1000000212

301 / 840

O '[> tJ S C tJ L U M IV. u,
rit, haud mediocri folertia , & non vulgar:i !ludio ac artificio opus efse pu–
tant , ad oílendendum, uti loquirnr Forbefius lib. 3. Infiruét. Hillorico-Theo–
Jogicarum c. 16. non pugnar.e inter fe adverfos frontibus ifia duorum Pontificum cathe–
dralia refponfa. Verum ha:c per .calnmniam malitiamq'Je objici , ex: prremitfa
totit1s cauílre defcriptfone, ~ intelli:gimus. In primis epiíl:ola. H0rmifd:e, in qua
vim faciunt ·quam nmdmam, efi privatum Pontificis refcriptum, non ut illi
dicunt, catbedrale refponfum, hoc enim a Pontifice pra:via pri'_'ati tolilfilii conftitl–
tation.e depromitur. At Hormifdas numquam eam controveríiam in exametl
vocav·it ~ quod fuornm ·prtus Legatorum adventum expeétabat • Ir'l ea vero
epifióla nec verbum quidem de illa propoíitione facit , fed Monac!lorum i<l'l
femel fufcepta fe entia defendenda , impetum , ferociam , malafque artes per...
cellit. Maxentius palam affirmat .notum omnibus e{fe, quod Mcmctcbis refpfJn–
{um t¡rt4trentibus Roma copus da_re cmmino difiulerit , ut piffert. 1. c. 8. ad.- .
notavi. Et fane cum Anatohus Romanai Ecclefi~ D1aconus éa de pro• ·
p.ofitione Ferr.aod m~ .ras .confoluerit, .Palam fit., .nihil de eadem Hor–
mifdam antea de 111v1ífe. Idem Ferrandps D1aconus nihil ante Joannem U. a. ·
Romana Eccle~a e.l in cauífa definitum foitfe ~·eftatu~ .in. Lit~eris .a{l ~
vermn Scholafhcum ; quod 1pfum ex tot laudat1s Jufümam ep1fiolis connr–
matUr. Hor.mifdas ·vocum no;vitatem exprobravit, quod infuéta effet apud La~
tinos .ea Jogucndi formula, lit prolixe pram1onfiratum efr. ·
His tamen .obiar.e wiaetur , quod Hormifdas ,ep. 79. ad ·Imperatorem JG–
fiinum argumentum producit, quo probat ex illa thefi: .Cbrifius efi unus e Tri-
1Jit•te , five: 'Vnus de Trinitate pa/Jus efi , infcrri tres Deos , aut naturam di–
vinam in feipfa cdfe pa.ffibilem, uti in proxima diífertatione hiílorica cap. 8.
obfervabam. lmmo S. Felix III. ep. 3. Petrum Fullonem focrep:ins, .ait: Ac
-vero tu in Ecclefia au[us es tlic ere_, quod unus increat<e atq1Je individn~ Trinita–
tis paffionem fubiit.: .ac per "hoc confubflantialem :quoque folvere niteris , ac Deum
fubjicere numero.• <Et ·rurfus: Neque 1>eo1·um pluralitatem confirm~re p:ergas dicens ~
unum fanél~ Trinitatis mortuum e/Je • E.:t his .damnata videtur laudara propofi–
tio : 'Vnus e Trinitat .
Henricus Noris Augufünianis c. 1· §. 2. propófiu~ difficlilltati ·
plane verbis urfus fciendum efi , aliquas propof1tiones d!t'juivocas
ab Eccle/ia .re pprobari. Hoc ofiendimus lib. 2. Hift. Pe!agian.e cap• .
u:>. e illa p1·opo{1fione: Unus e Trinitate paffus eíl:., quam Hormi(das rejecit, at
Joannes Il. Vigflius, ac synodus Y• .uti :Catholicitm -definiverunl .• Et.enim in f enfr1
Eutycbianor11m damnar~ fuit, qurifi Yerbum in ~atura divina paf!um diceretur. Qu<t
de eodem a~gu diíf.erens pr"docuerat Chriítianus Lupus infignis Daétor.
Lovanie~fis :in ad Canonem X. Synodi v. pag. 697. & antea Cardina...
lis Barnnius ,ad m 533. fcripferat, -n11mq11am eam fententiam ab Hortnif–
da fuiíf.e rejeétam tamquam-híEreticam, fed profcriptam uc novam arque fu–
., ne fub ea ·Eutychianorum fraudes occultarentur • Ceterurn Bruno–
in Prodromo Velitari par. 1• cap. 3. Norifü fententiam iratiori flylo
ns, .ac paffim rhetoricatus, clamat: Error e/t, ifque capitaliJ, & httrefir
,trnicíofffnna 'JUte vivam Fidei regulam evertie. Immo , o bone , Ecclefia non
modo propofidones requivoc:as, vert1m etiam verba pariter ~quivoca juxtJ va-–
rios fenft_Is. ~ccept~, nu : .nunc improbavit. gie S. Hilarius lib•
.:t. de -Tnnttate a1t : De .tnim btei·B(ts, -non de tura eft; & fenfu1,
"º" fermo /it erimen.: Qtt .comprohans: MiZle, inquit , imeUigit11r Ho–
tn~mfion. !¿_uid ad .m¡ .'bene ·inte1ligentem? M.ile Homoufion Samo(atenus confef!ur
t/l; ft~ mmsquid '!'eliur .tfriani negaver:Unt? ORogi'nta Epifcopi olim refpu~runt : fed.
·n:ewm & .oéJodecant nuper recepenunt • Illli eoim i.n Synodo Antiochena vocellt
Ñám(]ufi,m in fenfü Pauli :Samofateni riietenmt, quam in fenfu .Catholko Ni...
c<rna
•