876
A P P E N D
t
X.
;, multitudo intenta non fuir; nec facile in eis quifquam, qui hoc illam Íel\.:
,, fiífe noverit, invenitur. ,,
Mirum fane cur l::piphanius
&
ejus vefügiis Theodoretus Arianiími notam
Donatiíl:is inuíferint
¡
cum nec in Collatione Carthagine!1fi, nec in aliis monu.
mentis ullum exUet huJUS rei veUigium • Sufpicatur Tillemoncius Theodoreti
tefi:imonium non omnino a vero abludere. Forte enim DonatifiasVandalis in
Africa dominantibus ídem feciífe, quod olim ab eis,
fi
quando Gothi aliquid
poílent, faél:um audierat S. Augufiinus , ut temporis cauífa Arianam
h~refim
Epill . 185.
pra! fe ferrent. Sed utut
eíl
de Epiphanio
&
l;heodorcto, nemo certe plus eis
tribuet quam Auguíl:ino, in re pra!fertim hujufmodi, qµam ille oculis
fuis
vi·
derat, ifü conjeél:uris
&
auditione attigeranc .
m.
Epifcopi Alexandrini, a quibus nova Fides }ríitium habuiífe fin, icur, ad.
jutores
&
focios habuere in Arii temeritare coniprimenda non folum JE.gypti
&
aliarum regionum Epifcopos, fed ctiam, qtlod magis mirere, Meletium
&
Colluthum, a quibus tot moleíl:iis confliétati
fuüt. (
olluthus hanc videtur fchif.
matis cauífam arripuiífe, quod ei Alexander remiffius cum Ario agere videre.
tur. In hanc enim f
ententiam accipit Tillemontius ha-e ,\lexandri verb
a in ep.
Theodor. lib.
ad Alex.
"ApfiO~
y;v
Y.at'"A'YJMa~
O'LJVW¡.tOO'Íav i'vctyXo)
7r011VJ"aµ~vo1
T1lv
Kol.t.is'–
'·
c.
Hag.9.
.9~ cp1~a~'XJa~
7TOAU
X~pov,
n'
ÍK~VO) ~~11'!.wo-av.
'Oµ.E'11
yde
at/:O~) 'T;70l)i'}'ll~·
J.wv'Tll)
rnvrt1 µ.aX.S11pa) 7rpoatpEO-i(U} eupE 7rpóq,a<r1v.
,,
Anus 1gm1r
&
Ach1l·
,, las, nuper coniurat10ne faél:a, Colluthi amt>itionem xmulantes, longe pejo·
,, res illo exíl:irerunt. Nam Colluthus quidem , dum ipfos illos reprehendit ,
,, mali fui propofüi prretextum naél:us
eíL ,,
ls fiél:o F.pifcopam dejeétus Pres–
byter obiit
&
ordinati ab eo Presbyteri ad Laicorrnn fbm1m redaél:i conven–
tibus Ecckfiaíl:icis pacifice intererant, ut tefiatur epiíl:ola Synodi Alexandrina–
apud Athan. Apol. Ar. pag. r34.
. Meletianorum multo major ad omne facinus audacia, multo obfiinatior
Íl\
Epifcopos Alexandrinos iracundia. Eodem furore in Athanafium arferunt , ac
in e¡us deceífores Petrum, Achi.llam,
&
Alexandrum, a quibus vexandis
11011
difcefferant. Ha:c difcimus ex ,Apologia Athanafii contra. Arianos num. 59.
&
ex epiíl:. Synodi Alexandrinre in eadem Apol. num rr. Sic animo affeétis per.
gratre accidere dcbuerant Arii in Alexandrum
&
in Ecclefiam Catholicam mo–
litiones. Sed nihil tanti eis fuit , ut cum nefario hreretico confilia conJtlílge–
rent; quin potius cum eo omni dimicatione contenderunt. Tefiatnr Epiphanius
Meletium accufandi apud Alexandrum Alexandrinum Arii principem foiffe •
Haref.
68 ,
Totus quidem errat his in rebui Epiphanius, ac Meletianorum aliquem com·
pilar; non tamen, ut cerera rejicimus, ita hoc quoque rejiciendum , quod
Je
Meletii in Arium odio fcripfü • Nam Meletianus ille, qui materiam fcribendí
fuppeditavit Epiphanio, numquam magifiro fuo tantum Arii odiumaffinxifkt,
fi
Ariani idem ac Meletiani fenfüfent •
Synodus Alexandrina apud AthanaÍtum in Apoi. contra Arianos decl.1rat re–
centem eífe Meletianorum cum Arianis conjunél:ionem.
'At.t.a vuv aihruv
aj
ti
,
'
'
,
,
~
()
..,
,
'
•
,
1
·~
'n
7Tp0'7'EPOll
)1
O"LJKoq¡an1a
,
KCU
ª'
01apOl\at KEltpamKaO"tV
'
O'Tl
71:$)
7TEe1
.t.LJOºí 1.:)101'
fX.ovO'Umpyw~,
Kat' 7Tpoc;c:im) Óta
7nv
ao-E'/2E-taV mv 'Ae;.
oµcwmr:Jv,
ó'i
i{v rlio-'Tl'Ep
7Tct.AAo"i~ 'EmO'Ko?To1~, ~Tr"
Kct.1'
'A.Savao-í~
O'U.U<O"KWa'O'
ct.Vw• ,,
Nuper
&
non
.,, antea eorum calumnire
&
obtreél:ationes valuere, quia Eufebíani operam eis
,, &
patrocinium impenderunt, propter propriam Arianorum imp1etatem, cu·
,, jus cauífa, ut pluribus Epifcopis , ita etiam Athanafio infidias ílruxerunt .
Duo colliguntur ex hoc tefiimonio. r. Meletianos non fiatim cum Arianis
conjunél:os
fu~ffe
, fed
fat~s
longo pofi exortam hrereÍtm tempore.
z.
Non id–
circo fcrdus cum eis iniiíle, quod idem ac ipfi fentirent, nam Ariana .impie.
tas Eufebianorum propria fuiffe dicitur,
fetl
quod iidem Eufebiani operam
&.
patro.