Table of Contents Table of Contents
Previous Page  1245 / 1328 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 1245 / 1328 Next Page
Page Background

·O

J>

U S C U L U M

I X.

12.

31

dignatur Scriptor ille , Nec , puto , hafün us Ecclefiaíl:icorum Scripcorum ali–

quis

tam

intemperancer egit a<lveríus h;rreticorum deterrimum ; ut vel inde

fufpicentur nonnulli ( nec forte de nihilo

)

non omnes Ecclefiafricos effe, qui

huic operi manum admoverint • Atqui ramen profe ílo ego nomine , poíl: tot

alios, modeltiffime

&

fine affoétibus , fcribo non tam contra horninem qnam

Auétorem, ab Ecclefia Romana, agente ipfa Gallicana, adfenrientibus ceteris,

non vice firnpl ici profcriptum

&

damnatnm ; contendendo dumtaxat ,

ip[um

( quod humanum eíl: ) labi potuiíle: idqne non alium in finem ( Deus tefiis

eft;

&

circumílantia! clamant, me nonniíi a validiffimis utrinque hoflibus

in~

vidiam acerrimam mihi accerfere poífe) quam ut extra invidiam ponatur do–

étrina de gracia efficaci , quam ipíimet hi adverfarii profitenmr mecum ;

&

pax tamdem folida coalefcat noil:ram ínter hanc Scholam , tot jam pridem

curbis jattatam ,

&

alias Catholicas • Et ecce dum

ha:c

in fimpli citate cordis

&

finceritate Dei meditor; egregiis iílis elogiis, diéteriis, farcafmis dignatur

me ipfporum Caritas nova. Quid dicam? Quit faciam

?

An ideo crepto de–

fiílam? Igtiavus

fim,

fi

fecero. Vel ideo porius pergam, quia· adverfarii tan–

to

&

tam impotenti clamore , ferio rcm agi oilendunt • Tacuerant haétenus

;i.d tot aliorum Scriptiones • Cererum cauífa mea cum Anonymo

spongi~

&

Crifeos

Auétore, deduéta

efl:

ad duas e quinque qu:dliones, circa primam nem..

pe e Propofitionibus famofis

&

poílremam . Cett!ras ipfe non amplius attin–

git. Quia tamen eíl: .inter

ea

quz mecum difputat , aliquid quod Propofitio–

nes

v.

univerfe concernir ,

&

quo fateor potiffimum collineaífe totam hanc

qifputationem · meam ; illud hic primum ponendum cenfui : tmñ de ceteris

agetur ubi fuerit opporrunurn .

P A R S

P R

I M A

De Gratia Thomijlice fu/jiciente.

CONCLU SI O

P

R

I M A;

Magno ret Theologicd!

&

pacil bono

,

effentiam Gratiee Tbomifiice fufficientis

,

ut a

Notarum

duéfore

defcribitur, admittit

Anonymus.

S

Ane non

~arum

videri poífumus promoviífe in J:l-ác cauífa, ducn obtentum

eíl: ab

.Anonymo

,

ut Partis fuz nomine adín-i-tt'at h:rnc gratiam , quam ex

principiis

rrendrock,ianis

,

&

fub nomine

fufficient is Tbnmiftice,

nofl:ris in

Notis

defcripfimus • Jam enim aliarum quoque Scholarum Theologi, iplique adeo e

Societate

JE

su , non obfcure hanc eandem gratiam

~dmiferunt

, uti ulem

qua a 5. Propofitionibus damnatis me ego fatis fejungerem • Et quidem hi

, merito . Nam pra:rer Propolitionem teniam de li bertate a coaétione ( cujus

dofüfüa non eget , qui gratiam VVendrockiane efficacem defendit ) cerera:

quatuor hac gracia inefficaci admiífa manifelriffime declinan rur. Prima:

Quia

Jufüs ( prrefercim volentíbus

&

conantibus fecundum prrefentes quas habent

vires ) hoc

ipío

quo

gracia .hac pra:diri foerint , non funt

pr~cepra

quibns

urgenmr, fenfu ullo tolerabi li impotlibilia. Secunda: Adeo namque huic gra..

~

tia:

aliquando refiíticur, ut nifi efficax accefferit, nunquam non reíiílatur. Eo.

d m paéto a Quarta receditur; Quinta quoque qua parte ut hreretica eH da–

mnata, per eamdem Jufiorum graria,mevitatur: quarenus fic beneintell i!.'i tur,

pro omnibus Juíl:is, ad

coque

non pro folis eleétis, mortuum

eífe

Chrifh1m .

Juvat ergo

videre

quam

diferte

hanc gratiam admittat

.lfn:mymus

Verba.

eJUS