Enarratio
in
Pfaltnum LXII.
fomnus
anim~.
Illis ergo vos ·,
li
vigiletis , dicetis
EplJt[.s.i'f
quotidie, Surge qui dórmis,
&
exfurge a mortuis ,
&
illuminabit te Chriíl:us.. Vita enim veíl:ra
&
mo–
res veíl:ri vigilare debent in Chriíl:o, ut fentiant alii
Pagani dormientes,
&
ad fonitum vigiliarum veíl:ra–
rum excitentur,
&
ipli excutiant fomnum,
&
inci–
piant in Chriil:o vobifcum dicere,
Dem, Dem mem,
ad te de luce vigilo
.
A illi eíl: reparare qui eramus? Ercro hoc vobis incredibile
non videatur, quia quaú
putr~fcere
mortuosvidetls
&
ire in cineres
&
in pulverem . Aut fi incendatur ali:
q uis morruus, aut fi canes dilanient eum, putatis quia
ind~
non
~rit
refurreél:urns? Omnia qua: difcerpunttir
&
~n
fa
v1.llas qua fdam putrefcunt, integra Deo funt.
In
1Ila emm elementa mundi eunt, unde primo
vene~
runt, quando faél:i fu mus : non illa videmus; fed ta-
ilw•
'lf,
2.
s.
Sitivit tibi anima mea.
Ecce illud defertum
Iduma:a:: . Videte quomodo hic lirit: fed videte quid
B
hic bonum eíl:,
Sitivit tibi.
Sunt enim qui íitiunt, fed
non Deo. Omnis qui libi vult aliquid pra:íl:ari, in ar–
dore eíl: deliderii : ipfum deliderium fitis cíl: anima:.
Et videte quanta delideria fint in cordibus hominum :
alius deliderat aurum, alius deliderat argentum, alius
deliderat pofieíliones , alius hereditates , alius am–
plam pecuniam , alius multa pecora , alius <iomum
magnam ' alius uxorem' alius honores' alius filios.
Videtis defideria iíl:a, quomodo funt in cordibus ho- C
minum. Ardent omnes hominesdefiderio:
&
vix in–
venitur qui dicat ,
Sitivit tibi anima mea .
Sitiunt enim
homines fxculo :
&
non fe intclligunt in deferco effe
Iduma:a:, ubi debet fitire anin;ia ipforum Deo. Dica–
mus ergo nos,
Sitivit tibi anima mea :
omnes dica–
mus, quia in concordia Chriíl:i omnes una anima
fo.
mus: ipfa anima Gtiat in ldumre:a.
6.
Sitivit tibi;
inquit,
anima mea: quam m11ltipli–
cite1· tibi
&
caro mea.
Parum eíl:, quia Gtivit anima D
1nea
litivic
&
caro mea. Puta
li
anima fitir Deo,
q
uodiodo
&
caro fitit
~eo? ~ando
enim
car~
fiti.t,
aquam litit
:
quando amma fit1t , fontem fap1ent1a:
litit . Deipfo fonte inebriabuntur anima: noíl:ra: , ficut
'Pf.
¡s.
9 .
dicit alius Pfalmus, Inebriabuntur ab ubertate domus
,,
tua:
&
torrente deliciarum tuarum potabis eos. Si-
" tienda eH ergo fapientia, litiendaeíl:juíl:itia. Non ea
fatiabimur, non ea implebimur , nili cum fuerit finita
vita iíl:a,
&
venerimus ad illud quod promifit Deus. E
'Luc.•
20.
Promiíit enim Deus a:qualitatem Angelorum.:
&
mo-
men Deus unde .fcit producet illa, quia
&
antequam
effemus , unde fciebat nos produxit . Talis ercro refur–
reél:io carnis nobis promittitur, ut quamvis
ipf~
lit
caro
quam modo portamus, qua: refurreél:ura eíl: , tamen
non habeat corruptionem quam modo habet. Modo
enim ex corruptionefragilitatis,
li
non manducemus,
deficimus
&
efurimus;
li
non bibamus, deficimus
&
íitimus ; fi din vigilemus , deficimus
&
dormimus;
fi
dit1 dormiamus, deficimus, ideovigilamus; fi diu
mandt!cemus
&
bibamus, quamvis propter refeél:io–
nem manducemus
&
bibamus, ipfa diuturna refeél:io
defeél:io eft; fi diu íl:emus, fatigamur, ideo fedemus;
&
li
diu fedeamus,
&
ibi fatigamur,
&
ideo furgi–
mus . Deinde videte quia nullus eíl: carnis noíl:r:?: íl:a–
tus: quoniam infantia avolat in pueririam,
&
qua:ris
infantiam,
&
non eíl: infantia, quia jam proinfantia
pueritia eíl:: iterum
&
ipfa migrat in adolefcentiam,
qua:ris pueritiam
&
non invenis: adolefcens
fit
juvenis,
qua:ris adolefcentem ,
&
non eíl:: juvenis
fit
fenex ,
qua:ris juvenem,
&
non invenis:
&
fenex moritur,
c¡u:eris fenem,
&
non invenis. Noníl:atergoa:tasJl'-
fira: ubique farigatio eíl: , ubique laílitndo, ubique
corruptio . Adtendentes qualem nobis fpem refurre–
él:ionis promittat' Deus ,
in iíl:is omnibus multiplici–
bns defeél:ionibus noíl:ris íitimus illam incorruptio–
nem
:
&
fic caro noíl:ra multipliciter firit Deo .
In
iíl:a lduma:a, in iíl:o deferto, quam multipliciter la-
borar , tam multipliciter fitit ; quam multipliciter
fatigatur, tam multipliciter litit illam infatigabilem
incorruptionem.
7. Q.uamquam , Fratres mei, boni Chrit1iani
&
fidelis etiam in hoc faculo caro Deo litit: quia
íi
opus
eíl: carni pane,
li
opus eíl: aqua ,
fi
opus eíl: vino,
íi
opus
eíl: nummo,
li
opus ell: jumento carni huic, a Deo pe–
tere debet, non a d:emoniis
&
idelis
&
a nefcio quibus
poteftatibus hujus faculi. Sunt enim qui quando
fa–
mem patiuntur in iíl:o fa:culo, dimittunt Deum,
&
06·
do Ancreli non fitiunt quemado nos, non efununt quo–
modo
0
nos; fed habent faginam veritatis, lucis,
im–
mortalis fapientia:. Ideo bcati funt,
&
de tanta beati–
tudine, quia in illa funt civitate Jerufalem ca:Iefii, unde
aos modo peregrinamur , adrendunt nos peregrinos,
&
miferantur nos,
&
juffu Domini auxiliantur nobis, ut
nd illam patriam
commun.eI?aliq
u~nd?
redeamus_,
~
ibi cum illis fo
nte Domm1co ventat1s
&
a:termtatts
aliquando faturemur . Modo ergolitiat anima noll:ra:
unde
&
caro noíl:ra fitit,
&
hoc multipliciter?
Mul–
tipliciter tibi
,
inquit ,
&
c~ro
mea .
~ia ~
carni
noll:r:?: promittitur
r~furreébo . ~~modo amm<e:n~ílr:?: promittitur beat1tudo,
~
&
car?1
no~rce
prc;>m1tt1-
tur refurreél:io . Refurreél:10 carms tahs nob1s pro–
mittitur: Audite
&
difcite,
&
tenete qua:
íit
fpes
Chrifiianorum, quare fumus Chriftiani . Non enim
ad hoc fumus Chriíl:iani, ut terrenam nobis felici-
G
tatem petamus ,
qua~ ple1:u~que
habent
&
latrc;>–
nes
&
fcelerati . Ad abam fehc1tatem nos fumus Chn–
fiiani, quam tune ·ªccipiemus ,
e.un:vita
if~a
hujus
faculi tata tranfient. Ergo pro
m1tt1tur nob1s
&
car–
nis
refurreél:io ;
&
talis refurreél:io carnis nobis pro–
mittitur
ut caro quidem '
1
iíl:a quam modo porta–
mus
refurcrat in fine Nec incredibile vobis videa-
F
rogant Mercurium, aut rogant Jovem ut det illis, aut
a
quam dicunt Ca:leíl:em, aut aliqua da:monia Gmi-
a
'
t:>
•
tur.
Si enim Deus fecit nos qui non eramus, magnum
Tom. IV. ,
a Edic;,
izitt
qrum
dicu nt
c~ltflcm
1
'a.na.
Abeíl,
P~nii,
a MSS. e quibus
duo fcruur
>
aut
'l"""'
dicrw&
Ccu rtm
:
cetcrl vero ,
c~t~flon
;
'iua:
lia: non Deo fitit caro ipforum .
~¡
autem Deo
li.–
tiunt, undique debent fitire,
&
anima
&
carne : quia
&
anima: Deus dat panem fuum , id eíl: , verbum ve–
ritatis;
&
carni Deus dat qua: neceffaria funt, quia
Deus fecit
&
animam
&
carnem. Propter carnem
tuam rogas da:moñia: numquid animam Deus fecit;
&
carnero tuam da:monia fecerunt
?
Q.
ui fecit ani–
m:im, ipfe fecit
&
carnem: qui fecit ambas res, ipfe
pafcit ambas res . U trumque noíl:rum Deo litiat,
&
ex labore multiplici fimpliciter fatietur .
8. Ubi autem fitit anima noíl:ra,
&
multiplici–
ter caro noíl:ra , non cuicumque , fed tibi Domi-
ne , id eíl: Deo nofiro ; ubi litit ?
In
terra deferta,
'I
¡ .
&
fine vía
,
&
fine aqua.
S:eculum ií!-ud diximus, -
·
ipfa eíl: Iduma:a , hoc eft defertum ldumcea: , unde
titulum Pfalmus accepit.
In terra deferta.
Parum
Ce
3
efr
~~~~~~~~~~~~~~
nimi rum Afris paoanis Dca fuir
pr:i:cipuo honore
h:ibiu;
Je qua
TcnulliJn.
n
A
pologe
c.
c.
•J·
&
•+·
&
Aug. in lib.
2 .
de Civir. Dei<. +•