245 / 648
e o
N
l'
R 6 V E
1t
~
1 A ,
IV;
2.8{
de Malo tuta) certa) compertaque : " Qbjeél:um rno\'ens volu,nta.tem
e{fe
ha';'
" num conveniens appreben[um:
unde fi aliquod bonum proponatur, quod ap–
~,
prehendatur
in ratione boni,
non .aurem
in ratione convenientjs,
non movebü:
" voJul'ltatem. " Ut ergo divina:
prioris etiam geneds
perfeétiones amore vo.
luncaris attingantur, ab intelleétu pr9poni voluntati debent non Colum
in.
ra.–
tione hon;,
fed etiam
in ratione convenientis.
Hanc verQ
convenient~
rationem
quis
non videat, effe
quai~dam
relationem ad nos,
five
rationis cum fundamento in re.,
( ut
ajebat Boífuetus ) five
tran[cendentalem quamdam,
fi ve
aliam quammmque
malueris? Ab hifce tamen
prioris generis
atcributis differunt_ attributa
generis
poflerioris.•
lfia
namql1e.l?r~ter il,la~
conven.ientire
rat,ionem,
a~t
relationem, qua:
bono eUlcumque amablh men: mtlme , ahas peculiares expnmunt
convenie~tias
juxta varia prrediétarum perfeétionum
connotata,
aut beneficia
creationi.s!Io redem,–
ptionis
)
benevolentiee, ac beneficentiee per dona gratiee
,
&
glorilt.
In
ipfo demum
prima,.io,
ae
[pecififo
caritatis objeéto, quod
eíl:
Deus fu
m–
mum in fe
&
fibi bonum in omni genere fine ulla limitatione, animadverti",
mus tenio, prredid:am genera'lem ineífe
convenientiee rationem
,
qua: in
aliquo
ad
nos
r~fpe{i!l
confi(bt. Hinc Deum
iP[o primario
caritatis
aEtu
diligimus,
.ut
Deum
nofirum,
ac
b~num
noflrum,
in fe tarnen abfolutum. Rem adeo certam proponi–
mus,
ut dato pe!' impojJibiJe,
(verba fupt S.Thom.
2.2 ,
qU:ln.
2.7.
arto
IJ.
ad
3.)
quod Deus ,non efJet hominis bonum, non efJet ei ratio 'diligendi.
Quid? quod
prima–
rius
idem
cári~atis
aétus, qui
~xpre/Je
Deum attingit
iYJ fe pleniffime bonum
)
di–
l¡git etiam
implicite
perfeétiones illas onmes divinas,
qu~
connotatum babent ex.
'ra
Deum,
ac tametá in. fe abfoluca: fint,
aUquem
exprimunt
ad nos re{peélum.
Paueis hoc loco indico verbis, qua: inferius ampliore fermone illuflranda
funt.
V.
Theologi funt apud laudatos Carmelitas Salmanticenfes loco citato
§. 5.
numo
29.
qui pr:ldiétos amores. quibus
alia
,.
vel
alia divina perfeélio
diligitur,
ira
caritatis profirios aélus
exifl:imam,
ut fas
etiaan arbitrentur
fufficere
ad
ju.–
flificationem imPii:
nimirum infiar
pro~im~,
ac ultim.t>.
ad grati:e fanétificantis
in~
-fufionem
di[pofitiv)'lis.
'"
Quia .
aétus) -' inquiunt ) quo quis diligit Dellm ex toto
" corde,
&
fuper omnia
p~opter
ejus [ummam mifericordiam preeci[e,
aut
liberali....
"
tatem,.
fufficiens en:
ad
juUificationem impii: cum ipfum Deum
omnibus crea–
"
turir anteponat.
"
Hane
[ufficientiam,
<¡uam adferunt
ad
impii
jufiificationem,
in..
telligun
~
jpfi
inflar .
pr~ximee
,
vel ultimee di[poptionis
ad gratiam fanétificantem
~
lit
Schol~
loquumur. Varia
proferun~
Salmanticen[es
refponfa) feque premi op–
portta difficultace fatis indicant. Cum vera pr:ldiétos amores, de quibus agi–
mus) tande.m
agnofcant
nannifi fecund-arios caritatis aélus
did debere:
quod
(
in:..
qutunt ibidem
RU.
3Z.
)
magis probamu-s:
facilem) ,ac perviam
re~pon~onem
pr:l–
ito habebant,
qua
przdiétis amoribus inficiarentur
fufficientiam
mefle
ad jufiiji-
c4tionem
impii.
,Rem paucis illu{lrq.
',.
,
,Veriff'una doétrina Boffueti -en loco f:lpius ciraro n.
2.8
n
Deum
in
fe
opti-'
" mum
ac
~eatijJimum
poffe qtiidem cogitari
cogitatione abfltaéliva
&
tranfitori~,~
" abfque
ea
quod
aélu
&'
ixpre/Je
cogitetur de Deo
benevolo
,
ac benefico,
(
ml–
" fericordi, liberali , fideli , remunetatore, beatifico; ) fed Deum
benevolum
~
" ac
&en,ficum
ne cogitari quidem poffe) nifi prius intelleéto Deo
in fe beato,
"
atque optimo,
(arque pleniffime in omni genere bono,
pe!fe~?que,
)
or1in,e
~,
fane
natur~
&
per fe cognitionis,
non tamen femper
tempons
•
~a:
pantf,r
-<loétrina
~d .
ea,
debet attributa extendí, qu:e con,notacUt!l. non
haben~
extra
Deurn. Hmc hUJllfeemod
i
amores, quibus hane, yellllam
dlym~m perf~ébonet? ~
alreram
fe,cunaum
concep.us- eDeplicitoio
ab altera difhnaam, attmglmus,
heet
ordme
114tJ4r~
fitlt
aétllS
[ecundaJlii
caritatis, ae
primarium
pr:lfupponant, hune tamen
¡x
ipfius caritatís habicum, quicu01que
iHe
fit, p-ra:cedere
tempore
poffunt.
¡n-
'(urAet
lObo
¡t&;lr
qu~fiio,.
num
iHis
infit
fufficientia
ad
jufiific.ationem
? .
.
Qo
-
Ne~