~1ilem

faeerent Filium; alii Ariani , qui

11milem

eífe d.icerent largitate gratire, non

proprietate naturre; Creteri Macedoniani,

qui per omnia fimilem aífercbanr ; quiMa–

cedoniani ctiam diéti fu t

Pneumatomachi,

~o~

efi

~· ~p_iritus

impu:_rnatorep' eo ' quod

Illms diVmitatem ncgnrent ,

&

illum cífe

puram creaturam afTererent. Duo itaque

maxime in hac..qu:Efiione ftabilienda funt,

~imirl!m

probanda divinitas

ilii,

&

Spi-

1Itus

~.

& eorurh

e

m

E

ere confubfian–

ti~litas

propugnanda, idcirco fit

CONCLtJS I O PRIM A.

F

liius

efi

revera Patri con(ubftantiaÍis,

&o

verus Deus

.

Hrec efi ne fide det€rtni–

nata .

irl

variis Conciliis , & , expreífa

in

ommbus fidei profeilionibus Catholicis

e~mque

in rrimis probanr omnia

tefHmo~

iua veteris.

&

novi

tefiamenti in prrece–

denti qurefiione exa rata

ad probandam

perfonarum pluralitatem in Deo.

.

Probatur

infuper manifdlis nevi Tefia–

tnertti ,oraculis, quorum primum efi prre–

dar_a ijla Petri confeffio M atth.

16.

Tu e;

Chriftu! _Filius.Dei·vivi;

aíferendo enim'eum

f n:_e FilmmDei

vi

vi, natúralem Filium Dei

~fle pr_o~eífuse~

..

A~de,

quod etiam Filius

1l_le d1vmus ahbt dtcitm

Unigenitus

Joan–

l:ll.s

3•

&

Prop~ius

Ro~.

8.

{j

autem fo–

lum cífet f ih_us Dei adoptivos , ut rcpo–

o c_ban~

Anan1 , nec .unige nitus , nec pro–

prms

d1

er tur; ,nuln namquc funt Filii ad-

oprivi: Infuper

fi

Petrus foltlm FiliumDci

adoptivu .

iclrifium pronuntiaret, non e1 ..

fet cur

eJ

confeffio creteris prreferretur

¡

&

ob eam beatus

a

Chrifio prredicaretur

n am qui ipfum putabant eífe Eliam,

au~

un um ex Prophetis, etiam Filium Dei adop–

tivnm confitebantur; Oportet ergo Petrus

agnoverit eum revcra Filium naturalem ;

fed

fi

Chrifius fit Filius .Dei natmalis, ne–

cdfario debet cffe in eadem natura, {cu

e¡ufdemnaturrecum fuo principio; inqua–

libet enim alía nonnili adoptivus eífe pofler.

Confinnatur:

.Ex eo, quód Chrifius ipfe...

met fe Filium Dei verum ,

&

naturalem

pluribi contefiatusfuerit: Unde Judrei Joan–

nis

19.

ipfum accufabam, ')uod FiliumDei

fe fcciifet, aut pri dicaífct ,

Nos,

inquiebant,

legem habemus,

tf.:r

Jecundum !egem nOflram de–

bet mori; quía Fi!ium Deifefocit.

Unde Joan_

5. MagiJ qv.&rebant eum

J

ud&i interftcere, quite

non[o!um ¡o!vebat Sabbatum,

Ñ

d,

&

Patrem

[u

u

m dic9bat Deum, &qua!:m (e faciens Deo:

Chrifius autem nufquam fe excufavit, quocl

dixiífet fe Demn, vel Filium Dei: imq illo

!_pfo capite fubdit.

Amen dico vobis , non po–

t'efl

Fi!ius

a

fe fa cere quidquam, ni{t quod'Vide·

rit Patrem faciemem, qu&cilmqtle enim il!e_fo•

cerit,

h~

&

[tmi!iler

jacit.

Quibus. verbis

non folum nonr fpondetJudreis, quafica–

lumniatoribus , fed potitis feipfum iterum

;¡{fe

·ir Filium Dei,

&

eandem cum Patre

habete operationer;n,

&

potentiam.

R:ponunt

Ariani Ch rifium fe excufavif

..

fe apud JudíEos volcntes eum lapidare

j

quód FjJium Dei fe dixiJietj nam

ctimdi~

xiífe~

judrei Joann.

10.

D~

bono_ f!PCre

mm

lapidamus te, {ed

de

b!a[pb:mia,

¿_jf

quia

tU

homo dm /is, faciJ te ip[um Deum,

fe

fe

au–

tem ex c;:uÜtt teíl:imort io illo Sc;:ri pturre:

Ego

ditá, bli

4lis,

Unde intulit,

Si illos d1:.:it

Deos ,

ad qulJs Jermo Dei

foéltu

eft

,

nempe

Prophetas,

{3c

Patriarchas , cur potiori jure

non dicitur Filifts Dei,

Quem

l'ater

, [an–

élifica'Vit ,

(!/'1

mi{tt

in

mundum

?

Q.uo

argu

1

mento Chrifius fe nominat Filium Dei eo

modo, quo jufii,

&

Prophetre; adeoqu

e.

folum Filium adoptivum fe probavit.

Verum

non ea fuit Chriil:i ratiocinacio,

ut

optime notavit Hilarius 7· de Trinit.

~mó

potius argumencabatur

a

minori ad-maa

¡us. hoc 11_10do : Si J uil:i,

&

P rophetre Filii

Dei vacan poífunt, quanto magis ille, quem

P~t~r

peculiari modó

in unitate perfon<l!

d¡ymre ' feu per humanitatem

a

erbo

áf–

fumptam

fanélifi~vit?

llddit