4000003585

361 / 510

DE PRJEDICAME TIS LIBER 1 I.DISSE LI. 315
p ffionu1n eiutdem; l d iam in a i ua i
ormali rauone qua: illam co l tirna .r , q l aln íi
affcqu1 non p ffimus, f; t ndu1 fr i g ·out;,
eiu1modi expli'"' tus, non d finit1ones, I d m..;–
ras cífe defcri f t1 n s. uo cir , Doaor s in
C] atuor diu r · bi r fentcntias.
§. 2. Prima~ ntcntia e n e, quanricaris ra·
tionem formalcm, & primariam ff rationeni
mcnfur~, vt doc e1'1agnus lber~us fup r hunc
locum cra buiturque i 10 ho–
mz 1.par. 2. \ bi quantitat m de·
finir per m afuram fubfcanci~, & clarius Opu–
fculo 52. Propria ratio quantitatis (aic) qui€ compe·
tit q11antita1i quatenuj qttantit1.s efi, ratio cfi men •
ftme.
§. 3. A 1tera fcntentia ftl t pro diuiíibilita te,
gua1 defcndit corus in Prredicam neis qure–
ftionc decima fepci ma. Ideo aliter dicitur (inq uic
illc pro fua conclufione) quod licet per fe menfura
conueniat quantitati, non t1.men cQ illa ratio effi ntia·
lis quantitatisfec14ndum quod ei attribuitttr ratio gene·
ris; fed ratio diuifibilitatis, & hoc de illa diurfione ,
qu~ efi in partes eiufdemratio1tis, &c. id quod clare
videtur defumi e A.riftorel , qui 5. Mrraphyf.
T xtu s. quanrum docct cífe; Id quod cfi drni–
fibile Í1J ea , qHte in{unt,quorum vtrumque , vel vnum ..
q14odque vn11m quid aptum efi e/fe • Hu ic fj nr n tix
viderur eriam adhíEfific ngelicus Doctor in_,
primo Difrinr.16. qureft.i. artic.1.adprimum;
1Eq11alitas (i ng ui t) confequitr'r rationem quantitatis ,
'JU~ confi/Ue in quadam diui[ibilitate, érc. Scquun·
tur ex Thomifüs Capreolus, Son inas, faucl–
lus, aliJq ue pauci .
§. 4. Te .. tia fententia, q anritati~ eífcntiam
conhft r ffirm H in extenfione in ordi ne ad
r l Ol1 m lo ut l, eu impcnetrabilitate, id efe
i r rione illa cxrcufiua, p ·r quam fubfcantia_,
igit l: upare lo u l cxtcní i 1 , ac ue difl,n·
u' Itu, & pofirion á loco alrcnus, lX red ..
d1 ur i n trabilis cum lm ( rpore. Hanc
tra ic ir d1am s in Logica CJ p. q uan ti t te,
qua -. J.. ""osl1lt les~ guunrur, Nominaltumque
mo ·cni íequ e s Hurr dus, Arrraga,Ouit".dus,
Alphonlu ,Compronus, &c. &quidem argu·
n1enris d frituti, vr intra o rcndam.
§. 5. Quarta denique fententia docct, effe·
élum form lem pram rium quantitatis effe ra–
tion uhabendi partes, ~u cxtenfion m par·
tium m ordine ad fe, qua fcili ~r t na pars e t x–
tr alia 1 ntitJtiue, na vt omnino quod na
fubfcanCJ~ pars, íiue quantitaris, aur qualitatis
non fir alia,prou oiar .1 fola qu ne ira te,efc corn–
mune Thorni(rJrum dognlJ, q uod etiam exr r–
m con1munirer tequunrnr.
• 6. Iam \ero non e t, cur tempus tcramus
jn r fi llen l prima, f cund r nt mia,qua
i m no!tro faculo a Dial 1icis e crt s \'Íd •
mus. Et quid m Thomi(rx mn r JJCJUnt
opinioncm Alb rti f\l gni coHítitutnrjs quan-
tirat m p r 1 tion m m""nfur, , vt • .Ferr ·
ricnfi , o · , l uellus, otu , r uxo,
anch z , 11 gu , omplut nfe , lo n.
homa, I ia ) nchu Parr , Do rninicus
n , .. 1 nior a!teri , n l 1 r 1-
Hl Ul b O ll t . t nd l t , 1f O·
nunt i fi · f d potius l i it, rarionem r 1 urre
non 1f ration n quantic tis ff·ncia cm tor-
m licer, fed tantum d 1 ripti , \'C x cund
cius conclufionc appar t 1ub his vcrbis: Cum
e'ffo ratio menfurlf (i nq uit) conutnfat quantitati fe–
cundurn r¡11od qr,amitas , relim¡uitur, quod efl proplia 1
& per fe, (:l' prima Tatio quaRtltatir , non quidem e[·
fent1~1lis formaLiter; fed e1rcumlocutiue, t men pr1·
murn locum intcr quantitates obzinet. PJU ifqu in–
ter iclt is,producit pro fl v ~rba D.Thomx 4. e–
taphy . l a. 2. do cntis) quod ratio menfur~ efl
propri11 paffio quantitatis . Ita ille 5. J ta ph_ •
qureft. i4. anic. 5. fal o lgimr illi contraria ad–
kribitur fententia. Hanc, & etiam ÍI cundam....
fl ntcntiam apud indicatos Thomifcas icnpugn~·
ras vide. D. Thom s quandocumque docet,
menfuram e!fe rarioncm qu ntitacis int lligen–
dus eft de raditali men ura, qua: ad confi 1cra•
tioncm Logicalem conducir, non e ff nria,
feu racione ormali, quam confidcratio M ca–
phyfica xplorat, vr ben~ 'xponunc laucllus ,
& Soncinas. Opufculum aut m quinquag f..
fimum íecundum non eft D.Thomre, \ r & ip·
fewet, quo fcribitur prodit harat1cr, & mi–
hi non l ue argumentu1n eft, Thomifcas vni–
uerfos contracmm docere , \ t credam Sanél:um
Doélorem hanc minime t nuiflc fcntcnciam,
q uamuis 1. Soncinas dicat, illum varíe fuiífe
loquurum .
. 7. Haud fccus cotum non fequunrur
Difcipuli, tametli pro diuiG iliratc cit tur in_,
Logica, exponirur cnim fimdirer pro drniíibili–
tatc radicali , v t apud Merinerum, & alio :nam
diuiíibilitacem formalcm cffc quantit tis paf–
fionem docuit ipfc alibi: Colfcedo tamtn (inquit)
quod diuifibilitas efi prima paf]io qu ntitatis, & non
de effentia tiuf , ~e· & infr pau is inccri él:i :
J' nde quantitar notificatHr hic per p1 oximam palfionem
ciur , & no11 definit11r , q u;r pri mus procul ic , ob–
feru uitq ue Peruanus no(ler Val era grcgius
cotdta, qui íi non pnmus abfolucc , prior ra–
men Rodriguezio, Merinero, Poncio, c~r ..
riíque notlri fcrc li coti i prrediéla verba ica–
uit ex quinco M raphyfi quxHione no_na·po–
terat, .,. eira re in 5.!\1Ct phy l. cap.1 2. \ b1 icir,
ex plica tioncm r ílor li am <]u_ ? tj , r![e defcri–
ptionem quantitatir, G orce expofmonc 11he Mc–
taph fica! furlt e ti , & non alrcrius, t multi
gr uiíh 1i u o ore 1 H:·ritó dubitarunt.
m pr ·ter quam 'd non fapiunt ílylum_,,
ncruo , u rilirat~ qu~ orí, n que genuinam
illam prxf~ crunt o urir t m, qure in rebus
a h e n n ir dit cil jbus coto propria fi,con–
i(;t urre uid m, argumenraque, quibus Hugo
u Jiu , e s effe l coti uadere con rur, 1 ngui–
da unt , ne die m ridi ula. cd d rcm. ri–
ftoteJ fcrib ns q uantu m per diuifibilitate111
n:m e plicuir p r proprjam paffion m nob1s no–
tiorem, Diuus Vtro Thomas communit r dici·
rur, foqui de diuiíibilir re radie li, nequc de·
b iffi cxr nfioncm prim~riam memorare, qui
non ibi d fini bat quantuatem, t benc not ne
om luten~ ; ed vero mihi anllum oc. o·
r 1 non fu1 · deformali diuifibilitar J quu-
rnm l1qui app r t x Jy in quRJamdiuifib1lit
te