Previous Page  478 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 478 / 518 Next Page
Page Background

Problemnta Theolog,ictt.

';.órlglnale

1814.

Septima tradit

pee~atum

otiginale

fwffo'ca11·

fuiífe caufam reprbbacionis negarivre

&

poíiti–

fa'"r_fifina·

vre auoad determinata$ perfonas, in quibus non

lt,Jlk"'1

re.

/fi

b .

d' .

probatioiii1

rem1 um

:

repro anoncm autern con mona...

'>'a~1,&

lem,

&

vage fon:pr:tm fuiífe ame prrevifionem

condrtiona-

peccati ; quia multi reprobarentur etiamli A-

~.

fc

.

d

.

damus non peccarer ex

v1

prre enus

ecrett.

Afferir prreterea reprobis, quibus originale re–

mitritur, non

elle

illud caufam reprobationis

abfolute

&

fimpliciter, fed rantum inadrequa–

tam, per accidens,

&

remoram , quatcnus ne–

gacio grati:E congrure in natura 1apla provenir

a

peccato originali tamquam

a

removente prohi-

5inmif

bens,

q.uo

~

poterat

!mpe~~re negation~m

pra:–

fi1m,

caufa

deftina

tlOnI

S , medta fc1Jtcet prredefimat10111s

marltt9ua-

ipGus, qua:: in fiacu ionocencire dar mur :

&

~rtmor~,

quia pofüa negatione gratire non fequicur pee-

...,-

per ac

"deiis.

cacum ex tntenuone Dei , propter quam rano-

nem efi caufa per accidens ; ficut etiam ina–

drequata, quia non fufficit per fe ad darnnatio–

nem , niú adúc perfonale peccatum : Et re–

mota , quatenus darr.nacío non provenit ab ori–

ginali peccato , nifi per intermediam negatio–

nem pra:deílinationis ,

&

permiffionem ,

&

peccatum perfonale. Deinde aic peccatum per–

fonale non

dfe

caufam reprobationis aegativre,

five non finale

tic,

five finale,

&

non remif–

fum.

~od

non folum

de

negatione pra::defü–

nationis ad gloriam ,

fed

etiam de negacione

pra::defiinationis ad gratiam affeverat. Ha:c

in

P.Ruiz:,,

fumrna P.Ruiz Difpur.

1

3.

Seél:. 1.2..

&

3.&

Di-

Peccatum

fput.

14·

&

I).

Qui Seétlone

3.

Difput.

1

~.ad­

tJon

pr.e"Pi·

dit reprobationis punitivre caufam eíl'e pecc;.a–

furr;

ut·~·

tum perfonale,

quod

non efi neceífarium vi-

na

t

poJJ e

d

.

fi

J

fi

r

caufame/ft

t:rJ

ur

na e, neque ut ucurum per 1c1ent1am

1eprobatio.

vifionis, fed in decreto confütuendi tales cir–

nis.

curnfiantias ex

[e

bonas , in quibus fcit homi-

nem peftatururn. Nec impoffibile reputat de

potentia abfoluta intentionern efficacem punien–

di

e~

in Deo ante pr:Evifionem abfoluttam

fu–

turi peccati. Sic habet Difpuc.

16.

Seltione

6.

11UCW.

29.

§.

II.

Cims

prtet!i8t:Ufententias compentlia.–

ritld' excurfur.

1815.N.

E

prolixa impugnatir· , ut aílolet,

molefiiam afferar- , vifum efi circ:a

. fentencias diél:as

compen~1arie

difcurrere ; cum

inftituti nofiri non

fit

aliena prorfus averrere,

fed nova:: alicujus luá1 2djumento reí Theo!o–

~1imam

mm ej/e

admittm·

t/4m,

gic:e

c:ornmocl

¿,

Prirnam

..un

eífe

admittendam confiat ex

diétis Proolema.

1.

Ubi oílendirnus cum vo–

luntate in Deo falvandi omnes non fiare feverif–

firnam illam

~gloria

excluúonem.

Suundt1m

Secunda quoad prirnam panem veritati con–

CJ""""/n~·

fonat,

ut

demus dari reprobacionem negativam,

rtm parte,

in

quo eft qurefiio de nomine.

~od

amem con-

...

tendit Pacer Va2quez de peccato Adami ante

· infeétionem naturre prrevifam nihi1'continet ab–

furdi. Nam ficut Deus Hante illius obediencia,

gratiam originariam. poíl:eris infonderec ,

&

ctiam congruam

ommbl!~

largirecur , juxta

di-

éb

nurn.

r477.

&

feqq. lra proprer inobecUen-

PeMturn

tiam juíliffime poruit graciam congruam te-

Adarm

>ot

P robis denegare. Neque hoc:: pugnar

curn

vo·

';;

1

Pf

0

ca~.·

d .

Ad

.

d

)

;am~amu

luncace remmen

1

peccatum

ami quoa

cu -

g""uM

,¡.

pam

&

prenam , quibus in gloria caree

:

quia

J!"M·

negatio illa in pofleris non habet iam ratiocem

prenre , fed tffec1us illius , quem non obfiat

eífe

xternum.

Ut

íi

Deus homini , qui in grave

~bec

tanmen

J

r.

-

.

1 •

fc

;

u tra

10

efi peccatum pro ap1us, tam1 1arem

ccurn

com-

;am habel

municacionem fubtrahat, ex qua fruétus aliqui

11<!11~

ra–

in ipíum eximii redundarent conducentes ad vi-

tio~mr~

frtcru

1U1.-

tam reternam , quorum er1t reteroa negauo;

pro

'1"º

non proprerea dicemr Deus juHurn jam

&

bea-

1:cunpl4.

tum prena reterna punire: quia remiffo pecc:a-

to,

jam il!a fubcrall:io non efi pccna, fed

eff~

él:us perleverans ex priori decreto irrevocabili.

Quod etiam oh p ccacum veni:1le potefi accV

dere,

G

ex gravioribus inrra genus venialium

fit;

pro quo exempla

~xtanc

apud facros hifio–

riographos.

Et

videri poílunc diéta a nobis in

Epithalamio Chrifii. Tít. nurn.

25.

&

.16.

Solee

aurem communiter dici perna , tamquarn illius

dfell:us. Jmmo

&

aliqui id abfoiute non verc:n-

Habuit

tur aíl'erere.

Et

quidem

dum

Adamus in ítatu

tamm

glorire non fuic, fcilicec ufque ad Chrifii in in-

Z{!,,,

feros. de[cenfurn , níl vetat prenam díd ; fecus

nisptitum.

pofiea; quia fiarns gloria:: omncm ¡x-cna:: racio-

ne

en

excludic,

cum

fit

ornnium bonorum aggre- .

gacione perfeéh1s

:

Ínter

bóna

autem Jocum

habet carencia pcenre. Nec

6t

fatis dicendo non

puniri in

fe,

tl-:d in filiis:

Nam

eriam hoc repu-

gnar

:

dedecus enim in ipínm redundar, qui vere

puniri dicitur,

&

ita reus peena::, odiique divini

terminus , cum illi Dc::us

ve

lit malum

:

qure

a

fummre fcelicitatis fiam

~onílar

abhorrere.Circa

prrediél:am ergo pofitionem

conveni~ucer

phi–

lofophacut. Pacer

V

azquc z : qui tamen circa

id , quod de parvulis addir, non ita aufcul-

tandus , ut vidimus

P~oblema.

2.

§.

ulti-

mo.

i

81

6.

Tenia circa fignorurn confiirutionem

r,,

terti4

non admittenda, quia onrdefiin:ttionem poft

'l"'ª

re-

• •

1 •

rr:

JPµtndum

ongm:;

1s pG:ccau

pr'

.onern alllgnat , cujus

·

'

oppofüum vidin· ·

~

.... in.

1465.

&

teqq.

utalia

pra::rerearn..

"d

figna dill:a p€rtinentia.

~od

Ptrmijfio

auce,r-

..¿ici~ur

permiffionem peccacorum all:ua-

pt<W•

no~

lium eíl'e effeél:um reprobationis , cujus origi-

tft

ejf

ell~&

nale efi caufa, non icem adrnirtendum

:

quia

reprob11tie·

Deus non alicer permittit, niG quatenus con-

nu.

fert

auxilium , quod videt non habicurum

effe-

étum : auxilium autem Deus ex amore tribuit,

non

ex

odio ,

&

damnandi voluntate ,

unde ne-

quit

eífe

reprobationis etfeél:us,

ut

fopra etiam

:ugumentabamur n.

1810.

Ice¡n. Peccatun.1 origi-

nale aut efi caufa reprobationis ramum ut finaJe

pr<ivifum,aut eciamfi remitténdurn vidéarur:aeu•

trumaucern fiare potefi in brdine ad hoc: ut per-

miffio dicarnr eífeeffeétus.Non Primum:

~ia

nequit videri

ur

finale nifl foppofita permiffione

circa aél:ualia

:

inde enim provenit quod finalc

fit,

quia fCilic:et homo peccavir non adhibendo

remedium ,jpft,

&

be~1e

diviois auxilíis uren-

do. Nullus enim adulrus habens rationis ufum

damnacur propcer folum originale ,

&

ita ut

frnalis fiatus damnatione dignus videatur,pecca-

tum deber aétuale prrecedere, unde

&

permillio,

&

ita

ha:c

nequit

eífe

effeétus reprobationis.

Nec