1239 / 1328
O
P
U S C
U
L U M
l , .
sus
fuum addens, illos fui Augufüni repudi vit • Ad o uc
n e
Eccleíi1 ,
feAfum
Profperi confirmans, aliquid egit contrl Auguítinum . At ftcuti
q•Ji
Proípe–
rum fequens, Auguílinum rejiceret, ejufque fenfum fobmover t ; is peccaru–
rus foret in tanrum Doétorem:
ira
Janfi nius íic Auguílino inh:rrens,
ut
Pro–
fpcrum fobmover t ; non
Jam in
Profpernm
p
cea ir , fed in Ecclefiam
qua=
huic fe conformavit.
Sed
hoc ip(um rnrfus confirmandum cft •
3.
Nihil ill ic :igit Ecclelia (
fi
fidcs Adverfario noílro ) quo Proíperi vi:im
ampleétarnr, arque mortem Chriíli pro
ornnibus ornnino
adllruat . Q!.1od enirn
verbis fupra citatis agit Synodus , nihil :iliud eíl: juxta ipfum , quam quod
verba qucedam Scripturz explicet .
Hic efi
,
inquit ,
fenf111 narur
lir
,
ob-viu1;
germanu1 Concilii Tridentini: et{i Chrifius pro ornnibu1 mortuus efl
(
boc efi, etfi ea
lo6utio fecundurn Scripturas veru
/it ,
Cbrifium pro omnibur mortuum effe
)
non om–
nes tamrn mortis
ejus
beneficum recipiunt :
&
quidem
íi
ipÍt rurfum fides , no–
l11it Concilium evolvere hanc difficulratem , quo pa él:o duo ifla
íimul
con íi–
flant. Quaíi vero Canciltum Scripruras hic citet, aut eas fib i objiciat:
&
11011
patius niuruaris Scriprurarum verbis , iis wnquam fuis loquamr . Ot proi n–
d
rnrfi.1s
die ndum
fit ,
iodecentiffimam ílquivocationem for
,
li
in eadem,
eaque breviffima P riodo , interpoÍlta etiam partícula adver( tiva ,
Tarnen
,
femel
Omne1
pro fingulis generum ponercnmr , feme! pro generibus íingulo –
rum :
p~rinde
plane ac
ÍJ
quis diceret .
Etfi
omne animal fuet·it
in
Arca Noe
;
non tamen orrmc animal illic invenit quo viveret
;
velletque hanc Ítlam Aífertio-
11em falfam , inh9neíla
&
nulli facile obvil zquivacarione cueri, quod prio–
ri loco de
generib-.,
fingulorum , pofleriori
de
fingulis generum
loque..
r tur.
CONCLUSIO DECIMAQUINTA.
Duo loca .Apo{loli {enfum S. Pro{peri
&
Ecclefi;e confirmant.
I.
A-Lterum denique erat non tam argumenrum , quam adminiculum , pro
fenfu Proípcri de marre Chrifl i pro omnibus omnino : quod nimi–
rum hic multo magis caníonar
t
madis aliquot loquendi Apoíloli Pauli , no–
minatim Rom.
14.
Et peribit in/irmum in tu
fcientia frater
,
propter quem Chri–
/lus mortuus efi
:
irem
1.
Cor. 8.
Nvli
cibo
tuo
illum perdere pro quo Chrifiu¡
morruru efi
•
~1~
ego diéta Apoftol ica fic intellexi , ut fenfus foret : Chr!–
fium pro fratre iflo perituro mortuum eífe , ad hac ne
is peritet , nempe
marte :rrerna . Hunc fenfum dixi natnralem ,
&
a quo non íine incongruita–
te difi e cretur : oílendique adeo qu:e foret incongruit:is in altero fenfu ,
quem tamen fcirem a Catholicis teneri • Eo autem efficJciarem credi<li
fo–
turam apud Ad ver farios meas hane rationem , quod vid r m homini , ma–
gni apud eos naminis , naturalem eífe viíum lrnnc Apaíloli fenfum
~
Is erat
cel bris ille
Mvntaltiu1
·in Epifi.olis famo ris ad .Amicum Provincialern • Quip–
pe cum in Epifl. XI
V.
ad terrendos eos qui
In
jultos rernm aggreílares teme–
re interficiunt , pofuiffet hanc p riodum fane grave
:
Qui ex Jefuitarum de–
cretis fl'atres fuos a crimine recentes
interficiunt
,
hi
ta1taro dimittunt illo1 pro qui–
bus Cbrifius mortuus efi
;
Epiílola
XVII.
adc.l idir:
Parnmne aperte profeffur fum
,
pro illi1 damnJtÍJ mo1tuum effe Cbrifium
,
ac proinde non pro folis prtf efiinatiI mor–
tuum effe
,
quod
in q11inta P1 opa{iiione merito profcribitur
?
Hunc ergo
·ád
bam;
CLJm Apafioli verbis utererur ; fi c
fr
volt1i[ e inrelligi , ut ap rre
e
nfi r -
tnr
pro~
!fus , pro damn:i is ( utique ne •damnarentur ) mortuum eRe Chri-
um. Credidi ergo, gratum foreamatoribus
&
admirara ibu sejus,
íi
eumderu
T ctfaur. Th
f.,
Tomo
l
•
H
uh
h
3
Apoíl:o.