Table of Contents Table of Contents
Previous Page  329 / 714 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 329 / 714 Next Page
Page Background

~~1t

!

i.

Vtrúm

Dem

dependeat

ab afio

?

3

1 1

SVBS ECTIO

I.

RationibtU probatur.

P

Rimo lic probJtur,quia hoc nomen,caofa,impdt-

17

car dtuerlitatcm lubllancire 1nrcr

~aufani,

lY

caufa-

tum; íed ha:rericum

dl:

die re Parrcm a:rcmum habe–

rc cl1ucrfam li.1bflant1am,

&

ef!C:miam: ergo 1nlanum

ell dicerc Patrem rerernum caufare filtum,

&

filium

dfo

caufamm

a

Patrc. Sola n1aior indiger probauone,

quia minor cfi 111falltb1lis;confcqucnt1a

rcél~

infmur

ex maiori,& m111ori.

Maior conílar ex illo axiomarc,Perirú

in arte cre–

'llendmn

efl:Eigo crcdcndutr. cfi Angelice Doél:ori

pe-

1:itiffimo Theologoalfcrcnri

1~ome11,

cauÍ:I!, importare

d1ucrlicatcm f11blh11t1a:.Vcrba D.Thorn. lic fe habcnt

1

.p.q.; ¡.an.

r

.ld primum

:Vndehoc 1'ómenca11fa vi–

dt111r 1mpor111rt d111erfiratem fi1bflant1.t, & dependen–

tiamaltc1111u ab alr<ro,quam non importar nomenprin·

ciplJ;in ommbm eñim ca11fageneribm femper im•mitur

°IJ,¡lamia mur ca11fam,& id

ciú111

c1111fa

efl:Sic Diuus

Thom. Ergo ratio caufa: ex pcriris in arte Thcologica

imporrar d1flinél:ioncm Cubfiamia: ,

&

c!Tcnu:i: inrer

'Caníam,& caufacum.Ncc valer rccl!rrerc,vr rurccurris

ad Calepinum, rum qaia Cakpinns lici':t ligoilicatio–

nem vocabuli in propaculo exiílentem proponar, non

virimare quidcm, nihilominus non incrofpicir,

n~que

pcairus cnucleat vlrirnaram lignilicationcm huius vo–

-cis,Íecundum quod in vfu Sacrorum Conciliorum di–

uinre

Scriptur~,Patrum Eccleli~,&

vfu omuium Soho–

lafiicoru111,a:q11a vcriratis lance rem,& nomina fecun–

dum qnod ad Thcologiam pcninct pondcranrium

fi–

tum cfi;vnde dum de myíleriis fidci nob1s loqucndum

'C!l

non dcbemus inniri C alepino, aur alccri Ladnita–

tis Aurhoci ,qui· lignifica1ioncm ponunt pocius fccun–

dum mentem Ciceronis,lulij,Creíaris,Salufii¡,Tcren–

tij ,

&

aliomm Latina: lingure

pm~nrium,

quam

Ce–

cundum conucmcntiam Sacra: Theologia: accommo–

daram; ne igimr puris Grammaticis figni ficarionibus,

alhgcris , bon: vir,dnm de rebus ram grauibus loquc–

ris, in quibus ex Colo inordinaco modo loqucndi in–

-curricur ha:rclis, vt inquit Doélor Ecclclire maximus

Hieronymus. Cur cnim Era6nus Rorerodamus mi–

fcrandum in modum crrauit dum Catholicos rcprc–

hendir dicen tes, Vetbum diuinum

dfe

formam, &

6-

g11ra1:n fi1bílanri:.: Parris,atrcrens perdnacircr vocabula

illa

lig11ilicarc :tecidcns, qnahcarem nimirum; niú

qnia no11 pcrcallcns íignificirioncs Thcologicas ex Sa–

-cra Scriprura dcfumpcas fidcbar folum lignilicationi–

b lts,aut mere dialeél:1c1s,aur pu...C Grammaticis lmÓ

(i

'

animum aducrrcret pro cerco reperirct multa, qu::i: ab

inicio in

~no

vfu habebanrur, pollea in cadem Lati–

nirare, alium víum inducre mm qnoad lignilic.itio.

ncm,mm quoad congruiratcm Larlni (ermonis. Pi(cis

c;nim ab inicio folmn pecudem íquamoceam,Ícu mari-

11am lignilicauit,pofld auccm dccurru cemporis aliam

fignificationcm Sideris induir Itcm pe5 fignilicar vlti–

inam pactem homtnis,

&

nihilominus aliqui cxccndúr

adCarbafona11is;vr paree ex:

illo:l11p11er in vrr1Íq11t pt–

dem 1r.ciderir.

lrcm hoc vocab11lum, fcu hic modus

loquendi lic abrolmc polirns,

in

pr~fo111iarm11,

quon–

-dam Solcciffimum rcdolebat , vt docet Eruditiilimus

P.hcobns Ponranus,rom.

r

.Progyfnammarum,

&

ni–

hilomim'ls vfo,

&

con{uerudine adeo introduél:um

dt

apnd viros alioqui Latinitatis periros , vt fine naufca

poffimus ipfo vti : ergo

fi

in cadem Latinitatc porelt

ídem nomen varia lignificara haberc,quid mirandum

cfl codcm vocabulo in alid lignilicarione illo vci Con-

dlia,Sacra'." Scripturam , Thcologosdill:ié.él:a ab ca',

qua Latm1 vtunmr ad no(lrz fidei myficiia cxpli–

canda.

,

T.um.

deniquc,qui~ ~equc

ipíc

~alcpinus

his ligni-

18

licmo111bus Theolog1C1s

fe

oppomt vt pote

atholi·

cas, vt viderc cll: in

.~iél:ionati~

nomine, cauía : ergo

nnllnru cfi fubterfogtu aducrfanornm, qui ruborc vc–

rccundi:i: íuffond1 debcrcnt , qwndo rcliéHs Patribus

Eccldi:i: folum

fe

Calepjnum lcgiílc gloricntur,& af–

ferant.

Secundo racione lic probatur, quia caufa.Ggnificat

}.·9

maiorem pcrfeél:ioaem,

&

fupcrioritatcm in caufamc.

quam in caufato ; fed de lidc cfi Patrcm non eíli:

perfrél:torem, Cupcriorem, aut maiorem filio, vt paree

ex: Athanalio, qui perfonas diuinas omnino coa:qua-

les decernir in Symbolo ibi:

.Ali11 mim

efl

per[on11

P111rú,aliafil1j,al111 Sp1rirus SanEli;fod Parrú,

&

fi-

ty,

&

Spiritiu SanlJ1 'IJna efl. di11init1U, .tqualúglori4

co.tterna maiejlaJ; Et in hac Trinirare nihil priui,aut

pojleriui, nihil

ma1111,

aut mimu, fod tottt tresperfan&

co.tterntt~fibi

fimt,

&

co.tqual~

:

Ujllalú Parri ft·

c11nd1"" di11i,,itat<1R, minor Parrefacundum humani–

tatem.

Vbi apene dccernirur ve dogma lidei Parrcm,

nequc Cuperiorcm, ncquc perfeéHorcm , ncquc maio–

rcm,ncque exccllenriorem dfc quam lilium,quia om–

nino :rqualis cfi cum illo,:rquafüas cnim omnino cx–

pcllir qnemcumquc cxcdfom ínter duo in ca racione

qua <;qualia Íunt:ngo Pacer ztcrnu¡ non

di:

cauía lilij

ncque fihus cauíarur

a

Parre.

.

Maior in qua fola efi difficnlcas lic dcmonfirarur

¡o

ex D.Dionylio de diuinis nominibus c.20. paulo poll:

medtum ibi.

Neq11e emm_¡mfefla efl inrer effeE/a,

(j–

caH(as jim1litudo

,

ftd ejjéfla q111dem c1mfarum qu.u

pof{unt, pr.tftrm11 imagtntJ; caHfa auttm facrtu.t

{imt

ab rffeEli&,fa.rq11eprincipij fai rarione fupmorts

:Se•

ce vbi cria ait¡primum caufam eere Cuperiorcmcaufa·

to,vr patee ex illis verbis: fui 1·ariQnc Íl'.J'eriorc.s.lccm

cauías dfc pccfcél:iorcs caufaris,vt pacer ex illis vcrbis:

Neque epim perfeEJa eft,

&c.

vfquc ad illud,

imagines.

Vlrimo doccc caufam e!I'c difünlb'm quoad clfcn.

tÍarn

a

re caufata,Vr patCt CX ilJis VCrbis:

Ca,,fa A/llem

facru~

flmt ab effefli&,&c.

additis.qua! infi:a docer a(.

[crendo hanc fccrctioncm eílC: in narura,& íubfiantia:

ergo cerra efi maior.

Dices Dmum Dionylium talia affirrnafsc de cau–

[a

refpcél:u dieél:us, non amcm

de

cauía rcfpeél:u cau-

fari.

.

Sed ha!c friola folutio cfi,

&

contra mcntcm,

&

31

comcxmm D.Dionylij; nam quoticfcumquc

~anélus

Doél:or loquicur de Caufa , Ccmpcr comparat illam

cum elfeél:u ranquam fapientiffimus Philofophus Phi–

lofophire axiomata apprimc callcns,in quibus cuidcns

efi caufarn,

&

cffeél:um

clfe

corrclariua,

&

in(cparabi-

lia tum in ordine, rum in cognitionc, ac dclinicionc;

quarc, vt alfemir Ariltotcl(s, li efi cauía alicuius cffc–

él:us , deber ccrc cauía,&

e

contra, quia mutua .rclatio

datur intcr canfam,& dfcél:um,quarc licue non pocctl

dari

dfcélus qui non cau(ccur

a

caufa , & qui non

lit

in ordinc ad illam,ica nulla potcfi dari caufa, qua: non

caufer cffcél:um,&

lit

ca!is rcfpcél:u cffcél:us: ergo ma-

lc

doces cauíam folam cómparando cum clfcéhl dixif-

fc Dionylinm elfe perfcél:iorem,

&

fupcriorcm, nori.

amcm comparando ipfam cnm cauíaco;nam caufa non

potcfi comparad nili cum clfcél:u; vndc

fi

comparatur

cum caufaro, cum clfcél:u compararur, quia finonyma

Íunr,dfcélus,& cauíacus.

~are,quia

falso fup¡xmis

Dionyfium poffe comparare tum cum dfeélu, cum

cum caufaro,vcdifiinéto ab cffeél:u cauíam,ipfi Diony-

lio re opponis.

.

D1uusAuguílinus bis vcrbis vcritatem hanc

de-Ji.

monílrat