1000000224

I 10

Traél:.III.

Difp.I.

Art.-IIt Qua!ft.III.

.vel

13.

Tale eft

uod dic

inquit,

de Pa-

ritui [anélo

pr_ceft~tt

e!font.iam

fine u/lo initlo

hiJ

fci

entia, ve! d.e

Patr.is

effi;¡;n

·(t ,

ex·

rewporiJ, fine u/la mutab¡litate naturce de utrtJ·

pref

!i.us

dicemn de

Patre fc

ient'-

·,

ve! J.e

P~t -

qt!e _p_roceffio.

S'ecundó, termj_nus for.malis

tre

ej[e

ntia.

efl:

lél'

qu?d p.erfcétitis.

in generatione:

Sed

~íferm~

efi pe,rfeétiOr jn perfonis pro..

CO,NCL USIO SECUNDA.

cluéhs, quJ:t relatlones perfrmales nondi,.

cunt perfcétionem . Ergo

~fi

etiam · termi..;

ErfonaJ

procedente¡ [unt de fubfiantia pro-

nus fonnalis. Adclit,

quOd

in creatis na–

ducentium, non per modum matertte

tura efi terminus formalis gencrationis

j~d p~r

modum formce.

non autem propdetas inclividualis: Ergo

Probatur

Auétoritate fanétorum Pa-

idem dicenclum in divinís. Denique gel)e–

rrum , qui

ma~ip1o

c.onfenfu affinnanc , ratio in ,elivinis n

ef}et univoca, fi ef–

,;:aufa¡n matcrjalcm efiC

re¡:novendam

.3.

fent ia cliyjiJa non eífet terminus formalis,

procdlio~i~us cliv~is;

lta

~' Hil_ati~s

lib. quia ad

~cnerationem

univopm requiri·

12.

de Tnmtate,

Htc ergo,

mqUlt,

mgem-

tur,

quód g.enerans,

genitmn conve–

tui finte omne 'tempus ex fe Fzlzum gmuit

niant in termino formali; non conveni–

non ex

aliquafubjacent~

materia, qura per Fi·

rent

~utem

perfonaJ produétaJ cum pro–

tium om1}ia; npn ex nihilo, quía

fe Fi!iuin;

clucentibus, fi dfencia divina non eífet

~imilitef

Augufi. lib.

contra Maximi-

~erminus

form¡¡lis: Ergo,

nu¡n cap.

H·

Vo1 autem,

inquit,

nec FJ/ium

Probar

Quía

FiJius

g~nerar~tur

·de {ubftantia Patrii genjtum vulti1

tar¡un

eJH:ntia,

de qua{¡ materia, vel cffentia

eutp

nep ex nibilo, nec ex aliqud materia

fic accepta eífet ·quid abfolurum,

com–

{ed ex Patre effiponceditiJ, nec videtis, qujtm

munc tribus Perfonis vel quat¡:qus efi in

11ecejJe

ftt,

ut qui non efi ex nibilo, ne,· a!i-

primo fuppofito. Si primum: Ergo Filius

qua re·, fed

De()

nifi ex Dei (ubfiantia

prooedit c.l.e

feip[i , quia proccclit de ef–

effe

110fl

pojfit

cr·to colligit Doel:or

fenr ·a , ut l!fi communis tribus ?erfonis.

di!t: ')

qu.rfi.

. qu n.

quód

OmneJ

cundum: Ergo efTentia, ut efr in Pa–

Doéfores antiqui, qui a te por

Augufti!li

q;~,

edt Filius, quia, ut eft in Patre, re–

u[que ad iftum

(

nempc Henric

m) nonfum

cipit relao

'onem F,liatio

nis, ranquam for–

aufi in divinú nomznare materJam,

ne~

qua

mam

Filii

confl:itutiva.m

rnateriam. Cum rameJJ

omne~

co»c.ordtter di

T~rtio,

~ia Spi,rirus

fanétus efi de e[–

cant cum Augufiino,

r!oa'Ei!tur

f,C

eraturde

fenna aJque ac f i}llls,

tamen, ex men·

jubfiantia PatriJ.

te Henrici, non !;fi de Eflemia tanquam

· Probar

autem Gonclufionem Doétor ibi- de Materia, alias ejus produétio eifet na–

dem num. 'í· Primó quia

effentja~¡iivinaefi

turalis; Ergo nec

!'!X

ea dcbet eífe Filius

ce_r~~iJttJS

formalis produétiot'lis.

ge~rarivaJ

canquam

Materia.

Ftlu; Ergo }lOn efiquafi

mate~1a ~Jufdem.

Quamc¡uam

a~tem

h1c commumor Do–

Confequentla patet: Quod enun <;fi q:pte-

c'l:orum loquencj.1 moqus,

ad Cathe>li–

ria, vel quafi materia in generatione, di: c;am ver1tatem magis fit accommod atus,

in potenria, vcl quafi in potencia ad. ter-

nibil<?~inus

no.n

~m;ninó

improbanda efl:

ruinum formalem, non potefi autem 1dem Hennc1 fcntentia:

nempe ille fit fenfus,

e((e

in potencia

ad feip[,um: Er

go ickm quód que113admodum

ma~eria

pr.rfupponi–

non potefi e1Te te

'qninusfoqnal.is

~Hu~-

fur,

rei, quaJ ficex ea,

reperitur,

materia generati

onis: lgitur heí

fenqad1-

fubfifi1t cum 1lla re, qua!

cfl:

forma cleter–

vina efi ·terminus' fornialis clivin.r genera-

p1inativa,

¡;:onfiitutiva? ita eífentia di·

tionis, non efi cjufdem quafi

mater~a.

Pro-

vina Patris prrefupponitur in pJiori figno

,bat autcm amecedens; Primó auc1:<;>ritate, originis Filio, qui d

ipfa gene ari dici–

n am Joarnis

lo.

Filius ·¡lit;

Pater meus

;

tur,

intrinfece inclucliturin Filio fimul

quod dedit mibi

:m~jus

omnibus eft;

Majus au-

cum reJation e filiationis , qu.r

efi

vc.luti

tem omnibus non efi, nifi aliquiq infini-

forma confiitutiva Filii; Undc hrec quaJ–

tum, a.deoque efi d1entiadivina, quam Pa-

fiio tota pene efide uomine. Cenum enim

¡cr ded1t

~· i~io . Dcincl~

Augufiii~us

l_ib.

e_fi, quód in divinis non

propriCforma,

15.

de Tqmt. cap.

26.

Sicut Filio,

mqmt, hcut, nec. materia: Sed

-uuaque Deo trí–

pr~/Ja~

_effinriam, fine initio remporiJ, fine u/ta

buitur tantum per mec'aphoram,

quan–

rnutabt/11Rt~

naturd: de Patregenr:ratio, ita

ipi·

dam proponionem, quam cffcntia divina

ha-