1000000220

Previous Page

Next Page

Page Background

De Mundo in communi.

Art. IV.

3

I

5

litas, seu aptitudo ad motum , cst

propriet<\S. ca;li ,

ad

teternurn,

nego :

a:l moru111

fo

-

incipien–

t em,

concedo. Cum enim · nQn detur

pornntia ,

&

apcirudo ad aélum im–

possibilem, non darur apt itudo ad

motum ab retemo durantem; qu :a ut

probavim s, repugnat.

Urgebtsi

Si

crelum fuis.set ab

~ter:ºº•

ve! quievisset, ve! motum fu is;et?

. Si motum fu isset , habecur intentum:

Si quie.v1sset

1

ergo ab ;ecerno moveri

poruisset : Quies enim est privatio

motus in subjeélo apto ad motum.

Resp. Distinguo ancecedens:Ca;lum

qu ievisset

ab

~terno,

quiete negari–

"ª

,

concedo :

quiete

privativa,

nego:

id est, illa quies reterna non fuisset pri–

vatio, qua: definitur Carencia form:e

subjeélo apto; sed negatio, quoe de-

6n1tur Carencia

forma:

in subjeéto

inepto ad formam;

c~lum ~nim

fuis–

set ineptum ad motum a;ternum' quia

· est impossibilis: Unde quies illa redu–

plicacive ut reterna, fuisset negatio.

Dices: Quandonam crelum ab a:cer–

n9 ineprum ad mocum, ca;pisset fie·

ri aptum ad illum?

. Resp.

In

tali casu, licet crelum fuis–

set ineptum ad motum a:sternum, fuis–

siet tamen aptum ad motum tempora–

Jem habendum prius,

&

prit\s

in

infi·

uitUlll-:

U

nde designari non posset,

quandonam coopisset illa aptirndo; sed

quocunque instanti assignato pQtuis–

set crelum

mov~ri

prius ,

&

prlus in

inflnitum syncategorematice.

Repticabis:

S.

Thomas probat,

cor–

pus infinitum · repugnare, quia foret,

immobile ; atqui etiam corpus a:ter–

num forer

immobil~

per rotam a:rer–

n itatem ,

sí

motus a:ternus repugnet;

ergo non repugnat motus

reternus;

vel

repugnat corpus

ah

¡¡:terno.

Resp. Distinguo rn!nore'.11 : C nrp:J s

a

foret

imrrco.bil~

p.e;

totam

aeternitatem ,

ca.1eg?·2:n

Hi-:e

su·np–

tam,

concedo: per

:n

:c:: terniiar~m

synt:{lf ~l!nrem:J! Ícc

sttrnpM m

,

¡:¡ego

Id esr, cor pus

illud

no11 potu is.set

qu i

dem h1bere

m mm

aélu,

&

d~

facro

<eternurn, si bique coa;vum : attarnen

potu isset moveri priús,

&

prius in in–

fin it um; quod

mobile ab <eter–

no syncaregoremat ice : Seu, si mavis

fu isset mobile

ab

teter1to

,

sed

noCl

pra teterno.

Ca:terum ha:c argumenta

retor·

qu~ri

possent . contra AdversaFios:

Nam,

sicut mobilita.s

c0nsequitur

formam cceli, ita annihilabilitas , ut

ita

dicam , consequitur conditionem

omnis creatura::

Und~,

sicu t

creat~ra

produtta ab :eterno, licet ess'et anni·–

hilai:>iJis , non tamen

annihilatione

reterna , ha:c enim repugnat ; ita

c~lum ab a;terno produélum, esset mq·

bite, noR

tamen mot4

~terno.

Er,

sicut\Jlon posset assignari insta ns , quo

prit)s ,

&

prius in inñnitum Deus nori

potuisset ann ihilare hanc crearuram;

ideoque

diceretur:

annihilabifü

ab

4:terno,

quasi

ryricategorernatice;

ita

non posset assignari inscans, quo prius

in infinicum ccelum moveri non po..

tuisset; ideoque esset mobile ab a:ter·

no , quasi

syncategoremarice

,

nort

tamen

categoremat

ice.

Obj.

3.

Horno potuit esse

ab

reter·

no : ergo motus cordis potuit esse

a:ternus. Probatur consequentia: nam

motus cordis est necessarius ad.

vi–

tam ;

sed

ille horno debuisset vi–

vere ad

a:

terno: ergo

&

ha bere mo–

tnm cordis ab a:terno.

Resp. Nego conseq.

Ad

probatio..

nem, d istinguo minorem; Mocus cor-–

dis

e5t

necessarius

ad

vitam,

qualem

.Rr

i

nunc