220
Tr'oblemntn '[heologícn.
ratio Verbj: quas rationes inrer fe non poífu- repra:íentatio conveniat
1
tatione dlenti:t, dice-
musada:quare diffocare. Nam
!i
tanr~m
conci- mus
in(eriu~,
de imagineagentes.
i
piamus imaginem cxpreffa'.11. pcr intclleétum
Diílinguunrur ergo ratio Filii,& ratio Verbi
D·flinEli<
produétum, nondum conc1p1mus perfonam: pene.s magis&
'."i~usexpreffu1n;~uatenusFilius ~!,,';':,,,
ornnia
eni.rnilla in quolibet verbo creato re- non Ita expreíse d1c1t repra:frntanonem ahorum
<xi"ifl"•
periunrur. Si etiam concipiarnus perfonam firni-
a
Parre; &Verbum non ita ciare exprimir ra- "'"'·
Iern in natura, virali origine procedenrem, non- tionem
fi
0
liotionis, ex co quod in creatis,ex qui-
dum
concipirn~s
proprie Filium Dei< quia ra- bus ha:c nomina funt defornpta, neque Verbum
tia F1lii haberur ex eo quod proccdar per gene· cíl filius, neque filius verbum. Auditis ergo di–
rarionem, curn tamen rario dilla Spiricui San- vifim nominibus iílis, ut accomrnodanrur fe-
éto conveniat:
ne<¡u~
etiam concipirur Ver• cunda: Trinitatis perfonre ;non ira expreísc in
bum, quod imelltétionem concernit. Tune er- cognitionern íignificati ptr ipfa devenimus; Íed
go Filinrn Dei,
&
Verbum
lit
Deo proprium unum ex·primir aliquid, quod aliud non ita ex–
coricipimus, qnando mraque ratio memi fimul preíse manifeílat.
objicitur, Verbum lcilicet (ubíl:intiale, quod eo rar·
1
6
0
7co
1
n.aSrea:d?numquid
eri~
iíla diílinaio ratiopis
,A:,',·',ª,,'n'~",,;
1
ipfo eíl Filius: & Filium per intellell:um pro-
• •
cedenrem, qui eo ipfo eíl Verbum. Non ergo
P.Ruiz Seét+n.6. concedit; ait tamen
effe.
t;~'
partiri relatio poteíl,(ecundam perfonam coníli- minimam, aút infirnam in hujulinodi genere di- ·
"'"<>•
tucns in duos concepius adret¡uatos.
f\inll.ionis.
.,
Eftlñn-
6t;7.
DicoSecundo.Relatio íecundam perlo-
Verum folam rationem magis
&
mintJS expli-
Std
"'''"º
pa
1
r.b.i,,
;n
n~m
coníliruens nequit in duos EOnceptus divi· ciri non fufficere ad diflinllionem rationis ratio '"''"" ,,,.
J,""P;"'
di fe invicem excludentes, etiam inadrequato•; cinatre in
~~ilofophia, ~ Metaphyfic~
probavi:
~;f,¡,;ffec~J,;;,:.•·
quorum quilibetlic illamexprimat,
ut
inreUi- nam definmo
&
definnum lic d1!1111,guunrur;
,.,d,Uam
gatur quafi conílituta,
&
diílinll:a ab ali is. ,
nec camen eíl propria
diílin~io
rationis cum
'~'""''"'
R.,¡,
,.;
Ratio eíl·jam a¡ldull:a. Nam
fr
Filiom rnrel- fundamento in re: quod fic probo. Nam hamo ""
dtfimro
dt10.
ligamus tantum , eo quód procedac fimilis in ita effentialirer eíl animal rationale, uc nullo-
;:;:;!"¡.
1mura divina, illa racio etiam couvenit Spi· mododiílingui ab animali rationali poffir:
fi
'
rirui Sao(lo,
&
ita Filium proprie non con- enim diílingneretur, poílh animal & rarionale
cípimus. Si aucem concipiarnus
lit
t1milem ex de illo negar.i: dillinftioenim hocimportat,
ut
fpecial i modo proce!Iionis;, jam involvitur in- unum non
!it
aliud. Si etgo negari poteíl; ho–
tellell:io, & conlequentér intelligirur ratio mb hominem, & rogo quid
fit
Íe<undum illam
Verbi.
Et
idem eíl de.concepm
V
crbi;
ut
dice- r-ationem ab animali
&
rationali diílinll:um?
barnus. Ergo imparribiles funt prredillre ra- Q¡id dici ad hrec'cum fund¡;mento poreíll Cúm
tienes.
ergo negari non po!Iir;
fit
inde non dillingui.
Et
1}2;¡::·
.668·
Die~ Terti~.
R;atio
form~li~
Filli,
&
i<lem dicendum in cafu noílro viderur: quia nec
gui,
,
rano formahs Verb1 ahqual1terd1íl111guunrur. de Filionegari aliquomodo po.teíl ratio Verbi,
V.1dtho<
Hoc aliqui ex eo explicont quod Verbum di- nec
e
contra.
'
~~:'.."'" ~at
duplicem relpeétum, ad.dicentem fcilicer!&
Nih1lom1m\s ex eo quod raciones Filii
&
AGq•od
acf rem reprreíentatam. Ftlms autem etú refpe- Verbi in <rearis d1íl_inguantur,majus fundamen-
habtt
fu~
aum ad producente!fl dicar, non tamen ad rem . cum eíl ad illas aliqualirer diílinguendas. Circa
dam•nrum.
reprrefentatam, quia reprreíentarc non eíl pro- quod,quia res eíl non mogni momemi, non ell
prium Filii.Refpeétum aucem reprrefentionis di- cur mulrum h:uea\J1US. Soh\m addo cgrcgiam
c:unt
1~on
fpeétare ad P'oprietates períonales, D. Arhanafii auéloriratcm pro fenrentia noflra,
V.~.l•h
4
n,
quia eíl·rationis: & quia reprrelcnra,re·convenic Oratione
2.
contra Arianos fic
l~queqtis:
E• ipf•
racione effencire, qua: eíl onmibus commuuis
q
1,.
Vtrbmn
Patrisf11i,efl Filrm;& Fif11u efl Verb11m
perfonis.
PAtris,ej1tfqmJapiemid.Sic
ille. Ne' prrecereundus
R•fptll"'
In
qua doétrina, qn:i: partim eíl P. Suarii D. Augultinus lib. 7. de T rinirate ·Cap.
2.
ita
D,Aul"J'I~
"f"Í'"'ª'
fupra n.s.parrim aliorum non-videtur in
primi~
{cribens:
111e1qriod11ata efl
(
fapienria)
&
Ver-
,;.,,.•••: probandum refpe'1um reprrefemacioniseffe
ct(.lj
bum,
&
imago, & Filius intelligatur. Sic
ille.Ex~.;:~;;;,
tum rationis,_quod etiam docet P.Amicus
fu~
quibus habecur rationem Filii
&
Verbi neque
P.Anucus.
n. 46.
&
Calpenfis Difp.7.n.27. O!!ia Filius ve- per ratiónem proprie diningui.
1!
R073LEM~
IV.
f:•JPtnfis,
re,proprie;& fine metophora repra:fentatea,ref–
pell:u quorurn efl Verbum,& ad hoc natura fua
eíl deílinatum: hoc aurem el\ repra:fentationem
eíle quid reale; quam deílinationcm merito ref- Cur non omnes
divina:
Perfon:E Jo··
pe&um nominafuus.
F•li""fl
669.
Non probandum prretereaFilium divi-
. quarÍtur Verbo, cúm illud
fit
::~:t""". n~m
non e!fe
repra:fenra~ivum
qJa
F~lium
<;li-
adep perfefrum?
v!num formahter. Nam cum
tn
effe t?hs perra–
nonem mentalem comíliruacur, eo ipío invol-
.
§.
I.
vitur repra:fenratio.
1
.
NuM.~ N.ecval~c
fi
~bjicias
Filium qua·Filium non
P11ter
i7'
Filiur 'Jferbo
loquunt11r, q11ÍA
""?"
Jiftu•
elfe repr:>;.t!ntat1vum ' alioqui omnis filius hoc
hic
fe
ipfo.
:;~;;;:;:, ~aber;:;1, ~
pra:ter patrem, cujus eíl natural is
diff.,.,,
1;,,.
tma~,
alta rnpra:femarer. Refpoodetur enim id
l.,dhaqc-
;f
:haberi ex ratione generica filii fed ex diffe-
1117'
.~ ·~\al\; qui~ fc!lit~~
ta!isfilius
~ft. ~n
autem
671. DE Patre certiffimum eíldivino Verbo
P.tttV<r;
.
loqui,c~m
ipfun:Verbum/umreliqua
~;
:n;:;:
·
omn1a, ad qua: e¡us cognmo ttrmmarur, & ex
~J.,~quorumnofnt.