1246 / 1328
/
n
3
z.
MAR TINI ST EY
A!tR
T
1
THEOL.
MORA
L.
BM
ENDA TA
ejus funt fcribentis in Conclu_lionem meam VII. mox poíl:
initium :
Tamet~
e[fentiam ejus,
ait
de hac
grat1a
loquens ,
faltem quemadmodum a Theologo nofiro
depingi videtur
,
non velimu1 rej:élam ; nomenclaturam
tame~ in~gni
abfurditate. de-
1iram
argum
non dubitamus.
Ub_1 de
nomenclatur~
q11od
a1t,
1d
force mox
1pfe
a fe
dicrum nolec •
E>e
eífe1ma mecum
conven1t ,
prout ea nempe
a
me de–
fcripta eíl :
acque
hoc eH: fatis.
Dw.
nomine
a~e?
ego
nu~q~ai:n ~ut
illi
~ut
alteri litem movi , ut femper me e1dem nomrn1 oíl:endenm ·líl1qu1orem , ob
notionerIJ Mo.1.inianam quam ultro ingerit.
·
·
·Porro non erat quód al.ibi Adverforius diél:am hujus
grati~
elfentiam cla...
rius a me
defcriptam
vellet. Defcripíi
jam
non femel clariffime •
Ut
tame t
1
ex. abundan
ti
defcribam
dem10:
Tale eíl:
Dei auxilium (
íi
ve
ea
fit
deleél:atio
qu.éedam
nobis
imrniffa.,
feLt aliud
qt~idpiam
) quod
primo
da~
velleitatem
ali–
quam , ali0fve .aaus rnchoatos fen
11nperf~éi:os
bonos : ac mfuper dac
pofle
quoddam ad
aétu~ perfeél:ior~s,
puta ad ipfam converGonem;
9uale
poffe
cura
gratia VVeadrocktane efficac1
~ac
ad .aétus
m~los,
feu ad grat1ée non obtem–
perandum ;
nempe
quod
poffe
in
homrne
fic
d1fpo~to
numquam deducetur
ad
aétum. Sicut igitur horno fub gracia efficace confütutus , poteft ab ea diílen–
t ire
!i
velit,
&
hoc
ipfum
ve
lle potefr, fed numquam volet: ita
&
confiitutus
fub
folo
auxilio inefficaci hujufmodi , poteíl: bonum facere
G
velit , .
&
hoc
velle poteíl-, fed numquam voler , nifi hérc ipfi vol untas
przparetur
a Domino
per gratiam
effi~acem
.. Nee de ipfo illo
t~ntum
verum :([ '· voliturum num–
qqam: nullus et1am a)tus,
,eodem
per omma modo pr:Evte. d1fpoficus, cum
fi–
mili ranrum auxilio voler..
Hxc eft gratia excitans, inefficax,
&
fi
velis,
Thomi/Jice fufficiem,
quam te–
nemus •
Hanc
in Augufiino , una cum
Ano,nymo
,
nullo negotio
inveni endam
putamus. An vero in
J
anfenio ,
ipfe
viderit:
&
íi
quidem inveniatur;
f
pan–
deo rurfus,
&
a me
&
aliis bene mukis, ne -dieam omnibus, hab ndum Ipren...
fem
Epifcopum,
tamquam
hac
in parte
cac.holiciffime locutum ,
CONCLUSIO
SECUNDA.
Nomenclaturam gratite fufficientis
,
{en[u Thomiflico
,
immérito exploefit
Anonymus
~-
ae·que
eamdem,
ultro ,admittit
alius,
Vir
Anonymo
magnus.
.
·
Q
Uid
fi
vero
.t1nrmymo
Scriptorem adduxero, ita Ioquentem
de
gratia
fuf–
ficiente?
'Vt meo quidem. juáiciv,
inqui~t
i!Ie,
providentius fuiff
ei
,
illud no–
men ne.utiquam initio in J'cholas Catholicas acfmittere
r
[te jam receptum per
v~m
ahi–
t,ere,
&
pr4raéliur
de voce contendere
,.
ditrius
&
ab
Ecclefi~
pace , alieni-ur videri
potefi
•
Erg,o
Gum
Thomifiis
numquam
de illa voce litigabimus: rogabimus tantum, dum
apud
imperitos verba facient, ut vel ab
illa
voce
abfiineant, vel
faltem
admoneant
,
'1
fe ufurpari·
in
eo
figni/icatu , qui a
Moliniano
longe
diJjunélus
{it
•
Ita
mibi
nullum
cum
ip{zs certamén
efl :
NEC DE NOMIN E , Q.UIA NON REJICIO
j
nec
de fenfu,
quia
f enfum
illi~/
vo:is
Thom!fii~um
admitto.
,Quid
íi ,
inquam, hunc in
modun~
lo–
CLitus
fuent
Srnptor qu1fp1am?
Cerre
1lle videbitur mihi
favere
quammax1me,
3:Jverfari vero
An?nymo
nofirn. Numquam ego nomine
grati~
fufficientis
Gmpli–
Clter. utor' ne qu1dem.
apu~
peritos
J
quod tamen
nk
Scriptor non admodum
proh1beret.
Addendo
1fü1d ,
fTbom ifi ice
, facio
quod
Scriptor
defid-erat;
nem~i
Adr:ioneo, a me ufurpari in
erJ
fignificatu·
,
qui a
Moliniano
lonRe disjun8us
ftt
,
v1..
deltcet
fignifü:atbl
Thomiílico. Null-um
volo
mihi curn
Thomi{~is
de
nomi t:i e
effe
.certamen,_
qui·a,
' ue
aic
il:le>
NON R EJ1c10.
Conferac
áutem
his
dnonymu.s
in,ª
veéhvas fuas
10
rromen
~íl. ttd
;
v.i<.lebitq11e
quam 1mrúenfom
diílideat a Scri¡...
ptore
Ge
loq~te-..
At
qu i~