1000000212

306 / 840

1.9t. C O N T R O V I! R. S I A I T~
verfabantur, ilfud nega:bant • J°ufiinianus duoium iflud Pontifici refolvendum
proponit ; ~girur_ eat~ propofüionem plerique. negabant_ , <;iua de re certiffima.
protuli cefl11n~:m1a D1ffert. r. cap.4; ub1 ofiendt hanc pnnc1palitercontroverfam
foiífe prapoíit1onem: Chri/lus efi unus e Triniwe. Ferrandus Oiaconus Epifio–
lam ad Severum hifce exorditur: Magnorum virorum mihi negotiitm conaris adjun–
gere, propter eos qui Deum nofirum Jefum Chrifium negant, unum effe de s 4néla &
individua Trinif4te. ldem tradunt Joannes II. Pontifex, Maxentius, Dionyfius
Eviguus , ceterique qui ea ~tate de eadem controverfia fcripferunt , quorum
tefhmonia laudato loco produxi.
Progreditil.r .Neuífer : .Q.11id , amabo , difertius contra Scytbas fcribi potuil ? qui
anu_m_<le Trm1tate paffum voteh~n~ {tmplicite~. , nitn p;:12~iffo nomine D. N. Jef11
Cbrifii •. !terum .errat. I:Jarp J~1íl:m1anus ~e 11fdem ~cr.1b1t_: ~uid~m ~fferuntChri~um
_F1l1um Dei &~. uu prox1me 0Hend1 . Monach1 m hbello F1de1 : Si quis ,
mqmunt, non acquiefcat, crmfiteri Chrifium unum de Trinitate etiam cum carne pro–
pria ,· qui pro nobis paffus eft in carne &c. Denique Maxentius in fine Dialogo.
rum a1t : Nec ego te umquam aliud aliquid , quam b12reticum judicabo , qui Deum
Yervum D. N. ]efum Chrifium qui pro nofl,ra falyte pa/Jus efi carne fft! ex
SanEla & individua Trinitate non approbas. En Monachos Chriíli mit­
tenres, fecus ac accufator fingit. Ille tamen errores addit, au ulat.
Et manifefie, inquit , colligitur ex Maxentii re[ponftone, in qua fatetur Chrifium Perbi
perfonam ~on habere; funr-ipfaffima ~jus verba: qui autem non Dei Verbi perfo–
nam Clmfium habere .farentur , nempe Monachi scytb12 • Immo manifeíl:e colli..
gitur, Neuílerum eamdem EpiH:olam non legiífe, aut faltuatim fortaffis leétam
neutiquam inte\ldiíle. Maxentius eo loci arguit Nellorianos, qui adíl:ruebant
Chriilum reapfe Deum n,on dfe, fed hominem , Dei tamen perfonam repra:–
fentante.m, u,t jam fic Yicarius quodammodo , five Minifler /it Dei Verbi Chrifius :–
non autem ipfe Deus Yerbum fit Chri/lus; inquit Maxentius. Nam Vicarius gerit
perfonam Principis, cum tarnen ipfe Princeps non. fit. 'Fum addit: .Qui autem
non Dá Verbi per(onam. Cbrifium habm fetentur, fed ip{um Deum Yerbum Chriflum
ered1~nt', & con/itentur, ficut unam perfonam ex Trinitate, ita & unum ex Trinitate
prlfdic-ant Chrifium. Nec 'darius Maxentius Joqui potuit, nec Catholiccr veritati
rnnformius; .Nec ílle Scriptor pejus quidpiam eidem affingere potuit ; fiqui–
tiem a:it Maxentium nqmen perfoni$ Verbi a Chrifl:o excludere , quum id in
NeH:orianornm a Maxentio negetur , qui fratim manifeíl:e profitetur–
(}mn eífo- 'ipfum~et rVerbum divinum , unam perfonam , feu unum ex Tri-·
e. I nunc, ac de 1propol'itionum a:quivocarmn fenÍlbus uti lubet, úti libet,
difputato ; cmn interim hic. adeo hallucineris , ut ambiguam hanc thefim :
Cbri/lu-s habet perfonam Verbi , in fenfn Neítoriano a Monachis negatam , in
eodem hreretico fenfü eiídem affi.ngas, & eo quide_m loco, ub~ illi juxta ~a..
tholicam notionem, ·faudatam propoGtionem enunt1ant, ac fimfiram_Ne~~na,..
norum intelligentiam cmifulfü ac expreffi.s verbis excludunt .• Qm~ t1b1. de
E>bvio ac proprio fenfn propofüionum fcribenti fidem 1?rreíl:ab1t .' qm obvmrn
verborum Maxentii fenfom tam clarum , ramque mamfeflum 111 oppofüum
prorfus intelleétum, notionemque detorqueas ?. . . .
Cum Neuífer Nefiorianum fenfum cuq1 Catholico Monachorum rnfigm ei–
rore confuderit, .hrec ftatim loquitur: Di/lingue, qulf[o, propo{1tiones, fa potit es;
numquam negavit Hormi[das, numquam Diofcorus, numquam Poffe(for, numquam ~l­
l~s Ctttbolicus , 'J?ominum ~o/trum Jefum Chri~um effe unu~ de Trinitate , pagm.
I 14. epi. 1. Qms nori m1retur , hunc hommem adeo imparatum ad cauífan.1.
dicendain acceffi.ífe , ut ne illius quidem ftatum perfiJeétum habuerif ? Lege
fis teíl:imDnia , qua: prreclariffima ac inviél:iffima in Diífert. I. cap. 4. lon~o
ordine produx~, ac, fi potis es, intellige, omnes qui Monachis Scythis adver(<J...
ban..