1000000220

Previous Page

Next Page

Page Background

De Mundo in communi.

Art. I.

297

Hit uM

~

re'but

qu<edam divÍlla v o–

Jupta¡

Peréipit, atque horror; quod

tic na–

tu¡a tua vi

T am manferta p atenr ex omni parte

deteffa

elt.

Nempe,

ut

meritó ai t Plinius :

Fu .

ror eit

,

profd1o furor

,

egredi

ex

mundo

,

S

tanqudm inter:na ejur cu.n–

tla plane ia'm Iint nota

,

ita t frnra ri

extera.

.

Qua¡i vero men.ruram utliur

rei pouit fgere

,

qui sui nesciat

;

aut

menr hominir

.

videre

,

qua: mundtu

iste non capiat.

SECUNDA

CONCLUSIO.

~

Mundur perfetlur

ett

;

ret cui ni–

hil deJit

,

ut sit omnibus numerit

absolutur

:

Ita

prredicat Scriptura;

consenliunc Philosophi ;

ratio

ipsa

demonstrat.

"Primó enim : perfeéli , sapientisqu e

Opificis est, un icum opus, cui totam

industriam applicat , perfeél:issimum

effi.cere; sed mnndus est unicum il –

lud, ac totale opus , cui industr iam

suam Deus appl icuit: ergo perfeétis·

sim s est , cu ique ·excellenter c-om–

perat illud

Scripc ura celebratum:

Dú

perf~f:ta

opera.

Unde meri–

to

Th,¡les apud Laertium:

Pufrhlrri–

m~

res· m niu.r

,

opus enim

Dei

est.

S::cundó : Mundus est, u t 'imago

Dei; qui, cilm sic primum pulchrum,

&

fons • totius perfeétionis

, hunc

rnundum formavit, u t in eo sure per–

feél:i"on is radios., ut in pulcherr ima ta–

bula depingeret ;

seque perfea-u m

per operis ,

&

imaginis perfoél:.onem

de monstraret: ergo pulchecrimum, ac

-

perfeél:1ss1mum efformavit.

Tertió

d~mum

: Quidquid requi–

titur ad operis perfeétionem

1

exaéte

Tom. II.

observatur in mundo : Tria enim ad

il la m fac;iunt; ordo 'partium, vari ..

tas ,

&

integritas earum

:

Constat

autem, omnes mundi partes integer–

rimas esse ; nam unic uique reí mhil

necessa ri um deest ; ut patet in ao i–

rnalibus , plantis, elememis, &c. Un–

cie

Phi•:osophi post

lo~ga m

natur:e

discussionem, ipsa

veritate convic–

ti , in modum axiomatis ediderunr.

Deu;,

S

natura

,

nec desunt in ne–

c.ersarii.r

,

nec

abundant superfluir.

Mira quoque varietas

cernituí:

in

panibus U niversi; quot enim animan–

tia, quamque varia errant in sylvis;

&

montibus

~

Quam diversa: volucres

cantu suaves, colorum varietate

¡.·

rabiles , forma ven utissimre, d isc ur–

ru nt per ae rem

~

Quot pisci u m spe–

cies natant

in undis? ·Quot p la n:a–

ru m gene ra nascuntu r in arvis

~

Quot

mineraliutn , ac mernllorum species

latent

in

terra:

thes:iuris

?

Quanta

stellarum diver.;itas fulget in

crelis~

&c. Accedit demum

sapientissi ma

reru m omnium

disposi tio ,

&

reco–

n 0mia , qua solertior,

&

accommo–

d.atior ad omni um

rerum pe rf::él:io–

nem ex.cogítari non potest ; mirabi–

lis ue ord.>

tempestatum , d1erum,

motu um, & alioru m , qua: in mun–

do cernun:ur : U.1de ab ornatu ,

&

d

pulchrn uJ1n .

Mmd1u

L:1.tin1s

'

a

Grrecis

K!11µ.o.-

d 1ci-

1ur ; sic primum

a

Py thagora nun–

cupa tus ' u t r<:forc Plu tarLhUS

' cum

antea

Omne ,

seu

Un ivu.rum ,

dicere–

tu

r.

O bj . S i

~und~s

perfofrus est , ad

quia tot monstra ,

&

mala, qua: sunt

veluti n aturre oprobria? Ad

quid

tanta rerum omriium sublunari um in–

ter se pugnami um

d ~scordia

, qu;:e

muo

di

pacem perturb:i

t?

Ad quid

Pp

tot.