331 / 436
D e JVlundo Ccelesti.
Art. l.
3
1
7
tari
va!ea mus. Et qu1dem fort t s
es
aliq ua hac de re ql1idpia m discencli
ex Scriptura Sa, ra: en1m, curn satis
cla 1e tradat , esse regionem aJ1q am
crelestem incorrupt ibilt- m , ineffabili
fo le ra rli tam , omn1rus ornarr.e lis
in struéh , qu am praparavit Deus,
ut esset <l ig num dom1 1lium , in quo
vitam beatam, at imowprehensiblli–
bu
bpnis umulatissi mam ageren t,
qu icumque pra:s ntis vita!
cur~u mjus
te , ac sa néle trans ge ri nc ; de reli.·
quis ca:·lis, qui huju mona lis vita!
usi bus inservi unt, vix quidqu arr. liqui–
dó deter mina r ; atque int eri m loca in
quibu s de iis loquitur, tam varíe
a
vari is explicantur , ut fnih il certó de–
fin 1t um, ac
~ac1a!
uaclitivnis
<
nsensu
füm at um haberi possir. Ut tam n de
re prrerlarissima' quantum
a
rnortali,
.terrestriq ue homine rescimari poresr,
d icamus; age , vide arnus
&
al ioium
placita,
&
quid conjetluris, rat ioci–
niisque- nostris c nsequi valeamus.
Dup]e){ prrecipue seritentja fertur
de . s~bstan t i<i
Ccelorum : Prima tener,
ejusde m esse ra tt nis ,
. ~e
est illa ele–
mton taris , in qua , vi·vimus, cuj usque
pars sumus ; ita ramen, ut quidam
extimaverint , esse simplex elemen·
t
m ,
pu.ta,
a~re m
immensum, ac
pu rissimum , se u fluxuin ., seu , ut
EmpedocJi placnit,
glari~ tum
; aut
ignem re nuis imum , cujas ast ra es–
s ne d. nsiores pa rtes, qua:: fui t opi–
n io Ana:xagora: ; aut aquarn, vel cer–
te qtiidp1a m aqi; a::
na n~ra::
, _qure s n–
teniia plt:risque
onél rum P&trum
pJacui c. Q uida m eró illarn habuere,
u1
mix1a m,
.~u
ex omnir us , seu
e:r.
<]1
ibusda m elem ntis, pra:cipue, ex
a·:1e ,
&
igne ; qua: fuit opin io Pla·
t
n1s ,
qui etiarn adJidn" co:lurn esse
co
e
élu¡¡1 ' quasi
ex floribus'
&
de-
liciis ekmentorum. · Ca:te iurn , (Ú rn
.ha:c sen tentia arrlsisset omni t us fer e
Phdo~o phis
ar. te Ari
1
telem , anno–
tar.te.... anéio 'Iboma in
2.
dist. 14.
qu resr,
J .
ar t.
2.
l lle :i l'alT! viarn in·
g1essus, constanter docu ir , ca:Jum
esse dive rsa! rativnis ab elementis:
esseque quintam qu ar.dam essentiam
pr:Fstan tio rem, puriorern , ac aélual io–
rem : Quam se nc enttam
li bentis~ im e
am plexi su nt posteriores Pbilos ophi,
atque in ter Sanélos Patees S. Diony–
sius, ann ota nt e Sar.élo Th om a loco
pr xime citato. Porro har:ic Aristote–
lis, sententiam perpera m accipiens
Ave rroes , adjecit
c~Ios
esse quín–
tam ess ntiam, qu ' d sint immate ria–
Jes ,..ac forma: pura: s bsi te res : Sed
in hac opinione singularis esr: quip–
pe u na voce fa ten tur cret
ri
Peripa·
·thet ic i, co:los constare ex materia,
&
forma ; tum», quia quantita te pra:diti
su.nt,cujus ra dix
t materia: tum,
quia su b sen.sus cadunt, ut reliqu;e
substant ia: materiales : tum demum
qu ia subsistere si ne materia, pro–
priu m est fo1marum spi ritualium, ac
intelldli varum ; non vero substan–
t iarum c rporea rum: Porro constar,
co:los esse corpora.
PRIMA
CONCLUSIO.
Ca:lesf'i1
subuaritia
est
diverJa ab
ehmrntis
,
eaqu.e nobilior.
C•rnclusio videt ur ingenita qua:–
darn anim is nostris not10 , mnium
nationu m ronsensu fiimata: Quippe
bab nt
c~lurn.
ut 01pus natura: au–
gu.s tio ris , qu:\m s1n t ha::c ínfima; at–
qut adeo ad ill d mentes, oc ulos, ac
manu tn iio naru ra: insti nélu con–
Ve tt un 1 , ut ad Divinitaris dom ici–
lium.
Cum
,itaque <;9mmunes notio-
nes,