146
·
Pr0Ue112nt1t
Tbeologir11:
ribus ; tale t\Omen fo!um
eífet
natura: ,
&
non
íignificat,quod etymologia prxftfert,in hoc
Íl'l'l·
Nomi•
perfonx. Addo nomen pcríonre
fignific~re
id,
fu,
quod fuppoíirum fub omnibus dicarnr poíi-
f•ppr>fiii
ratione cujus efi oppoíirio inrer aliqua, falttm
tum, quia nulli cfi communicabile,nifi forti: pcr
q•>J
"""
difparata, qua: funt ejulaem, ve! diverfa: nam-
intimam prrefenriam,
m
communicantur divina:
por1t1!
ra::cum igirnr divinx pcrfonx non habeam op-
pcrfona: per circum i11feílioncm; vel ut íul\en–
pofitionem in elfe Dei,idto
Dei"
nomen períonir
tet aliud , quo pallo communicámr humani1ati
non efi.
pcrfona Verbi.
,
Tnjlanria
344.
Infiabis
t~rnen
ulrerius. Narn
Cbri~us
Objicies tandem. Sanlti Parres co)lcgerulit
4.Ex,,
tx
c1rr;¡i•. efi íimul períona divina & humana : ergo ¡am
hum~nitarc~ c~rere propr~a
íubíil\enr!a.' quia
ti,~,j;,
6
,
'J•if"'!ul
perlona communicari perfonx potefi.
~od
nr-
termrnatur d1vrna : ergo
cutn
natura d1v1na ter-
/iflrnt•a
'!t~:",,,,
gctur in caíu ,
q~o
Verbum piures naturas a!fu-
minctur pcríonalitatibus, non fiat ipfam habere
mn1a
"'"
pnfo 114 ,
meret : tune emm eíl'ent piures períona: hu-
propriam
fub0~emiam;
alioqui fallum eíl'et Pa-
~:,:&,•m,.
man~,
quibus una períona divina-e!Iet commu-
trum & Conc1horum fundamen.rnm•
fon,/.,,,
nis.
Reípondeo dato amecedentl negando con-
~:;;;:::.
Refpondeo conce!fo amecedenti negando
feque~tiarn
:
&
.rat~o
diffcremia: efi , quia_flJQ·
:,,7;•
,,,¡.
w;.,,,.¡¡
confeqnentiam
1
quia ibi perlona non com-
fifienua humamtan propna efi
r:r~o11al11as, ,u, Jtr:;~
''ff"t?"
muaica ur ptrÍOna:, frd 11arura: humana:, ex
quam Gh•beret, non poílet per d1v1nam ter-
¡...
1
11.,,
,,.,,,,,,
qua communicatione babetur
m
Verbum divi- . minari,
m
commu~ior
fencentia firmar, quam
9"' "'"
num dicatur perfona humana, pcr denomina-
& ego fum in mareria de Incarnatione, juxra
fir-
f~'fl'";
rioncrn fcilicet ab humanicate, quam terminat:
miora fidei principia complexus. De quibus
fi:,:•n•–
&
it~una
efi tantum períona cum duplici dend-
ha:c faris.
'PROBLEMA
v.
minarione rationc duplicis naturx. Quando au–
.
J~m
natura efi eadem,
lit
in divinis, implicar du–
plex denominatío in c&dem fuppoG'ro, taliter Ut
dicarur
ex
duplici mione
perfon~
abfolu1e,
&
Euffum·
ada:quate,& ira rario efi diverfa. Necefi vc.rum
Tres cxiíl:cntia: cur dentur, Ubi unum
~::;::::,;.
in
cal~
ibi adduCl:o
~muras plur~s
períonas,ur in
datur
elfe ufqucquaquc
,.,¡¡v,,¡,¡¡
matena de lncarnanoneprobavt, &, Deo dance,
pcrfeél:um.
"'"pi""'
fuo etiam loco juxta reí opportunitatem aut ne•
hommts.
e
!litatem,ofiendrndum.
§.l. '
D• quo
Et
quidem circa illud longiílimam aliqui di-
longamali.
fpmationem infiicuunt
i
LJJ
videri pra:ferrim
Tres e/Je relntivf.14 exiflentit:U
flnt1littir
";
~;;,fft:,·
porefi apud _P. Aldrece .tota Diíput.
4~·
Cum
""''x""'·
~amen qu_a:fi~o
de_?omme
fit,
~c~t
aha, qua:
b'
probntttr.
P.
Aldmt.
e
contrano mqumt an
{i
tres d1vm:i: períona:
unam "3turam alfumerenc , dicenda: e!fent plu·
res , vd unus horno. In Deocene piures perfo–
So'u1io
fa-
na;
cum una natura unus Deus funt. In Chri-
~i;,;,'.:;'
fio dure ?atµra: cum una perfooa,_unus. Sic enim
q••f/fonü,
haberur
m
Symbolo D. Athanaíii :
Vnm •mnino
fi
pi.ns&c. Hlc ergo dua: regula: confiituta: ad Ítmiles
~!:::..
complexiones,: Ut curn piures perfona: unat?
Mam.f-
naruram alfumerent,. unus deberenr horno d1-
fum11m1.
ci; & cum una piures, fimiliror.
~i
ergo !ic Jo-
quuntur, habenr
P'º
fe pra:faras regulas. Sed
funt qui
oblull~nrnr,
& contendant non
elfe
eamden1 ratii;mem,
&
ita alicer loquendurn. Lo- .
quamur ergo;
íed certe minus confequenrer lo–
quenrnr ; nec
p.rofe
íummas illas reéta: locu–
[Íonis regulas proferre poterunt , unde
~ninus
aadiendi,
&
repellendi porius ingenuo ac Jibera–
li permi!fu, quam oimis ardcnti comontione.
bi<ll'
345. Objicies Tercio. Eo ipfo quod aliquid
~;J.,,.,';,_
Gt
imra íuppofirnm, ftifientatur ab illo
:
ergo
,,
a
fuf1•·
nequir per
fe
íubfifierc : fed natura divina efi in–
fitofofl•·
tra fuppofira:ergo ab illisfufientatur,
&'ir~
per fe
"ª~'·
non habet fubíifiemiam. Antecedcns probatur.
Nam í11pp0Qéum pamt ca, qu:c incra ill4d fum,
ideo enim tale dicitur , quia frilicet íupponicur
tamqu1lm ,baGs &fundamemum, quibusca:tcra
innix. períifiunr.
·
346.INqua:fiione ifia potefi elfe diflenGo cir-
Di•ina"'
ca rem ipíam, aur tanrum circa modum ·""'""'''
loque?di.
c_;i~ca
rem
quid~m,
li
velit quiípiam
';i~,;;,t:;·
e!fennam d1vmam fecundum fe non exifiere,
p<rfo.,.J1'
fed totam rationem exifiendi efle
perfon~lira-
r.tumd": .
rem, quod tenere aliquos Theologos hujus xra-
j,'ª'"'if–
tis aAirmat Patcr Ruiz Difput.
2
5.
in principio,
t;,,~
&, ut ipfe ait, c11m erroris noca ab aliis Thto-
logis improbamr. Etfane merito, quia contra
Cm~r
4
Scripcuram
&
Patres , ip!umé¡ue rarionis lu-
'PI'."'·
man ,
éx
quibus confiar
Ej)e,
maxime abío-
lure de Deo dici; eíseque
ip!?
f¡iccialiffime pro-
pri11m , & valde e!femia: proportionatum,
úcut
in rebus aliis efi cernere. Sicuri ergo elfemia·
comm11nis efi , ira
&
exifienrla.
~od
probari
ulterius potefi omnibus rationibus
add11~'fo
pro
abíoluta íubíifiemia Problcmate pr:rced. qu:i:
.
. ..
pr?,exifie!1cia
ma~is
urgenr.
De
non¡ine autem
,7:{:f,:;~~
cm
qua:fiio,
li
qms renuat eres aétuahra1es con-
üm¡u;
1..,,
,
ccdere e!fe \res exificmias dicendas , aliis fic
vocandas eas , qua: períonalitatibus fccundum
Íuas formales raciones conveniunt , affirman·
tibus.
.
In
quo P. Vazquez Difput. 126. P._&ca?us
Tnquatfl
Cap.
3.
qua:{\.
8.
Conclnl+ P. Ma:ratms D1fp.
fm1en1i4
54.
Sea.
2.
P.peraviu~
Lih+ Cap. 12.
P.
Gr~: ;'~;",.;;,.
nadus. Trallatu.
5.
D1fputah
t.
num.
21.
&al11
P,G,.,,..
neganvam panem tuemur: quorumfundamen-
ra funr.
( ontltUn"
1111aJmit•
..
ritu1~fi1-
fltntalio
ru.~4tttr.
Refpondeo negando amecedens,
&
ad proba–
tionemdicopartare, id eíl, conrinere:quod non
tollir quin imra ipíum contenta per fe exifiant:
licut dornus cominet column;s , quibus alia
347. Primo auétoritas Patrum afleremium r.E.,.,,,,
6
fofiinenr1,1r, Nomenaurcm fuppoliti id quidem
unum rancam
Effe
dari io Deo
:
Ejfe
aurem
~;~:;~,;,,
figni-
I'«1um.