feélto
XV.
Problema
4.
De cr1.ufis rtpro/:;ntz'onís.
§.IV.
Peccatum fin!'te faJ11m ejfe. cauf11m re- ,
probationis.
~¡Jto,,.
J
825.5
le
jam confiare videtur ex di&is, quod
fo#
e~
di·
tatben
bk
amplias explicandum ,"
&
flil.
roborandum. Reprobado quidern voluncacern
<licit, exdudendi
a
regno, quod
fit
negatione
gratire,qure eft mediurn ad illius confecmionem
&
defiinarione ad pcenam glorire P'enicus oppo–
firam.
Er
hoc fieri
a
Deo poífe prxviío abfo!utc
peccato, eciamfi non videatur
uc
finale, diximus
num.
1819.
de falto autern non
ira
contingere
ibídem prnbatum. Cui videtur obfiare Deum
Á
1
guittl'I
prxvifo peccato non 6nali , propter illud poífe
pro
~eaaJó
1.
.
d
.
.
nonfinali
a ta permmere,
&
onum
pedeveranu~
denega-
ut effe
re, non quidem negando abfolute ·gratiarn, frd
'J''eatM~fa
eam ranrum tribuendo qua: non habirura
effe-
reprobatt~·
.n.
•
'
.
r.
,,:1,
~Lum
prrevtdetur. Efi ergo cale peecarum cama
,reprobationis: quia voluntas Dei negandi per–
feverantire donurn, reprobatio eft 'tum
a
graria,
tum eciam
a
gloria, qure fiarenequit medio ad il–
lam neceífario,
perfeverantia,inquam~non
exran-
-te.
Et hoc quidem non viderur
cur
nequeat de
fallo conringer:c, quia ex eo quod Deus
fic
fia–
tuat.obpeccatom prrevifum; non collicur quin
illud _poffic abfolure per prenitentiam repa·
rari1
Sed
non
I
826.
Sed hoc
l10Il
urget. Nam licet Deus·
urgéremo·
fiatuat negare rali homini auxilia , quibus per–
ftratur.
feveraturum prrevidit , propter peccatum non
finale, ralis negandi voluntas non eft abfolu–
ta reprobatio,
ciuia
pariter fiatuit auxilia con·
ferre, quibus poffit perfeverare , cum defide–
r~o
perfeverancire ipíius,
&
confequ~nter
falu–
t · bi autem ta lis efi affeltus, nequit dici ab–
foluram reprobationem admifceri, juxra di8:a.
num.
1850.
kem.
J.,icer
d1ci potTrt Deum ex vo–
Iunrare generali
falv~-ndi
ornnes auxilia confer–
re ,
&
ira hanc non ""
-'!orobarionem
:
fed
aliam ;
qure ob peccaru...
•
1
1ir auxilia
con–
grua denegare
:
Id cene non
OL-."''lt
ex di8:is
nurn.
1
807.
quia ralis aegatio non efi
e~
--'fea:u
damnationis. Et prxterea. Licet ex alia ·
lumare
fit ,
ea carneo voluntas efi
~um
volun–
tate falvandi connexa: quidquid aurem fic con–
nexum efi , non pmeíl abfolute dici reprobario.
Et quidem qurefüo videtur eíie de nomine , fed
noc;
rn:tgis
~onvcniemem
amplexarnur , juxra
di8:a Problem. prreced.
Dw.1pt~·
1
827.
Et
in cafu pra:di8:o parum refert quod
' ;~~';;:~
Deus
~b ~num pe~catum
permitcac alía,
.iM
q~i
mittere
f*l-
bus
ahq~ts
rnoriatur , aut .perfeverant1am.
111
fn•erenti4m
peccato ipfo: quod eíie poffibtle docec P.Molma
::;Pf°
pee.
circa
Arti.
4.
&
5.
Difp.
3.
nec fufficienter im–
P,
Mo/m4
pugnacur
a
p.
Lugo Difp.
44·
Cap.
4·
§.
I
5.
ex
P.Lu.~o.
eo quod ad perfeverandum in peccaco non requi-
ritm- nova permiífio
a
permiffione peccati ipfius
difünél:a. Quod eft quidem verum quando Deus
uno altu vult perrnittcre ufque ad finem viere.
Sed hic fenfus alius eíl: ab eo , quem prxcendit
P.
Malina
:
Q,uia poreíl: Deus vrlle perrninere
peccatum Me&._
nunc,
{k
eo
yifo
perfeverantiam
in eodem velle permirtere ' ejufdtm malicia
provocarns. Et lieet per (ciemiam condiciona–
ram videat non delendum. Si feme!
p~mirta
tu~,
&
confequenrer in ipfa abfolura permiC–
fione etiam ablolure cognofrat perfeverarnrum;
quia de conditionata
1
coghicione ad abfolu–
tam eft evidens i!lario pofitis cit'cumílamiis
f
ub
condicione prreviGs
:
nihilominus
fiar
rntritum
peccati di8:um, quia pcrfeveramia non viderut
in feipfa ,
ficut
nec permiílio;
&
ica
efi ·locus
morali rnotioni ,
ficut
de merito diétum bono–
rum operum n.
1
339.
ob
di
verfos fiatus incentio-
nis
&
executionis.
'
- '.1.828.
Ec pofüio diéta videcur procedere
de
Et
proptd
P
eceato, quod
fit
rdpfa
remictendurn; narn eo
mmffi
1
~m
..
aux1ra co•
~on
obfiante potefi Deusejus provocatus mali--
zruaad
na ílamere negarionem auxiliorum congruorum
perfe.,,er4n;
nfpeltu perleveramia:. Sicuc enim remiffo pee-
ilumdene
4
Ad
.
cr:
n.
.
rr:
.
g,are.
caro
ami
remánet
em:i..~us
ptrm1woms pec-
c~ti
in
pofieris ;
&
ut
probatum
s.
pr:rceden-
tJ , remiífo orjginali ídem dfellus habtcur:
ira
~
de
aéhiali dici poífe videtur.
~od
probari
poteíl: ex eo quod circa Moylen
&
A;iron fa-
&:um
a
Deo, quibus
~
eo di8:um;
Q.J.tia non
credidiflü
mihi,
t1t
JanEHfoaretis me
mam·filiú
If- Num
,'lp,
t
.
d
.
h
, . ..,.
')1,11..
r,u
,
non mtro
ucet1s
o-s pPpthosm
i
err-11m
,.
q1Jam
dabó ei-s.
Numet.
7'º·
v.
12.
Sic di8:um,
faélum
·
&
fic. Q.:is aurero dubjret Moyti
&
Aaron
re-
miífum peccaturn ,
&
pro eo ipfos ita fatisfecif-
íe,
utomnis temporalis
prena
fuerit etiam rda·
~ara.
Et
tamen effeétus ille n1ortis ipforum an-
te
ingreífum
in
rerram promiílionis írrevocabi-
lis. perfiitit. Paritu ergo in ca
fu ,
de quo lo-'
qmmur.
.
8
v·
d
r
d
rr
PecMtmn
• l
29.
1
etur autem
a
mn e non
poue
pee-;
4
nualeef[e
catum º?ºfinale
~ífe
c:m_forn negandi donum per-
c4u¡a
pu–
feverant1re.
N
am JUXta d1lta
§.
pr.tcedenii,h0c
ha-
miffion~,,.
betur ex merito peccaci originalis
:·
ergo
nequit¡¡poieft_,etuifi
A
{j
n.
ll 1. .
.
.
.
1tet14m
uare re pei..LU a
u~
Js!
Jam enun hoc mvemt ab
oritri,nak
alio caufamm i_d_, ad quod poterar provocare. ""
•
Sed ad boc duphciter pocefi refponderi. Primo
mereri id eriam pe,carurn aétuale,& Deum habe...
re rnotivum aliud ad permiffionem.
In
bonis
me-
rirís non ita accidit: narn .per novurn ticulurn
propter quem Dt:us confert idem
pr~mium,nihil
plus ha1'1er qui illud accipit,
&
ita difiinlturn me..
riturñ irremuneramm dici potefi. Q!anq\fam
&
probabile
fit
id eciarn in illis poífeconringere.
Qiod a"tem Deus ex duplici motivo ad eamdem
prena:n
ím~
·
0
nda'?
mo~eamr,
nihil
~aber
repu–
gnaornt, quana 1lla tahs efi
ut
plunbus a:qui-
valeat:
ficm requivd:
·~ea
,
de qua loquimur;
nulla enim temporalis
il1 '
riotefi exa:quari
:
unde
qua:li ber alia, prre
illa
elige da efiet ab homini-
b~s_,
fi illis optio
~Ii~endi
rribu_l ª tur: Secundo
Alius ex.
d1c1 potefi per ongtnale meren
p
mt1ionem in
púrand¡
pecc:aturn illud aauale,
&
virmalitc.:-. Snale ,
fu-
modlU.
pra quod cadit rcprobatio: per a8:uale autem ha-
beri formalem
&
expren:am caufalimtern,
&
ir~
urrumque poíle c::ompom.
,,
";' .. 1
s.V~