470 / 1058
O!>l,JSCUlUM
IIT. ',
4H
,, a pio Sacerdote adhibeatur; qui baptizatur, in aquam tantum defcendit, uc
.,
Jud~i,
&
corporis tantum fordes, non autem
anim~
deponit.
Perdoétus Joannes Morinus, de Prenit. Libro oétavo cap.
16.
nu.
u.
ex. hoc
Apo!tolicarum ConHitutionum loco inanifeíl:o
~oníl:are
docet, qu0d
quamquam
antiquiffimus
fit
iOius
formul~ crq,pa)11'~
ó(t)picX)
ITv~úµarro~
á.yl~, fignaculu~
dona–
tionis spiritus
3anéli,
apud Grrecos ufus, ea tamen non femper ufi foennt; ut
ex
S.
Clemente ,
inquit
,
manifeíl:um eU , qui folam orationem tradidit , nec
ifrius formule au t alterius meminit.
At ego
ve~rborum
Clementis
id
confeB:arium
eífe
non video • .Qp:tmquaQl
enim folius orationis exprdfam mentionern faciat , eam tamen ut Sacramcnti
formam neutiquam tradidiíle videtur ,
fed
ut
meram ad fufceptionem Sacra–
menti
pr~parationem
• Nam
&
fimilis orario fuper eos
qui
baptizandi funt
prommtianda capite prctcedenti defcribitur , ac de illa effe videtur in primis
intelligendum quod verbis foperioribus docet:
Nifi talir qucrpiam irn:ocatio
a
pio
Sacerdote adhibeatur;
qui
baptizatur, in aquam tantum defcendit
,
ut
}1~dtei,
&
cor–
poriJ tantum foides, non autem animte deponit:
nec tamen quifquam talem
quam–
piam invocationem pro Bapti[mi for,nula habebit.
Cur autem confuetam formulam Pfeudo-Clemens
in
hoa
caµite
pr~rermife
rit , ratio facile reddi potdt , nam füentio quoque
pr~teriit
follemnes ritus ,
quibus Sacrum unguentum erat Neophytis adhibendum ; mi nec partes indi–
car ·corporis,
qu~
apud Grrecos
&
Orientales jam inde ab antiquiffimis tem–
poi."ibus inuRguntur . Quare
quum
Sacri ungucnti adplicationem prredi&:a
for–
mula comitetur , mirum
e(fe
non debet ,
fi
de illa quoque filu erit . Ceten1!1'l
nobis
in
memoriam revocare <lebemus , Apofiolicas Coníl:irutiones ,
ut
Vjri
dofü conjiciunt,
nan
nifi Sreculo quarto ineu nte lucem a<lfpexiíle; Unde ad–
modum verofünile
~fl,
eti.imtum Girecos ea
verbo~ um
forma
in
adminiíl:rando
Chrifmate ufos effe,
fi
conítet, eodem Sé?culo
fuiíle
in Grxcis
&
Orientalibu$
Ecclefüs communiter ufurpatam.
S.
Cyrillus Hi rof. qui ut
Cl.
Toutée demon–
flrat
(a)
anno
348
CarecheCes habuit,
id
eft,
medio Sa!rnlo vix elapfo :tb eo
tcmpore
quo
U
mentinér Conltitutiones promulgari C<.rpenmt ; Sacramenrnm
Confirmationis his verbis defcribit , quibus plane ad lu<lit ad formam , cujus
jam
tum Hierofolymis foll emnis erat in ungendis\ Neophytis ufos: (b)
Et
quQ
modo S.icerdotum in morem appellationis Cbrifii p:Ji'tir,iper
f.iéfi
efiis; quove modo
S
¡..–
o
NA C
U L
U M
Vobis
C
O M M
U
NI CA T I O N I
S
S
A
N C T 1
S
P I R I T U
S
{it
datum
AHerius quoquc Amafia: in Ponto eodem
S~culo
Epifropus ad idem expreffif–
fime adludit in Sermone de Prodigo, q :em Biblioth
Ge
fua:
Cod. 27r.
Photius
inferuit: (e)
P.o{l fiolam datur annulus prodigo, symbolum intelligibilis [ig"laculi
Spi–
ritus J'anElí. Sicut enim in regeneratione per Bapti{mum
;y
s-oi\il
aj
aycpay1'~ O(t)pEi~
IT••sÚ¡tcm~
tÍ.}'Íl!5
&
fiohi
&
fignaculum don ationis Spiritt!I SanElí
;
ita
&
in
regene~
•
ratione
per
Pamitentiam.
Deniqtte PatresConcilii prioris CP. quod labente eodem
S:rculo celebratum eíl: ,
&
quo
pra!cipua Gra:ca:
&
Orientalis
Eccleli~
lumina
F
f
4
con-
(a)
DifJert.
z..
de frripris S.
Cyril!i
c:ip.
'Í·
•
(b)
Ktd
ó"m"~ i'épa.'71Kw~ Tñ~
Xvc;;
7Tprxrnyopía~
yeyóva."TE
xo111(t)110J
•
":Í
07T(t)~
H
~<l>PAI'lL
t5µ.ivióoSn
TH! KOlNSlt\ IA!
TOY
ArIOY fINETMATO! ·
_
(e) í:l.iÓcTru
Of
'TW
dcrdn(J)
mm
7kJJ
c;oi\lw
c;o"Al.w,
"::1
Ócnt'TCÍÑo~'
auµf3o/..ov
7}'/~
11ow1ih
crya:yí'oo~
-r;'
mwµa'71'~
.
~~
ydp
e'v
7~
ó1d
-riJ
¡3a711Ía-µ.l!-ro~ ,'TIª~'
ym–
uÍC!
~ ~oAM,
'0-
O"<tPCt'(I~
ÓwpEa\
ITvWµ!rn:~ áy}~
·
l:S7!ü
"':1
Év
7~
Ó1rt.
'1tl~ ~m
vo/a.~
ci.11a'(f1JPi<r'!
•