·O
J>
U S C U L U M
I X.
12.
31
dignatur Scriptor ille , Nec , puto , hafün us Ecclefiaíl:icorum Scripcorum ali–
quis
tam
intemperancer egit a<lveríus h;rreticorum deterrimum ; ut vel inde
fufpicentur nonnulli ( nec forte de nihilo
)
non omnes Ecclefiafricos effe, qui
huic operi manum admoverint • Atqui ramen profe ílo ego nomine , poíl: tot
alios, modeltiffime
&
fine affoétibus , fcribo non tam contra horninem qnam
Auétorem, ab Ecclefia Romana, agente ipfa Gallicana, adfenrientibus ceteris,
non vice firnpl ici profcriptum
&
damnatnm ; contendendo dumtaxat ,
ip[um
( quod humanum eíl: ) labi potuiíle: idqne non alium in finem ( Deus tefiis
eft;
&
circumílantia! clamant, me nonniíi a validiffimis utrinque hoflibus
in~
vidiam acerrimam mihi accerfere poífe) quam ut extra invidiam ponatur do–
étrina de gracia efficaci , quam ipíimet hi adverfarii profitenmr mecum ;
&
pax tamdem folida coalefcat noil:ram ínter hanc Scholam , tot jam pridem
curbis jattatam ,
&
alias Catholicas • Et ecce dum
ha:c
in fimpli citate cordis
&
finceritate Dei meditor; egregiis iílis elogiis, diéteriis, farcafmis dignatur
me ipfporum Caritas nova. Quid dicam? Quit faciam
?
An ideo crepto de–
fiílam? Igtiavus
fim,
fi
fecero. Vel ideo porius pergam, quia· adverfarii tan–
to
&
tam impotenti clamore , ferio rcm agi oilendunt • Tacuerant haétenus
;i.d tot aliorum Scriptiones • Cererum cauífa mea cum Anonymo
spongi~
&
Crifeos
Auétore, deduéta
efl:
ad duas e quinque qu:dliones, circa primam nem..
pe e Propofitionibus famofis
&
poílremam . Cett!ras ipfe non amplius attin–
git. Quia tamen eíl: .inter
ea
quz mecum difputat , aliquid quod Propofitio–
nes
v.
univerfe concernir ,
&
quo fateor potiffimum collineaífe totam hanc
qifputationem · meam ; illud hic primum ponendum cenfui : tmñ de ceteris
agetur ubi fuerit opporrunurn .
P A R S
P R
I M A
De Gratia Thomijlice fu/jiciente.
CONCLU SI O
P
R
I M A;
Magno ret Theologicd!
&
pacil bono
,
effentiam Gratiee Tbomifiice fufficientis
,
ut a
Notarum
duéfore
defcribitur, admittit
Anonymus.
S
Ane non
~arum
videri poífumus promoviífe in J:l-ác cauífa, ducn obtentum
eíl: ab
.Anonymo
,
ut Partis fuz nomine adín-i-tt'at h:rnc gratiam , quam ex
principiis
rrendrock,ianis
,
&
fub nomine
fufficient is Tbnmiftice,
nofl:ris in
Notis
defcripfimus • Jam enim aliarum quoque Scholarum Theologi, iplique adeo e
Societate
JE
su , non obfcure hanc eandem gratiam
~dmiferunt
, uti ulem
qua a 5. Propofitionibus damnatis me ego fatis fejungerem • Et quidem hi
, merito . Nam pra:rer Propolitionem teniam de li bertate a coaétione ( cujus
dofüfüa non eget , qui gratiam VVendrockiane efficacem defendit ) cerera:
quatuor hac gracia inefficaci admiífa manifelriffime declinan rur. Prima:
Quia
Jufüs ( prrefercim volentíbus
&
conantibus fecundum prrefentes quas habent
vires ) hoc
ipío
quo
gracia .hac pra:diri foerint , non funt
pr~cepra
quibns
urgenmr, fenfu ullo tolerabi li impotlibilia. Secunda: Adeo namque huic gra..
~
tia:
aliquando refiíticur, ut nifi efficax accefferit, nunquam non reíiílatur. Eo.
d m paéto a Quarta receditur; Quinta quoque qua parte ut hreretica eH da–
mnata, per eamdem Jufiorum graria,mevitatur: quarenus fic beneintell i!.'i tur,
pro omnibus Juíl:is, ad
coque
non pro folis eleétis, mortuum
eífe
Chrifh1m .
Juvat ergo
videre
quam
diferte
hanc gratiam admittat
.lfn:mymus
•
Verba.
eJUS