EPRJEDICAMENTIS LIBE
III.
I SERT.X XV.
DISSERTATlO
.JI·
Muto alía
Jeu1or1s
n1
ni
nn
rguin
·n-
a, qui
voletor1oaburi,
aJ ar
H..u:ardum
Lyn ..
ceum,
qui
rredecím
pro
uc
r , vr
probcc
d1f–
fi.rennas
quafd~m
ah 'lru
las,
&
recond~JCas, ~e
nominis rnopes
trJnl
ndcnca .. n
nus
íubc rtu–
gere. Sed
\lero
mir4bile q
u
1dem
etl , quando
egregiom
Scou
rng ... nium
no
1
nifi
duo pro
hac
feucentia
inuenir,
Lynceun
ranram
argumcn•
torum kgecem
actultffe
!
Aíl rcfpon
ant nu
fruges
fera~icati
l1aunantis agri ne
ne?
Le–
ltor
d1jud1~ec.
Primum
argumeutum
dumca–
.xar
bbabo.
•
J9•
s,
ens rranícenderet vlrimas differen–
tias homini v.g.
&
equi,
horno,
&
equus
et–
¡;
nt
fumme
fim1les,
vt
fünt
duo homrnes
rnrer·
{e; atqui
hoc
elt
abfürdum :
ergo
vt
homo
Gt
equo fumme diffimil s,
debet
inrer
dlffcren_–
t1as,
&
formalitares conílirutiuas
erns
latere ah–
q ua difierentia innominara, per quam ab
ipio
d1ffid
ar ,
&
q
uz non
fit
effentialiter
ens .
Pro·
batur
maior. Nam
fi
oanncs,
&:
fingulz
for–
malirares
hominis,
&
eq
ui
f
unt eílcntialirer
cns,
omnes
eífcn
t
íimiles
JO
eo
gradu cntis , at–
q ui
fumma
fimilitudo eft
~ffi!nilari
in
~mni
bus
differcnti1s,
& formahtatibus
przd1caro–
rum
dfencialium;
cr.gohamo eífet equo fom ...
ine
íimilis, non f
ccus,ac duo
homines
in–
tede.
§.40.
Hoc
argu
menrum
íi
quid
probat,cuin–
cit ,
hominem
v
r
lit
fumme
di!Iirn11is
~quo,non
debere
dfe
quid
Crearum,
fed
Deum,
non cílc:
finicu m,
fed
infinirum,
non
effe
intellig1bile~
Deo,
nc·que ddinibilein
incellell:ui
cr aco,
íed
ininr
JJ1gibi
km,
&
inddinibilem;
ea
enim om–
nia
pra!di
ara
conueniunr
equo,
in
ijfquc otn·
nabus
fccundum omnes
fuas,
&
fingulas
for–
mall ates fin
.lis
eíl ho1n10i, a quo
fumme
d1f–
fenc
non
pordl,
n1fi per
pr;rdi
H
conu4Ll1do–
ria
C•
ea
ti,
tinrti,
inrd
1gibilis,
<.:.
Vndc
argu–
mcnru
m, quod ad ..·o mu
1a,
mon
1
1rotaqu
p
o–
ber,cfficax e' ·e n
n
pocd .
R.
f
potdeu
n
ga
ldo
nuwr-,
cuius
probarionis
ma1or
m
diílinguo.
i
omncs
form?
hcaces
homin1s,
&
eq
ui
lunr
effcn·
r1alitcr ens, omnes
crunt
íimiles in eo
gradu;
fimtles
rancum
nego.
Similt!s,
&
d1ffim1Jes
fi·
mul ,..
concedo
maiorem . Dcinde
minure
fub
codem
cxplicacu
data ,
n go
conlequeotLun-1 .
Ratio
diílinthonis
cll:,
quia
ens non
dicJt
vni–
tat m gradus , fed
confuíiooem
inferiorum, ve
late
ufkndimus
Ditfertacionc przccdenti
§.
4~.
omnis
aurem
relatio primi generis,vt funt
i
en•
tiras,
íimilitudo ,
&
requahras
cxagíc
ffcnuaU.
ter
pro fundamento
proximo genera
rn
fupre-
013.
Subílanrire,
~antitatis,
&
Qualicatis,
1ddl:
rarioncs
vniuocas,&
fimplicitcr
\'nas.
1
Jden–
:itas
in
o
nere , (cu
f
p
cie
f
b1
ntire
t~nd
iur.
~i
Similltudo
non
niii in
grad u
fimplicir r \
n
,
immó
in
jpta
fondacur vnitatc
QuaJiraris, qua!
b
nus
1
niuo
um
íl:,
tquc
íupr n um.
e
um ratio en
r
is
naloga
fir ,
non
fim
pli
i
ter
vo , r
l
rion
m
iim1litudinis
prredicamen a
is
(curnfn
i
íl: ,
quz inrer
hom·nem,
q
um
H:p
rirur)
undare
non
pordl,
íed
pr -
pon ·
n
li
H
m
u11Haxat,
u ljs ommumrcr
mic uur me
r
1fi
rcn
tias
rimo
ju rf s,
c.
J/trrm1 ratio entis
tmiunce dicd!ttr
de fui b
~
rio11bu1:
THEOREMA
l.
~utflionit
fi4tum
explico, quid
J
D.Tboma
di id
at
S
cot1u,
o/lendü
•
§.
1.
S
Cotus
in
primo
difiinél·3·
qu~(l.1.
&
1.
conrrarius
quidem
ijs, qua: in Logic
r-eél'e
rradiderar (vr mox oflend1m)
docer, ens
elfo vniuocum refpeélu
Dei
,
&
Cr
aturarum,
fubfianriz,
&
accidenris,
cuius
cum
pferaque,,
a_rg~ment~
pugnent
pro
conceptu
prreci
o
en·
tts hmpbcm."r
\'no,
qux fupra ia n
ret
·llimus,
h~c
non irerum
incul abo. Verum
enin1
\'ero
maxime
hic notandum
v
~lim,
Qua:'
'onem._,
hanc in ter Thomillas, & S\.oticos vJl e
e
1 •
brem
non
niíi
de nomine
effr,
Scoco tic
volcn–
tc. Nam illc1 vniuocario ,quam ille tribuit
en–
ti ,
eíl mera,
&
formalifüma Analog1a, q uan–
do quidem pro ilLi, folum vult eam vnitare cu
in
ente, q ure fo
tficiar ad ftaruenda1n conrradi..
élioncm, &
adhoc, vt fir
medium in yllogif–
rno, quod quidem cum
eriam
reperiarur opti–
me
in
Analogis,
qure Thomiíla
admictit, non
fat
eft ad
vniuocacioncm,
vr bene
aduerrir
Mag.
lauellus, 1.Meraphyf.
qu~ll.
1.
inqmens:
Se'
non
f
olilm vniuornm {u/ficit
adhoc
;
immo,
&
analo–
gum , 1llo
qr•tdem
modo
analogi~
,:
in
¡
quo
ponimus
ens.
.f<!!ud
ergo Scotus dicit
vn1uoc11m
,
Beatus Thot11«s
d1c1t
aruzlogutn.
Hzc ille,
&
íup
,rius
cuam
di
xe–
rar:
cfl.::.od
Scot11s
non
difcordat
4
vi4
noflrJ.,
ni{i
in
nomint,
quod erjaai
norauit
Ferrara.
Sed
ve
x
ipfis A.duerfariis
reíles
producam, Antonius
Andreas 4.MctaphyC
qu~íl.
1.
ad primum,
&.
1.rlr1mum
apecre
fatc-rur:
cf¿uod cum 'tmitate
vni..
uoc.tioni '/lat
vn
itas
Analogi~,
vel
attributionis.Loan–
nes
V
JlJo,
Leltura
d
form
liraribus
folio
12+.
I[le
autem (
ioq
u1t)
efl in/im1's tmiuocat/1nis
gradus
habens
mulrum
de
~quiuotationt:ideo
talt
t/l
fimul
VNi.
uoc~m,tfqutuocum,
an4lo ...
~11m,
&
paucis
interiellis:
.Alq aucem
attendentes
ordi11em; quo tns defcendit
in
fubfiantram,
&
auidenr,
&
ad
ordinem, quem
habtnt
f
ua
infer1ora
interfe,
dfrunt, ipfum
analogum
;
.Alij
't.Jero
vn:·uocum,
ad eius
vnitAtcrn
ritionis attendcntes
,
&
fic
diuerfific~ntur
opmiones de
ente,
LJu•
omnes opi-
111011es
certc ..
Jerttm
d
icunt
in al1q110
•
Rodriguezi
us
qu
íl:.4•.
ntepr¡¡:
kam.arcic.2,
clariiisadhuc
de
vniuocJrionc
enris
rdpell:ll
Dd,
&
Cr
tura·
ru
111
air :
1deo
b1c vltlmus
gradus tmiuocationis
efi
ma,~ii
analogicus,
qtuun al! ·
duo
,
mm
boc
tamen
ejl
vnr11cc1u
,
nam An logia
optime
fecum vmuocationem
pacit·1r.
[oJn
nes
de
l
ada
comroucrf.21.
arric.1.
§.Sed
1am
ratione.
Ha:c habet;
Narn
/i
ratio il–
iius a
1
1alogi
efl
1111a
communis fuis
infcrioribus,
lictt
non
fecuntl
m effendi
modum
,
neque
fecund"m ordi–
nc»s e/f.·11tiJlem
ent quidem
1llud
analogum
"Vni
uoc
11
m.
H
e ·a
1
r ·
r canc
Ponciu ,
fc11
nd
cius
&
al1i
oriíl
.
Ell
vides dtffi
iLun
omin~
dumca
t,
qu app llari d b ar illa
vmras
nrjs
ctiam adnid1
ependentia
ffimi
Ii,
&ina:
lita
t
in
modo
cffendi
in~
riort.Hncius,
n
lo:
gm