1000000206

1 I B.

N T R

V E R

1 A

I. -

· quin rationem ipfius Paradoxorum ab

eodem petebat ,

idque in pr'mis., 'q

jure

Sacerdotem .reternis add1cer.e

iupphci1s , qui

foliis piétís Judenres

.af.

pexiffet.

Ita

me , inquam , alloquebatu r , crgrius

ferens tui licentiam

verfar·i ,

qu.uu

defenforis tui temematem, qui hoc fibi arrogar ,

horno

fcilicet

p~r

pi–

x, ut .arioletur

conJeél:uraru de librorum auétoribus

fiylo faciat;

quique

fat1s p<rnarum dedit., cum fic palam <le

fodicavit,

quam

bebes in JUdi–

can<lo,

quam obefa in difcernendo naris

foret.

E~o

vero

Scriptor~m

Dialogorom Cleandri

Eudoxi defendendum

fofci–

pio

verfus <lefenforem

illum

tuum , in eo prxfertim capite, quod voces an.

cipitis fignificationis , ac

refiriétiones,

ut vocant mentis, fpeélat: in quo mul..

contra Dialogorum auétmem

falfo ác

perperam

effutiit,

adeo

apo1ogiz

pro

te [criptre,

quod

quidem ift:ud caput an:inet

debeat re merito

p~ n itere.

· Pnmum

illud

;¿ffirmat,

Auél:o retn Dialogorum

id fibi fumpfüfe , ut voces

amb iguas ancipitefq1:1e, ac

reílriétiones,

qu:E mente fiunt,

defenderet,

omnem–

que

conatum adhibuiíle, ut earum ufum propugnarec . Quid efl: a

veritate

disjubétius?

fo~mo

idem atiétor declarat fe

neucram

iíl:ius qua:íl:ionis ampleéti

partero , id unum fibi dfo propofüum, ut oíl:endar , qua.neis utraque difficul.,.

tatíbus

obf.ita

Í1t,

quam :miuum illam decidere :

rationes

argumenta utriuf–

gue

parris profert, varia Syfiemata, omniumqwe fuper ea re opiniones recen–

fet, nihil rericet eorum,

f!Ua!

utrinque dici poífunt , ac demum ita deíinit ,

c0ntroverfia! totitls

judicium

penes fuos leétorcs

eífe

velit •

Q uantum efl: hominum honetliorum , atque adeo complures

iis, qui

Pa–

fcha lis fam:E aperrius

vene, ore uno teftati funt auétorem

Dialogorum

aptt

accurate in hac

d1ffertatione

locutur¡1 elfe •

Num v:era ,

qua: dico, negabis effe , mi J>ater? Legifii Dialogos,

fcfo·. Jam,

vera Joquor, nQnne falíiffima , qu<E defenfor tuus dicic, effe neceffe elt.

Hoc porro quo tanqem appellabimus nomine,

tu<E

moralis doél:rina:

leg.es

confulamus? Num allegoriam dicemus elfe, an metaphoram , aut aliam ali–

quam ex ·iis figuris, quas ipfe

locum mentis

reR:ritbonum

fobftitois?

Non–

rle ( pace tua

dixerim .)

g:ermanum

apertumque

mendacium efi

audivi

ja111.

diu , qui dicerent Regii Portus incolas amphiboliam olim ferre nullarn potuif–

fe,

ab ea

úntum abhorruiffe ,

fape mentiri plane mallent, ha!ccine tua

quoque <lifciplina Praética moralis

efi?

Num te hujus

do<frri11a:

n1agiflrum

au~

litoremque .defenfor tuus

haber?

En aliud ab eodem defenfore tuo faHiffime pronuntiatum. Ait inveét:um in

. te fu itfe atrociter

acerbe Aufrorem Dialogorum in eo loco ,

ubi

agit de

vocibus

dubi~

poteíl:atis,

ambiguo fermone ' cujus pars mente reticetur :

Quam

a:gre

mihi tempero,

quin

hic quoque Canonum aculeos

fe'Veritatem

calumniatores exeram

Age , mi Pater, te

ipfum

tefiem ac

judicem

appello. Ecquam in hac tota

differtatione vocem reperias, qua contemptus aliquid acerbnatifve redoleat

vero

~adem

uti

mecum

oratione

provocatione

defenfor tuus poteíl: ,

qm toto m opere fuo bacchatur ac forit

lmpudentia

crmfidentia horl'ibilis

arrogantia,

Ct€citas

dotlrina

rilorum foluta, infcitia

h~c

al ía id genus nimi–

rum

f~nc ver~a pl ~na

Carirat1s

hnmanitatis, quibus

adverfarium

compel–

Jat ;

flofcuh,

qu1bus 1llum

ornat • Sic folent videlicet

ifii

Orbis reformato–

res-, fic doétor€s diCcipl inz

fe~erioris

cariratem

ubique

feveritatem cre–

pant verba, reipfa profcribunt.

Qu_C1 m

plendide , quam

tt:~gnific~

defenf?r hic tuus ampullatur ,

ja–

état m

commep danda

h11m1htate,

modefüa

caritJte, qua prérdirum elfe

decet

S'nétiorcm Ecclefiafticum.

Hac pietate . verborum

fuavitate

ejus llber

fing_u~