Seflio X. Troblemtt.
u.
Divina
voluntns aternn
&
immutnbilís
327
ex
genere fuo perfeétius fic refpic:it Deum,quam
forrnicarn prrecise
:
eo
enirn dato, in cafu nofiro
nihil tale habecur, cum quilibet Dei aétus eum
babear pro objeélo.
Pro
q
uo ha:c fatís.
PROBLEMA
XL
Divina voluntas quomodo immuta–
bilis,
&
illius a8:us
~terni,
quod
&
libenati ,
&
pr:Efenti
re-
rum íl:atui videtur
repugnare ..
V
Trumque eft cerrurn c:ertitudine
fidei,
&
utriufque ratio efi fumma Dei perfeétio.
Sed habet illud difficultarem hoc loco expedien-:
dami pro quo
fü.
§.
l.
Circa
Immutabiltrat'em difficultM
gra-
vis expedita.
~uomotlo ~
1226.p
Roponitj!Jam P. Herice Difput.
20.
P·.Herice
n.13.Sic arguens:Antequam concipia–
fl'Dponawr,
mus in'Deo aéturn liberurn,prrecedit ratione no-
fira fignum aliquod, in quo e-íl: conGderabilis ut
indifferens ad volendum
&
nolédurn,ur cornmu–
niter Theologi concedunt:hoc autem eíl: falfum,
fi
Deus eíl: irnmurabil1s:ergo ejus aétus aut liberí
non
font,
aut ipíe non efi imrnutabilis. Minor
probatur.Nam aélus liber non folum eíl: in eo
fi..
gno,feuinftami,inquo conlideratur utexifiens,
í;"ed etiarn foir in priori illo indifferétiz,& in orn–
nibus iníl:aotibus infinitis antecedentibus
:
ergo
falfurn eíl: fuiffe liberum,
G
Deus efl: immutabi–
Jis.
Anteceden~
probatur. Nam
fi
non eílet in
omni.bus illis infiantibus , poífer De
us velle &uon vel e : ergo
&
mutari in volitione
libera.Pa–tet Confequentia.Qµia mmari' efi '"ell
e quod no–]ueram ,
&
nolle quod volueram: fic
fe
haberet
Deus: ergo mutaretur.
1_m
1
p/i~s
i
227.
Hoc argumenturp ut urgeat amplius de-
'"'ª'ª'"1·
1
d
I
.
d
lid
e
aran um. n rerernttate ergo qure am 'con
1
e-
'
,
ramus quafi int\:aoria, ex quibus alia funr priora
aliis, eo quod
fit
fundamencurn in illa propter
prioritatem ordinis, quem habent divini aétus:
neceífarii enim priores funt liberis , & iorer !i–
beros fua datur feries,juxta quod unus eíl ratio
alterius,
ut
intentio eleél:ionis, &
fic in
aliis.Po-
~·
p
namus ergo infians
B,
in quo efi Dei volitio
6,:~;n~ra7e
circa exifienriam Petri. Ante hoc inftans efi
&eOfun/
in!l:ans
A,
in quo conúderamus Deum ut indif–
ordo,
feremem ad volendum & nollendurn Perri exi-
fientiam. Sed non in eo folurn, verurn in ipfo in–
fianti
B
ell aliquod fignum indifferentire, quia
&
Deus in eo inftanri eíl: líber: c¡uod
fi
líber
non eílet tune, non eíl'et abfolure líber, quia
Deus non efi indifferens ad voleodum in eo figno,
in quo ranrum confideranrur ea,qu:e neceífaria
funt
intra ipfum,ut efi
clarurn,
&
ita indifferen–
tia eíl: pro alio figoo,in quo libere ponirur aétus:
quod Gin eo líber noa efi, nullomodo liber erit.
Urrurnque aucem inftans,& quxcumque alia de–
fignabilía coexifhrnt in rereroitare, quia nuJla
~lia
duratione poífunt menfurari;
efi
autem <eter-
nitas tora Grnul. Ex hoc arguitur. Inllans A,
&
infians.
B.
coexifiunt
:
ergo mrurnque efi
au t
eft fimul Índiffcrentire ad
aétum~
aut deterrnina–
tionis. Si primum dicacur
:
ergo pofiro aél:u
libero potefi Deus habere aél:um oppofitum,
quia dicirur eíle indifferens,
&
ita murari. Si fe–
~undum;
nulla eíl: , ,indifferemia ; ergo r¡Jli.rnr
libertas.
1228.
Aull:ores confiiruentes aétum Iiberum
~nidarn
l .
"d D
.
r
Au
rores
pera
1qm
eo exmniecurn, argumentum prre·
,,,~umentl:t
diéturn magnopere commendant contraeos, qui
commendat
fentiunt aél:um hujuím0di per rationern confii-
profuopla·
tui, qure
fic
toraliter intra Deurn, quafi neque:ant
cito.
ea ratione illius immutabilitarem veroGmiliter
explicare. Refpondeo ergo
Primo illud eíle non rnagni rnomenti
&
in
(ir.Re/pon:.
e
rr
M ·
·
M"
Ad
1ofal-van1
1orma c:onceua
aion aego
lnorem.
pro-
co.etermta..
bationem nego Antecedens,
&
ad illius proba-
tem anuU.
tionern etiarn Amec dens nego, quod nullomo-
'1
1114
pnori-
d
b
r.
h
d ,
.
tas
eft
tan•
o pro at iequens Enr
y
mema.
A
1d, quod
in
tum
'J"afi
illius eíl: decbrationem& .c;onfirmationem addu-
°'Tisis,
él:urn concedo quod primo dicitur:
clim
aurem
additur inftans
A
& inftans
B
coexiflere fonul
in reternitate, quia menforanrur illa difiinguo.
Coexiíl:unt & regulamur realirer, concedo: Co-
exiílunr formalirer. nego. Iraque
ornni~
illa qua-
fi
inftantia, qure conGderantur
á
nobis cum fun–
damento dtél:o, funt rererna; eíl: carneo imer
il~
la prioriras formalis
&.
quaG originis, non op-
poGta rerernitati. Et quemadmodum Filius,
& Spiritus Sanélus funt corererni , etiarnfi Filius
fit
prior origine'
~Spiritu
Sanéto , & pofierior
Patre, ita in prreíemi dic:i poreíl: , unde ratio illa
non urget.
·
i
229.
Secundo refponderi poreA: infiantia
il-
2..Tantum
la
eíTe
firnul in xternime , & tamen Deum non
;fotf':!i~!
poífe mutari ex fuppolitione quod jam habeat
fequentcm,
aél:urn liberurn , qure eíl: fuppofoio c:onfequens
non rnl¡ns libertatem. Ad id autern quod obji-
tit
P.
Herice imrnurabiliratern
effe
necdiitatem
antecedemem, quia ame omnem aétum Deusefi
immurabilis. Refpondeo immurabilitatem dfe
antecedentem refpeél:u neceíl'arior\)m abfolute
in
D eo , refpeétu aurem libernrum ex fuppoGtione
aur
fubcondicione, quod [c:ilicedi ponenda in
Deo finr, debeant eíle immmabilia.
~emadmo-
dum neceífariurn efi omnem aél:um effe hone-
fium, fed non propterea nec:eífariurn eíl: Deum
habere ornne¡:n aél:um honefiurn, quem habere
poreH.
T
. ,
r.
d •
íl:
1•
d
2.,
rz~plica
eru
o
~e1pon
en P?te
.app tcan o quam·
t'ionefign<>-
dam doétrmam P. Rutz D ifput.
2.2.
Seél. )· n.
mmtx
P..
9.
&
I
o.
ubi ait iníl:antia ha:c:, qllre a nobis con-
Ruiz.,·
finguntur in reternitate , debere tantum fervire
pr~cilion1,
non negationi. !taque conGJerare
in illis poífumus unurn prrefcindendo ab alio,
fed non negare
e{fe
in illo iníl:and priori; quia
in rerernitare unurn t:íl: camum
T11nc,
vel potius
Nrmc.
.
.
1230.
S~d ~bjicies
ex Mag. A!biz Difput.
7.
~~~.
Seét.
2.
qm
d1fficultatern hanc a1t eífc:: humano
Alb1~
ingenio infuperabilem. Nam perrnanentia altus
Jiberi divini,& quaÍl confervatio
eft
necelTaria1ex
fuppofirione quod
lit:
íed fuppofitio ifta efi
a~te
cedens
:
ergo talis aétus non efi abfolute líber.
Majar eíl:
ce~ta,&
a
nobis conc:eíla&Mioor ofié–
ditur~ia
permanétia
h~c
eft
neceifaria
ex {
uppo-
-
E
e
fitione,