D
~
VNIVERSALIB
VS LIBER II.
ISSERT.
II.
ST
arcic.1.
Et
in 1.difünél:.36.
qua:ft ..
z:arric.r.
ad1:
t~
Dei, · cap....
6.
S.
I
nílinus Martyr. orar. Pare"
n~t.
ad
Gences. Citari
eriam
folent
.Bafiliu ,
Orígenes,
Gregorius Nazianzcnus, apud Ma·
giíl. Sanchez ,
drant
etiam Conimbriccnfrs
D-Thomam Opufc.20. Iib.4. cap. 4. fed fal
o.
lbi
enim
nec verburu facic
S.
Doctor
de rali in–
telligentia
vniuerfaliu
ni
Plalonis pro
Idxis
Di·
uinis. Ex
Philofophis,
&
Scholaílicis Iambli–
cus, Appuleius,
Philof
ponus,
Plotinus,
Cace·
ro,
Seneca,
Plurarchus,
~implicius,
Oonatus,
uílrntius
Scrranus, Durandus, Scoms,
&
alij
q
u~mplures.
Quidani
autem addllflt
eciam
Arifiotekm
h;inc (cnrcntiam (feu
¡¡
nfum fenrentix) Platoni
fallo
impoluiffr,
Yt
Abulcnfis,
qui
Arifiore–
lcm
\·ocat
inuidum,
&
impoílorem: Acerbius
Joqrnrur
Francitcus
de
Mayronis
1.
fentcnt.
de
hrnufmodi inuidia,
&
impoílnra,
airgue,
Ari–
Horekm ignoraffe abfl rat1iones
s\1etaphyGcas,
quJs
Placo
profundiffime
coníiderabar.
Lich
enim
(
inq uir
il
le)
Ari/lotel~s
fuer
it
optimus
P
by(tcus
,
f/1it
tamen peffim"s M etapbyficu$
,
quia ncfciuzt ah–
/ira.hcre;
ideo pe!Jime
lrf
e1apb_yficamfl1arn
compofuzt
•
!:>cd quis
non
videar Mayromum
delirare,dum
Ari!tocelem carpit b'1etaphyÍJca!
ignaru
m
?
A
u–
di
J\
1.Fl~rndrcnfrm
modeíle; emphatice tamerw
huic
Auchori
refpondentem, Metaph. Jib.
1.
quxO.
12.
artic.
2.
Sed cum
pr~diOi
Doilorif reue–
,·entut
,
~"¡ª
grtZtiofius potuif!et
loqtú:
fi
enim
t~tes
1Jollores tawiffent, Pbilofopbi
fui/Jent
•
Probant
aliqui
hanc
unpoíluram,
authoritate D. Tho·
mre, diéto
Opuk.
.!O.
lib·4.cap.4.
vbi
doccr,Ari–
ílorelcm non rc:cicare fideliter opiniones Socra·
1js,
&
Platonis .. A
fr
S.Tho1nas
cale
quid
non_,
docuir;
&
1icec
loco
citato
dicat
ab Arifiorele
rcfferri opiniones
Socracis,
&
Placonis
verbis
parum
immuraris, fcu phrafi
diuerfa; fenfn
ca·
men
ac
fentencia
minime ab eorum mente di·
kordare aftirmat;
Accipe Thomam;
Hte
amem
rationcs
funt
,
&
multtf-
ali~
,
quas P/Jilofoph11s
reffert
fo.rta opinionem Socratis,
ttr
Ptatonis;
lrcee
non per
udcrn verba
.
fl
d d
fententia no11 difcordat.
Igirur
Diuus Thomas rnhil docet contra
Ariílotelem,
vt
iíli
Authorcs iaG1abanr. Verum
enim vcró
umecli
Libri
ipíi Piatonis
non
aperte
facercn•
tur ,
Ariltotelem
nihil
Placoni im
pofuiífe : mi–
hi
maxime
d1íluaderer
Ratio
efficax
Thomi·
ftarum ex M. Soto. Nam
fi
non frnfilfet
Placo
ita, ficut ab
Ariílotele
rraditur:
ccrre viu---nti·
bus plurimis
Platonis Difcipulis , non impo–
fuiífec
illi
ram
aperto
mendacio
fenteatiam ab–
furdiffimam,
incredioile
cnim
viderur
tanmm
Magi!lrurr. viuente Difcipulorum turba trahi
poffe in errores,
nugas ,
&
caiuilenas.
Pr~ci·
pue
cum Arifioteles
nimium
fuerit
gloriz
cu–
pidus,
quam (ve
bcne
Magiíl.
Sanchez)
hac
fai–
fa
doél:rinre
impoíirione
fcxdaííec n1axi
me.
§.
12.
E contra autem n1ufci íentiunr, PJa.;
toncm
tcnui(fe eo modo, ac fenfu ,
vr
Ariílore–
Ies reffcrt !lanc lententiam;
non
veró
vr
ab alijs
bc:nigne explicatur
pro
ldreis
Diuinis , quam
parte
ni
tuemur
A
ucrroes,
Themifiius, Ale.xan–
dcr~Boe!hius,&
alijan ciqui.
Mulcumque
pon-
...
n~
affcrt
authoruas
D. Thom~idipfum
do·
e
nu;, .•
pJr..
qna!íl.15.
arr1c-1.ad1.&qureft.+s-
log1
,e
.Dza/eU:Lte
D./
oa n.de Efpmofa
~
-
Quapropter
inter
duas
fentcntias omninó
con–
trarias, quarum
aheram
D.Auguftmus
ddfen–
dit, cum plurima
Auchorum
copia,
&
aliam
D.
Thomas
cum grauifüma
Iuniorum
fchola
~
media nobis via eít digenda,dicendumq ue
Ari–
íl:ocelem
non impugnare iu
primo,
&
feptimo
Metaphor. {ententiam lda:arum,
vt
á
Platone
pofica fuerar,
fed
vti
eam
maie
ínrellexit Xeno•
erares,
&
;i.ljj
eiufdem
recatis
Philofophi.
Hzc
apparet veriíimilius
,
per q uod
&
ícdatur
diffi–
dium ínter
contrarios Aurhores , fimulquu
D. Thom
~
auchoritas
fin~
Platonis
iniucia
def–
fendicur. Loquitur enim S.
Dador
de fentea–
tia
Platonica
in eo fenfu, quo Plaronici
ipfam
docebant,
ideíl
de ea , qua m iaél:abat
Xenocra–
tes
fucceífor
Cathedrre,
&
fcholz
Platonís,
do·
ccns,
Platonem
eo
modo
idreas
inrcllexrífe,
quo ipfl:
intcrpretabatur;
cum ille aliter
'ac
ip–
fc
Plato rcm obfcuram intelligeret. Hunc rno–
dum
dicendi
tribuunt
Conimbricenfcs
D.
Au..
crufhuo
Iib.7. de
Cjuitace Dei cap.18. fed falfo
>
~um
pra:dill:o
loco,
ni! pror fus memincrit
Au–
gufiinus
de:
huiufmodi
inrerpretameero.;
folum
cnim
rradic
ibi,
pcr
Ida!as
I>latonis Varronem
incellexiffc
1\1inerua01, qttod
quidem
ab hoc in-:
füruro toto
Ca!fo
dillar
~
fx moderois
Zacharias
P.afqualígus
optime
dcffendit ex
i
píius verbis,
Platonem de
Id~is
Diufnis
Joq uuru01.
Metaph.
tom.2.
difpur.
I 1.fett.
r.
Ricardus veró
Lynceus~
quaíi rem nouam ipfo
excogiraffct
lib.s.
craél
.2.
cap.
2.
ex quibufdacn Thoc:nHtarum
principjjs
aliam viam moll(trat
deff"'níandi ,
& ex
plicandi
Plaronem. Sed hoc iampridem
ipfi
Thomifiz
prreftirerunt, vtpoce
qui
f
ua principia melius
in·
tellexerant,
in
ter
q
oos
Magiíler Flandrenfis,
a
quo (forre)
acccpic
Lynceus ,
&
Magilt. Arau·
xo,qui
Flandri% hanc
palmam.detulir.
Mecarh·
lib.
s.
q ureft.
3.
arric'
.z.
aiens ;
Pofitio
igitur
I dn.–
rum
a
fingularibus
(eparatai'U'1J
(
air
Flandr
ia) debet
intetligi de
naiuris abfiraElis abflraflione
fecundum effe
cffenti~,
nor1
altera
ab!lra{/~one
,
fcilicet
fuun,dum effe
exiftenti~.
Vtrumque
v1dete. Nos
infra
ex Pe–
ripatetica,
&
Thoruiíl:ica
doél:rína nihil
abfurdi
Plaronem,J>er
ei
ufmodi Idzas docuiífe oficnde...
mus. V1deamus nunc an probe
ipfum Ariílo·
telki
rctfellant
?
THEOREMA
I I l.
f'niuerfalc
Platonicum
impugtat1'r ab AriPotelicis; ea.
rura
argumenta
,
tum vctera,
tt•m
nou4
ex'1fnina"tur
•
§.
t3•
s
Vppoíitis,
qu:e
a
§.10.
fuperiori
theo·
·
remate
diximus ,.inqnirendum
efi,an
ita
i
rracioru bilis fucri
t
Platonis
fententia,
ve
com1nuni Philofophorum ccn
ura~
improbad
meruerü,
&~
an
id
fatis conuincant
Ariftoteli–
corum
argumenra?
Omitto raciones
pnre
Me–
ta
phyficas , q uibus
Ariíl:oteles
Platonem impu–
gnar,q uia
omnes
eas
Iat'
foluit
in fauorem
Pll–
toni
M.Flandrcnfis
(exercitij
tJmen,
&
recrea·
tionis ca u
fa,\
t
ai
t
ipfe) Metaph.
1.qureft.
I 2.tper
torum,
&
quzfi,13. etiam per totuµ1.
Ac~cdit
1-I
ldagtft;