1000000220

323 / 436

D e Mundo in communi. Art. IlI. 309
Re p. Distinguo anrecedens : Cau–
sa deb1!t esse prior effeétu, priori tate
dura ti nis , nego: prioritate natura:,
concedo. Soludo paret in Sole, q:ui
n on ei.t • prior radio tempore, sed so–
Jum natu ra, & tamen est causa il–
lius.
Insta bis : Sah e m causa libera debet
pr;ecedere durat1one suum ffi étum;
sc:J Deus est causa libera mu nd i: er
debuit ipsum pra:cedere duratione,
Probait>1i1r maj r: ausa libe r'.l , an–
aeq ua m agat, deber esse indifferens ad
agendum, & non agendum: ergode·
et pr.ecedere duratione suum dfec–
t um · illa enim ind1!ferentia deber 111en-
5urari aliqtu duratione.
Resp. ex D. Tb<>ma. O puse. 27.
Nego m j rem. Ad proba tionem d rs·
tinguo: ausa libera deber esse ind if–
ferens antequ m agat , anLeriori tare
durar ioni , nego: ante rioritate oriei ni ,
& nacurre, oncedo· kl est, causa libe·
· r , s:iltem Jibertate a: rema ., & aétua–
Jissima, ur est De-us, non debuit esse
ind1ffe rens ad agen<lum ve! n0n agen–
du<ll!l, & qu as.i ad urrumque inde«er–
m ina ra per aliq uam durai" nem: lmo,
r ep.ugna t , dari durat i nem , in qua
D eus fueri t ita inde termi natus , &
3us.pensus, um De .r.eta D ei si nt a> ter-
11a ., ur do eo t T heol g i; sed suffi it
ad divinam libertatem , ut pJ"O illo
priori na turre, in quo v Juntas Dei
co.ncipitur pía!\' nire sua De.creta, sit
indjfferens ad d ernen.dam crea1io–
nem veJ n n crea11 nem. o rró quam–
vis Deus de r isset mondi rea tio–
nem zternam, volun tB'S eju , ut na–
tur prz eniens tal ecretum, fuis-
et i11diff rens ad illud formandum p -
tius, 11uam ppo i1um: unde ab a!tér–
n Ji etrime deccrne r potuit z1 .r–
• m oiu n i crea1 ionem.
D ices : N ihil potest produci a Deo,
nisi prius fuecit in rra .potentiam Dei;
sed si mu ndus esser zternus , nun–
quolm fu isset intra potentiam Dei: er–
go non potuit esse a:ternus. Probatuc
minor: Quja semper positus fu isset
extra potentiam Dei~ ergo nunquam
fuisset intra potent iam Dei.
R esp. 1. E é1dem solu tione , q uae sem·
per red it in hac materia : ihil po–
test pr duci a Deo , nisi prius fuerit
intra porenriam Dei , príoritare na·
turre , concedo : prorirate -Oura tio–
nis, nego. . Sic us nunquam fu it
in t ra Solem pro aliqua duratione tem–
poris, sed semper extra Solem.
R esp. 2. J n casu arg umenti mun–
dum fo re semper intd, & extra Deum:
Deus enim sic extra suos effeél us ef–
fund ít , ut semper. ínrra suam pote.(J-
1iam eos nihilominus cominear,
Obj. 2 . Si mu ndus fu isset a:ter–
n us, nunqua m fo isset crea us: ergo
non potuit e se zrernus. Probatur an–
tec ciens : Creatio est tran it us de
non eJSt ad u1 ; sed mund·us nun–
qu am transisset de non e11e ad eue: er.
go nunqu am fu isset crea.tus. Proba–
r ur min r: Qu d .f~ans i t de non JSe
ad e11e, d bet piius non esse ; sed
mundus n.u-oq.uam n n fu isset : rgo
nunquam de non 11re ad eNe tran–
sisset.
Resp. Nego anteccdens. A d proba–
tfonem transeat majo r ( creatio enim
propr1e nou es t sit.us ·de rion ene
ad eJSe , sed profluél io tot ius reí ex
nullo pr<Esupposito subjeéto; u ncie illa
defini ti o solum con-venir crea1ioni tem–
porali) attamen data mejore , ne.
go mi norem. Ad probationem , dí$tin.
guomajo rem : Qu od tra nsit de non eue
ad rru , de et prius non fuisse prio–
.Iit:ite naturz , C"4>ncedo : pdorita-
t-e