268
Problemntn Theologicn.'
,Deus
circa
quodvi~
objeéh1m poltit habere aélú
fuperata:
&
cum non implicaJlt refpefüi.fllius,
volitionis & nolitionis, illa feme! admiífa circa
conditionem habentis fequuntur, cui ea, qua:
aliquid : & racione cuiullibet i)lorum
Ílt
nata
conveniunc,fummc una debem
elfe
imtr fe rca–
convenire perfonalitas, !cquicur manifef\e fore
li idemitate, & quafi materialirtr: licet fecun–
illas infinitas.
dumfuas formales raciones diverfos babeanc
906.
Secundus dicendi modus aliter procede-
tendendi modos.
:~~~a;:
re
pon.fi,coocedens difiinétiontm , negaos au-
.
908.
Et
hic_qu!dem
modu~ vidtt~r
congrué-
Tntiaumo·
•dm·rrtns
tem duas di!lmlbs fore ptrfonas, fed unum Fi-
no~
•.& Deo d1gmor, quamv1s & prior
fic
vero-
J..,
w ifi.,
Í"f1
441141 •
lium,& duos Spiricus fanétos. Non quod aélus
fiml11s,quo ceílat proceílus ulterior,
&
perfona-
m,b.,,
illi perfonre fine, cum non procedane, juxta di-
rum nova fignienrn: qure licet confequencer ad–
lb:
led quia ex quolibtt,
&
confütucivo prin-
mittenda fine, non fine inconveniente aliquo in
cipii fpirativi, pare!\ diverfa pcrfona procede-
communi difpqrarioneverfaneur.
re:
<]U:E
licet
<X
vi proctltionis llnturn accipiat ,
Illud in fine advenerim:fimilem qure!lionem
~·P~
/i·
aélum illum divinre voluntatis úbi correfpon-
po!fe circa Filium agimi. Nam cum volitio
& '"'"'
ª""
acntem, habeat ramen reliquas divinas perfe-
nolitio nequeam e!fe fine cognitione illis ref-
filu.m,
lliones fibi idtntificaus. Cum cn1m comrarii
pondeme, &
fci~ntia
confequenre altus diélos;
allus dfcmialirer fine, non poífum ad eum-
in illa efi fimilis comrarieras unde philofophan-
dem amorem notionalem ttrminari, qui non
dumeodem modo:
&
ira ( utnuperdicebamus)
efi a!Íus ab eífemiali , cum notionali proprie-
convenientius efi diílinétionem illorum aéluum
tate.
negare, ne cogamur ror divinas perfonas ad-
~,,;,•Jo
Si dicas allus illos volitionis
&
nolitionis minere, in quibus non fi!lendum
:
nam ad
mtt•f"•f<-
e(fe
dJ,mialts, nec futuros invicem in duabus
alias etiam confingtndas vía m"ultiplex. aperie–
:;:::!f::
illis perfonis,
&
ita fmura; inzquales in abfo-
rur. Vel
{j
adminacur difiinélio aé1:uum; cum
{•l>•n.
lutis
&
eílenrialibu¡, quod implicat. Refponde·
temperamemo
e
amen , quod io priore dicendi
ri pote!\ in eo cafu id quidem fequi ut perfon:i:
modo prremifimus. Circa quos judicium fuum
illre in abfolutis babcant oppo!itionem, juxta
proferant,
&
áddant ,qure meliora occurrerinr,
quam bypothefim procedit refolurio i!la:
&
fic
doGtiores.
tune non fore inconveniens or perfona: illre non
e!ftnt :rquales formaliter in perfeé1:ionibus ab–
folutis: falvandam aurero requalitatem ob iden–
tificationemeorum, in nátura, qure eíleteadem
in omnibus. OJ!amquam .1lias aélus illi, utpoce
oppofüi, non videanrurad abfoluton¡m leriem
ptninere,úcm modo pertioem,eo quod non ha–
beanr oppofüionem.
¡.Aíl•s
907.
Tertius excogitari potefi, juxta quem
"'"
fm
illorum aéluum Ínter fe removeacur di!liné1:io,
mjlmllot.
ut integre,
&
in omñi evemu falvetur omnia in
divinis-e!fe unum, ubi non obviat relarionis
oppofitio; relarionis inquam imponanris pro–
ce!Iionern. Neque enim conrrarietas viderur
ob!lare, qure debet explicari fecundurn accom–
mochtionem ad !ubjellum , de quo efi ferrno,
N«
io
ti.
&
cui diílinfüo pr:i:dié1:a repugnar. Eílent er–
f;;,;;;:--
go volicio
&
nolitio
Dei
circa idem objeétum
co
0
rrarire, non vulgari comrarierare; qua: in–
ter qualitates exercerur, fed in modo tendendi,
cum abfolura compoltibilitate, unde in riSRre
non e!Tent comrarire,
&
ira nec difiiné1::i:.
S~t
in creacis argumentum diílinélionis efi fepara–
tio in produélione : cum lcilicer aliquid une
alio producirur,eadem lcilicet produélione:cum
tamtn in Oeo alirer eveniat ;, prodncirur enim
perfona,
&
non natura , cum tamén idem reali–
ter finr.
"'L""""
Neque argumemurn urget ex relativa oppo–
tum
"'°P
úrionededullum : illa enim diltinltionem re–
Ji;::.
quiri~,
&
ita fupponitur, quia nihil pocefi fc-
ipfum producere, neque idem dfe Pacer
&
Fi·
lius refpeé1:u fui ipfius. Quod aurern aétus ali–
qui
co~rrarii
Úmul e!fc poltint, divinirus po–
tefi acc1dere
:
fic enim in anima Chri!li gau–
dium
&
tri!\itia fuere fimul
licet non circa
id~m obje~um,
fub t>dtm r;rione, fed cales,
i;~•
naturahttr úmul efft non poffcnt. Curn er–
~
Í!l
Deo fupponuntur , videtur cootrarietas
Q:!.
lE
STIO
~l.
An,
Ji
11at11Y/1 intttleflu11lis
ejfet
cap11x
ptttri11m
potentiarmn,
qudm
intet–
leflus
tf7
vr>i1111t11tiJ, eOe11t
plum in Aivinú
Perfon¿.
909.
E
Rit
fone
qui affirmet, quianonefi
ra-
s,.
1.,.1;.
tío cur talibus poicmiis debeant fui
•Jlinn..,
intrinlt:ci termini dtnegari. Undecenfenr aliqui
"•m.
fcclufa fide non
palle
urgemé rationemeífe,cur
duz ramum perfona: procedam: quia cxifiima-
re aliyuis poíler in Oto alias eífe poteotias prre-
t!;T
intdleélum
&
volumatem,qure camen
nobisoccultre, ficutalireDeiperfolhones. Sic P.Ar-
P,,1,.;~g.S
riaga Difeum.
4 4 .
oum.
8. 24.
&
'-7·
Nihilo-
minus ,
D~c~
oppbfimm, quia hoc efi
dig~ius
refp,c-
":,jn"'/:.
é1:~_d1v111arum perfo1~arum
procedenc1urn;quod
~
...
0 ,;
fcihcct eam excellcnnam habeant, ur dure tan-
.Vgnior.
tum fine, idque ex formali íuo conceptu petanr,
unde fub qualibtt alía fuppoGtione eum digni-
tatis gradurn debent confcrvare.
910. Ratioprrecerea eífc porefi.
~ia
cum
/MÍ•tJ&
Deus
út
in gradu imelleélivo fecundum fuam
g••••
in·.
formalem conf'litutionem , ad quam eciam
ttlltfl,.,o,••
fpeélat perfefüo volitiva uc illius comple.
b,.f
mcmum ; dum fub ea racione perfellus en
terminorum proccltione , nullam autem im-
,
.
manemem proceltionem videtur exigere.
E~
Aliu;'.
quídem
(j
habere poílet fub aliqua fuppo-
!."''·
füione : ergo
(j
pocemire etiam eífcnc in-
finirre ,
infinita: eflcnc perfon:E'. OJ!od qui-
dcm dici non poten , quia hoc duabus per•
fonis modo proccdentibus viderur
deroga~
re , qmt íub aliqua fqppoíitione tot pclTent
proce-