Problemnta Theolog,ictt.
';.órlglnale
1814.
Septima tradit
pee~atum
otiginale
fwffo'ca11·
fuiífe caufam reprbbacionis negarivre
&
poíiti–
fa'"r_fifina·
vre auoad determinata$ perfonas, in quibus non
lt,Jlk"'1
re.
/fi
b .
d' .
probatioiii1
rem1 um
:
repro anoncm autern con mona...
'>'a~1,&
lem,
&
vage fon:pr:tm fuiífe ame prrevifionem
condrtiona-
peccati ; quia multi reprobarentur etiamli A-
~.
•
fc
.
d
.
damus non peccarer ex
v1
prre enus
ecrett.
Afferir prreterea reprobis, quibus originale re–
mitritur, non
elle
illud caufam reprobationis
abfolute
&
fimpliciter, fed rantum inadrequa–
tam, per accidens,
&
remoram , quatcnus ne–
gacio grati:E congrure in natura 1apla provenir
a
peccato originali tamquam
a
removente prohi-
5inmif
bens,
q.uo~
poterat
!mpe~~re negation~m
pra:–
fi1m,
caufa
deftina
tlOnIS , medta fc1Jtcet prredefimat10111s
marltt9ua-
ipGus, qua:: in fiacu ionocencire dar mur :
&
~rtmor~,
quia pofüa negatione gratire non fequicur pee-
...,-
per ac
•
•
•
•
"deiis.
cacum ex tntenuone Dei , propter quam rano-
nem efi caufa per accidens ; ficut etiam ina–
drequata, quia non fufficit per fe ad darnnatio–
nem , niú adúc perfonale peccatum : Et re–
mota , quatenus darr.nacío non provenit ab ori–
ginali peccato , nifi per intermediam negatio–
nem pra:deílinationis ,
&
permiffionem ,
&
peccatum perfonale. Deinde aic peccatum per–
fonale non
dfe
caufam reprobationis aegativre,
five non finale
tic,
five finale,
&
non remif–
fum.
~od
non folum
de
negatione pra::defü–
nationis ad gloriam ,
fed
etiam de negacione
pra::defiinationis ad gratiam affeverat. Ha:c
in
P.Ruiz:,,
fumrna P.Ruiz Difpur.
1
3.
Seél:. 1.2..
&
3.&
Di-
Peccatum
fput.
14·
&
I).
Qui Seétlone
3.
Difput.
1
~.ad
tJon
pr.e"Pi·
dit reprobationis punitivre caufam eíl'e pecc;.a–
furr;
ut·~·
tum perfonale,
quod
non efi neceífarium vi-
na
t
poJJ e
d
.
fi
J
fi
r
•
•
caufame/ft
t:rJ
ur
na e, neque ut ucurum per 1c1ent1am
1eprobatio.
vifionis, fed in decreto confütuendi tales cir–
nis.
curnfiantias ex
[e
bonas , in quibus fcit homi-
nem peftatururn. Nec impoffibile reputat de
potentia abfoluta intentionern efficacem punien–
di
e~
in Deo ante pr:Evifionem abfoluttam
fu–
turi peccati. Sic habet Difpuc.
16.
Seltione
6.
11UCW.
29.
§.
II.
Cims
prtet!i8t:Ufententias compentlia.–
ritld' excurfur.
1815.N.
E
prolixa impugnatir· , ut aílolet,
molefiiam afferar- , vifum efi circ:a
. fentencias diél:as
compen~1arie
difcurrere ; cum
inftituti nofiri non
fit
aliena prorfus averrere,
fed nova:: alicujus luá1 2djumento reí Theo!o–
~1imam
mm ej/e
admittm·
t/4m,
gic:e
c:ornmocl
¿,
Prirnam
..un
eífe
admittendam confiat ex
diétis Proolema.
1.
Ubi oílendirnus cum vo–
luntate in Deo falvandi omnes non fiare feverif–
firnam illam
~gloria
excluúonem.
Suundt1m
Secunda quoad prirnam panem veritati con–
CJ""""/n~·
fonat,
ut
demus dari reprobacionem negativam,
rtm parte,
in
quo eft qurefiio de nomine.
~od
amem con-
...
tendit Pacer Va2quez de peccato Adami ante
· infeétionem naturre prrevifam nihi1'continet ab–
furdi. Nam ficut Deus Hante illius obediencia,
gratiam originariam. poíl:eris infonderec ,
&
ctiam congruam
ommbl!~
largirecur , juxta
di-
éb
nurn.
r477.
&
feqq. lra proprer inobecUen-
PeMturn
tiam juíliffime poruit graciam congruam te-
Adarm
>ot
P robis denegare. Neque hoc:: pugnar
curn
vo·
';;
1
Pf
0
ca~.·
d .
Ad
.
d
)
;am~amu
luncace remmen
1
peccatum
ami quoa
cu -
g""uM
,¡.
pam
&
prenam , quibus in gloria caree
:
quia
J!"M·
negatio illa in pofleris non habet iam ratiocem
prenre , fed tffec1us illius , quem non obfiat
eífe
xternum.
Ut
íi
Deus homini , qui in grave
~bec
tanmen
J
r.
-
.
1 •
fc
;
u tra
10
efi peccatum pro ap1us, tam1 1arem
ccurn
com-
;am habel
municacionem fubtrahat, ex qua fruétus aliqui
11<!11~
ra–
in ipíum eximii redundarent conducentes ad vi-
tio~mr~
•
•
frtcru
1U1.-
tam reternam , quorum er1t reteroa negauo;
pro
'1"º
non proprerea dicemr Deus juHurn jam
&
bea-
1:cunpl4.
tum prena reterna punire: quia remiffo pecc:a-
to,
jam il!a fubcrall:io non efi pccna, fed
eff~
él:us perleverans ex priori decreto irrevocabili.
Quod etiam oh p ccacum veni:1le potefi accV
dere,
G
ex gravioribus inrra genus venialium
fit;
pro quo exempla
~xtanc
apud facros hifio–
riographos.
Et
videri poílunc diéta a nobis in
Epithalamio Chrifii. Tít. nurn.
25.
&
.16.
Solee
aurem communiter dici perna , tamquarn illius
dfell:us. Jmmo
&
aliqui id abfoiute non verc:n-
Habuit
tur aíl'erere.
Et
quidem
dum
Adamus in ítatu
tamm
glorire non fuic, fcilicec ufque ad Chrifii in in-
Z{!,,,
feros. de[cenfurn , níl vetat prenam díd ; fecus
nisptitum.
pofiea; quia fiarns gloria:: omncm ¡x-cna:: racio-
ne
en
excludic,
cum
fit
ornnium bonorum aggre- .
gacione perfeéh1s
:
Ínter
bóna
autem Jocum
habet carencia pcenre. Nec
6t
fatis dicendo non
puniri in
fe,
tl-:d in filiis:
Nam
eriam hoc repu-
gnar
:
dedecus enim in ipínm redundar, qui vere
puniri dicitur,
&
ita reus peena::, odiique divini
terminus , cum illi Dc::us
ve
lit malum
:
qure
a
fummre fcelicitatis fiam
~onílar
abhorrere.Circa
prrediél:am ergo pofitionem
conveni~ucer
phi–
lofophacut. Pacer
V
azquc z : qui tamen circa
id , quod de parvulis addir, non ita aufcul-
tandus , ut vidimus
P~oblema.
2.
§.
ulti-
mo.
i
81
6.
Tenia circa fignorurn confiirutionem
r,,
terti4
non admittenda, quia onrdefiin:ttionem poft
'l"'ª
re-
• •
1 •
•
rr:
JPµtndum
ongm:;
1s pG:ccau
pr'
.onern alllgnat , cujus
·
'
oppofüum vidin· ·
~
.... in.
1465.
&
teqq.
utalia
pra::rerearn..
"d
figna dill:a p€rtinentia.
~od
Ptrmijfio
auce,r-
..¿ici~ur
permiffionem peccacorum all:ua-
pt<W•
no~
lium eíl'e effeél:um reprobationis , cujus origi-
tft
ejf
ell~&
nale efi caufa, non icem adrnirtendum
:
quia
reprob11tie·
Deus non alicer permittit, niG quatenus con-
nu.
fert
auxilium , quod videt non habicurum
effe-
étum : auxilium autem Deus ex amore tribuit,
non
ex
odio ,
&
damnandi voluntate ,
unde ne-
quit
eífe
reprobationis etfeél:us,
ut
fopra etiam
:ugumentabamur n.
1810.
Ice¡n. Peccatun.1 origi-
nale aut efi caufa reprobationis ramum ut finaJe
pr<ivifum,aut eciamfi remitténdurn vidéarur:aeu•
trumaucern fiare potefi in brdine ad hoc: ut per-
miffio dicarnr eífeeffeétus.Non Primum:
~ia
nequit videri
ur
finale nifl foppofita permiffione
circa aél:ualia
:
inde enim provenit quod finalc
fit,
quia fCilic:et homo peccavir non adhibendo
remedium ,jpft,
&
be~1e
diviois auxilíis uren-
do. Nullus enim adulrus habens rationis ufum
damnacur propcer folum originale ,
&
ita ut
frnalis fiatus damnatione dignus videatur,pecca-
tum deber aétuale prrecedere, unde
&
permillio,
&
ita
ha:c
nequit
eífe
effeétus reprobationis.
Nec