De P..fttndo
CtPlesti.
Art.
I.
3
'2
I
ina::quabili circuitione
fertur
supri
terram. Quód, si ha:c expositio, licet
admod um
litteralis,
rn inus placear,
dici porest, Íl}telligi de Spiritu , non
ipsius Solis, sed
a
quo Sol movetur.
telligendum
~~vea~ur
:
lt~que'
cu_m
operatio sensitiva
rn
crehs
nqn
s1t,
ita nec intelleébva.
O bj.
1.
Cceli movent seipsos : er–
go sunt animati.
2.
Producunt Jviven–
tia, ut
m us~as
in _aere; se_rpen_res in
luto ; rana
in
aqu1s; gram1na
in
ar–
vis , & c. ergo & ipsi v1vunt 3. Eccle–
siast.
1.
de Sole dicitur :
Lustrans uni–
'Verra
in.
circuitu pergit spiritur,
S
in
circulor suos revertitur:
ergo Sol
spiritu, sive anima
pr~ditus
est.
Resp. ad primum, motum ccdi
non esse v1talem, sed naturalem, cum
sit determinatus ad uoum; ut motus
gravium, qui ob id vitalis non dici–
tur. Adde, hunc moium non esse ab
ipsis crelis, sed ab
ngelis, ut colli–
gitur ex his C hristi verbis , . Match<e i
:i4.
Virtuter creli commovebuntur,
nem–
pe,
instante judicio ; id
es~
V
mutes
Angelic~,
qua!
pr~sunt
crehs. Et hoc
exigit
U
niverst coliigatio, ut superior
creamra corporea moveatur
a
sp1ri–
tuali, ut ait S. Augustmus 3. de Tri–
nit. cap.
4.
At de hoc infra.
Resp. ad secundum cum
S.
Tbo–
ma;
1.
p.
q.
70.
art.
3.
crelos produce–
re vivencia, non quód ipsi vivant,
sed quód sint ut instrumenta nobihs–
simorum ·viventium, nempe, Ange–
forum: ·Agunt enim, ut ab illis mo–
ti,. quod est dP, ratio ne instrumenti.
Adde, crelos non producere illa vi–
ventia , nisi fone concurrencibus qui..,
busdam seminibus derivatls ab aliis
subst~n ti is
vive.ntibus, aut seminali–
bus rationibus, ut vocat S. Augusti–
nus, in elementis latentibus, a Deo
in
prima rerum creatione ind1tis.
Resp. ad tertium, h<l!c Scriptura:
verba -non di ci de Sole, sed cle ven
ro,
qui in Scriptura dicitur
Spiritus
me–
taphorice ; hic eoim perpetua , licet
Tom.11.
§.
II.
An cielorum substantia sit 'corrup–
tibilis?
Quatuor
hic
versantur
sen trn ti~:
Prima censet, crelesria corpora esse
corruptibilia , etiam corru pcione ro–
ta li:
lea
l:!:picurei, & a li1, qui mun–
dum lpsum corruptioni obaoxium ha–
buere. Secun..!a concedH ,
c~lestia
corpora non posse nai ural1ter cor–
rumpi corruptione totali, at posse se–
cuodum parces; ur globu cerra! totus.
destrui nequit; at secundtlm partes
vane alteratur, & corrump.tur. Ter–
tia ceaset , c.:relos esse incor ruptibiles
absol4te: non tamen ex natura sua,
sed voluptate, &
b~neficio
Dei, nem-.
pe,
fere uc docent Theolog1de
corpo~
re hominis in statu innocenti;e :
Ita
visum foit Platoni, qui Deum, crelos,
&
sydera sic alloquentem inducir iCl
Timeo :
Natura vestra cstis
disso–
fobiler
~
voluntate autem mea
indino–
lubiler
;
quin voluntar mea major est
nexu ve1tro.
Peo
quarc;e
sentencia:
explicatiooe sit
CONCLUSIO.
S1,lntantia
crelorum
ert
naturali–
ter inco;ruptibitif
:
Ita Aristoteles,
S.
Thomas , atque eo annotante in
2 •
dist.
14.
q.
L
an.·
2.
S. Dionysius.
Probatur
1.
ex consensu omnium
·nationum : Nam ut pondera t Ari$–
toreles lib.
1.
de
celo , cap.
3.
tam
Ss
Gr:.o:,