'1
"f–
~Gt"í~rietn
e
onni
tu~t;
Ñeque I1is contentus,
ul..:
terius progreditur, nobis oH:endens,qrneSauífay Tul-:
lenGs Epifcopus, quid Bordorrns de neganribus hu–
jufmodi Hiitorias fenriant, de quibus fine teme–
ritatis nota •ambigi non poífe, affirmant: ipfe vero
judicium de hac re ad quos peninet, relinquit.
Poterat idcirco bcec omifsiífe,
{i
aífentiendum
prce~
pilhe
quaalificationi :fibi non videcur.
.
I
8.
~antUffi
Vero mea ,
&
eruditorull~
fententia ab bis diíl:et , difertis verbis expono.
Non una,
&
eádem de omnibus Breviarii Hifio-,
. _riis efi ratio. .Impar de fingulis judicium efficien-·
4fom efi.
~ce
in eo tamen conveniunt, quod
parí veneratione
fufcipiend~
fum ,
&
probandce
ufu, obfervanria nu nquam inrermittenda ; nifi
quando, quomodo,
&
quacenus iis uri ad facras
precariones juíTerir Eccleíia.
~antum
ad earum
,veritatem, id ipfum aíferimus , guod Adrianus l._
nos docuit:
Vitas Patrum fine probabilibus authori-.
bus
·minime in
Ecclejia legi, nam ab Orthodoxis, titula–
tce
&
(ufcipiuntur,
&
leguntur.
~a::
cúm ita :fint,
illud Gne dubirarione colligicur, pá diébs Hifio–
üas
a
fide a:urborum, ex qúibus eruta'. funt, quan–
tum ad verirnrem pendere.. Hinc rurfus colligere
licer, quafdam ex eis cerras, quafd am probabilio–
í-es, alias probabiles;. non nullas vero ,
G:.
authoris
Ji.des, ex quo 'colleétce incelliguntu¡:, trafru
re_rn_~
.e
2
.
pon~