1000000212

76S

C O

T R O V E R S I A

zi.

~rqut h:r~

nofrer

i~le tu~

in Apologia, tum in Differm: Critica

Append1ce .

Q!l~d

vero

hi~c ex~flat

, nemo non viderit • M:inifefie

nim

:ip–

pa~ec,. f~ufira

nifüi:i eífe

monmm,

multo labore nihil aliud, qu:im

o:iium,

rny1d1am.

qure~Vlífe

~oc

unum

fi~e

dubio effecit , prreterea nihil .

N:in1

~h1lofoph1s qu1de~1 ~at1onem ~oétnnre

jure merito poftulaveris; fed

inTh o·

!og1co dogmate MaJonbus

nollris

debes, nulla etiam racione reddita

credc–

quas fententias de.

l~ge,

de. moribus, deque religíone ab illis' accepi–

íh,

defendere: Ad

!~re~

d.lVlnos fu1ffe .cultus

Mlgis Chrifto pu ro adhibitos,

Parres

~e~

f?hs

fufp1C1omb~1s,

_nec ley1bus conjeéturis demonílrant. Suntenim

in. duphc1

d1ff~rent1a

con!btuti . Ali1 rem firmis argumentis efficiunt , ut

Ju:

fimus, Tertulhanus, Joannes, Chryfofiomus Auétor Commenrarii imperfefü,

Auguilinus , Leo

Magn~s;.

alii fumun_t quari' pro conceffo,

probato.

Efi

i.d

autem

~rg~mentnm :vem~tts

ve.1 max1mu!Il , cum pra:fertim. Patrum

fe~tentta

Matth~1

nttatur tefümomo, CUJUS auétomarem

vim folt1.1s vocabuh am–

biguitas ne imminuere quidem potef! (

§.

)

23.

Porro in eo perfugio, quo proxime uritur , ofiendit noíl.er,

fe,

pa–

rum erat in vetcrum lcétione verfatus, fic illorum teítimonia non vidillc •

Nam ubinam gentium prifca illa, cui maxime fidimus , reperiatur Tradicio ,

nberrime., idque apertiffime. docui (

9.),

vix ut ipfi Gcomen·a:, qui

vi~

afferunt

docendo, probattores argumenrationes adhibeant.

Eft

eadecn ant1-

quiffima , confiaos, perpetua, quia Patrum, faculorumque omnium

relbta

pr:r–

judiciis;

~erra

autem '·firma ,

ej~finodi,

cui repug!1are non 1.iceat (nimirum

inconteftab1le),

tum quia ab Apoflohs , cemporum ordme non interrupto , ad

nos manavic (

§.

u. ) ,

tum quia

concordi Majorum fententia nefas

dl ,..

fcelus recedere, fi quidem velimus effe Catholici . En cavillationcs Simonu •

Binis verbis,

fola

rerum diíl:inéi:ione perfacile exploduntur.

24.

Neque enim ejus loci auél:oritatem Interpretes , quos fupra. nominav1r

elevant, vel infirmant. Nam primum

dubii animi pependiffent ,

~ª~

divinos Dei Filio honores habuerint , non illi quidem

Simoniu~ temer1~ar

abfolverent , fed in eafdem reprehenliones inciderent. Quem el11m de .1pfis

Theologia: tironibus lateat, quinque, vel fex Auél:ores, qui pofiremis

fcrt~fe

re temporibus, doétrinre a Majoribus fommo femper confenfu,

ti!t1ma.

antiquitate tradita: nec fucum afferre polfe, nec otfundere tenebras, nec falli

fufpicionem injicere? Eamdem igímr cum Simonio animadverfionem.

m~reren

tm· cenforiam; nifi forte paullo humanius, arque benignius

~ra~and1

v1deren–

tur, quod

Í1

minus accurare loquuti aliquando fine, ea retate v1xermt, cum non–

dum ferpere ccrperat tanta opinionum licentia,

a~t

faltem

h~~

noílrorum fiu–

dia uecdum labefaftarat. Verum quam ego humamtatem,

fa~1ht~temqu.e co~memoro? Nego,

voce, qua poffum, maxima pernego, ahqu1d ª!11b1gue

d~étum nofiris excidifse lnterpretibus: quod faciam , ut nullo negot10 111tell 1-

gant

ii,

qui mecum de Ítngulorum fenrentiis breviter

co~nofcere

volent ·

.Edi

enim Antuerpienfis editionis

uétores fecundum Matthre1 verfüm

c. z. vemmus

adorare eum,

exponentes hanc apponant notam:

Hebri:ei f.tpe utuntur

ha~

voce,

adorare,

111

/1gnent honorem exhibitum inclinatione corpori1, uti exhibttur Reg1bu1, aut

Principibu1 OrientiJ;

nihilominus non affirmant, Chriíl:um a Magis

h~c

folum

cultu adoratum fuitse, fed tantum, qua: generatim

fit

vis, figoificat.1oque vo–

cabuli , explicant, idque deinde in contextu ad delignandum honoris genus'

quo fumma Divinitas colitur, plane, ac fine foco traducunt.

Tourneuxius etiam in Anno Chriíl:iano undecimum Mattha:i verfum,

&Pr<>-.

tidenteJ adpravmmt eum,

exponere dum infütuit ,

more

, ait ,

Orienlalium

qiu

honore profequuntur Reger .fuos

humi procidentes

• His verbis externam

~uél~

venerationem , reverenuamque Ílgnificat apud Orientis

populos ulicatam