"ª
L
I B
'E
R X X X
Y.
imitado qmeclam dt paísionis cius qux dt in aní=
mo,&: pofterius procedes ftmulacrum,haud
omni~
no purum mendadum. N Ónne íca<:
lea
prorfus.
Ipfum icaque reuera mendacíum non folum dqs,
fed hominibus eáam
dt
odioíum. Mihí quídem
uídecur. Quid aucem ipfum in uerbis mcdaáum,
, quandónam, &: cuí adeo ucile dt,uc non
fü
odio di
gnum':'N6nne aduerfus hofies acq¡ eos qui uocámr
amíd, quaodo ob furorem acq; alíquam infdciam
malum alíquod faánus aggredíuncur<Tunc porro
aucrcendi gratia ranquam medicina quaedam uále
efi:&: in his quas modo dicebamus cófabulationi..,
bus, e.o quod no cognofcamus in quo anáquarum
.rerum conlifiac ucrícas, aíSimilances ueriraá menda
díí.ica enim maximc id utile faámus. Sic
dt
pror
fus. Secundum ergo quid íftorum,mcndacium eíl:
uríle Deo':'An quia non cognoícac uecera, íub uerí"
taás imagine mctiacur-: Ridiculum ifiud quidem.
Poera igicur mcndax in Deo non
dl-.
Non míhí
.uídecur. Nunquidmeru hofüumrnenticcurt;" Lo"
ge abeíl:. An propcer fantilíaríum demenríam acq;
infuniami:' Ac nullus ílulcorum
8c
ínfanoríí, Deo
amicus efi. No ígícur eíl: cur Dcus mCr:iamri:' No.
Ergo omníno fine mendado eft dcorum daemo=
númquenacura.. Qmníno. Quare &: firnplex o=
mníno Deus,&: uerax did:ís ac fad:is,ncq; mucacur
ipfe,neque alíos deápíc, neq; per
u
iliones, neq; per
fermones,neq; pcr figna,neq¡ nobís dormientibus,
neq¡ uigílanábus. Ira quoque mihí de hoc ce dicen==
te uidctur. Concedís ergo hanc fecundam elfe figu
ram,in qua oporcetdc dtjs ica dícere,&: audire,tan=
quam qui neque
pr~llígiatores
fine,
neq¡ fe mucenr,
neque mendactjs nos, aut did:ís,auc fadis feducanii:'
Concedo. Mulra igícur ab Homero did:a lauda.:
tcs,fomniíi ab Ioue Agamemnoní mílfum nequa.:
quam laudabimus.Neque Aefchylum,cum Theti.:
dem índudc dicencem,qudd A pollo filium cius inc
cererníc: qui carricn in cíus nuprtjs difcumbens ced.:
nerac,bonam Thetidis llírpem fore long:ieua, more
bisé¡¡ ínradam. Cednic quippe mulca A pollo, in.:
quic,fortunasé¡¡ meas Deo amicas fore praedixic,&:
laeticia me laudaáoníbus
fuís
aJfedt. Acque
ego
os
Pha:bí fpcrabam diuinum,uerídícum, facídicumét;
elfe. Ipíe uero ídem.qui laudabat, in mcnfa
8c
ipfe
diícumbcns, ipfe haec facus, ip[e ídem míhi filium
incerfedc. Talía quaedam quocíes de dtjs dfrencur,
procínus redamabímus exibílabimusé¡¡ , neq; pcr"
n1Ítcemus, uc ludorum magi íl:rí ad iuuencucis di,.
fdplinam ífüs ucanrur,
{i
cuíl:odes apud nos
PÍÍ
acq¡
diuíní quoad homíni pofi>ibile eíl:,futuri funt. Ac"
dpio
equidc.hanc forma, proét; legibus ubiq¡ ucar,
DIALOGVS
TE R ...
T
l
V
S
D E R E P
V
B L
l
C A,
V E
r.,
D E
I V
S T O,
MAl\.SILII FICINI
A R.GVMEN.T.
..
D
I AL O
GV
s
rertius cufiodum educationcm in íecun–
_do inchoatam proíequirur. Atque íicurin fecundo pro–
lub~1reos_audi~e
fal(a turpiaé¡ue de di¡s, ira bicuetat tragica
audire
~e
1nfens, gua: reddere illos pofsint timidiores.ltem
&
com1ca, qua: effliliorem concitaat riíuru. Tam enim mol–
üs
euadft,
qu~
quotidie in lacrymas rifo
profu(iore~eíolui
tur, quam qui
dolore,la~')'.~are
compelürur.
~mam
ue–
ro non íolum procul a t1m1ditare cufiodes arcendi funt, ue–
rum ctiam ab in temperan tia
&
auaritia, arq; iniufütia, ideo
rurfus audiri uetat carmina poerarum, quibus ud deorum,
uel_heroum magnorumé¡ue uirorum libidfoes, rapina:, ini–
quitatesque finguntur. Ha:cautem educatio militaris omní–
bus fere ciuibus eíl:a:que communis. Inrer h:cc qu:c demen–
dacio dicit anende. Mendacium ciuitatis calamitas ell:, uide–
licet quando priuati inter
fe
mentiuotur, maxime uero ú ma
giflratibus
mentianrur.Per:ín~eac
ú
:c~oti
medico,uel nau–
tzmentianmrgubernaton . L1cetautem gubernatoribus in–
terdum uti meodacio íalutis publicz gratia,& priuaro quan–
doque erga pnuatum , folum
~aria
malí cuiuídam grauifsi–
mi deuitandi. Licet& confabulad moderaredereous anti–
quis , quarum uericas ignoratur,
&
quaú per imagines quaf.
dam res illas quarum certam formam uix habemus, effinge.
re. Proinde orationem in ípecies tres difünguit. Aut enim
íimplex narratio efi , aut imitatio úmplex,aut ex utriíq; per–
rnixta. Omnem ueró íermoné reprobat, qui uiliísima qua:–
'iuc_refert abíque dcleau'
&
agit hominem eermrbatum.
Q.!!.iíquis enim diu fiudioíe aliquid imitatur,
ID
eius tranfit
naturam.
~ocirca
poeram perturbatos animas acnus imi–
tanrem, tanquam iuuentuti noxium iubet uel mmato fiylo
confiantem habitum imitari, uel ex urbe rrocul abire. Dicit
quoque eum qui plur:t, uel imitando, ue faciendo pertr:i–
a ,u' in Ún<>ulis tandem ira de6cere,ut in nullo euadat egre-–
gius.
Perg~
ueró deinceps ex prima muíica, id efipoéll, ad
íequentem , eamé¡ue in tres difiribuit ípecies, Orationem,
harmoniam, arque rhythmum. Principio
phthon~um
mu–
úci uocem uocant harmonica¡n, id efi confonanna: aptam,
qua: neque adeo grauis
Út
urnequeat ab eodem cantore gra.
uior fieri, neque ram acma, ut edi non poísit acmior. Har–
moni:tm deinde ex phrhongis confiituit, congruam uideli–
cet meníuram in excelfu arque defcélu grauium uocum,
&
acutarum, arque mediarum. Sunthic uoces quaruor, gra–
uis arque acuta,
&
íurgens in acuram,
&
declinañs ad gra–
uem. Irem prima: proporciones quatuor, dupla inter duo ar–
que unum. Seíquialtera ínter tria at9ue duo. Seíquirertia in–
ter quarnor atque rria.Seíquiofraua rnter nouem atque oao.
P.roponionem duplam íequitur coníonantia uocis ofuuz:
Seíquialteram, quinta: : Seíquirerriam, quarra:: Seíquiofu.
uam denic¡ne tonus. Sed debis alJbi diligentius. Accedit ter.
tia loco rhytbmus, id efi ardo quidam motionis,
&
rempo–
ris, ut ex fecundo Legum percipirur. Pofiquam enim uoces
barmonica quadam excelihs defeélusé¡ue meníura per inten
tionem remiísionemque conciliafü, opus efi rhythmo, per
quem uocum acntarum, grauit1m, mediarum motus ac tem–
pora metiaris,
&
in úngulís,
&
inrer úngulas. Morus dico
blandiores, íeueriores;
&
medios . Tempora dico, longio•
ra, breuiora,a:qualia, per accentus longos brciiesé¡ue
&
me–
dios. In his nora baíem uocabulum elfe diueríum:nam ut
re~
exigit úonificat, fundamentum,íedem,pódus,progreCfumq;
&
ternú:;"um. Pra:ter b:Ec conliderand1 íunt nouem conío–
nantia:,
&
dilfonantia: communiísima: gradus. l'rimus in r;i
tione, id efi opinio cum ipía rei uerirare coníentiens. Cuius
contrariaefiopinio
falfaa
ueritare dilfentiens. Secundus in
imaginati.one. Cuius coníonantia efi coníecmio rationis:
Diíl'onantia ueró proíecutio exrernorum. T ertius in effe–
au) uel temperamer rationem ícqucnte,uel imaginationem
intemperanter .
~artus
in fermoa'e decoro, uel 10dccoro,
quaienus uel refum rarionem, uel imaginarionem túmul–
ruariam fequitur. Qpinms in cantu. Cuius coafonantia eft,
decorum imitari fermonem, diífonantia indecorum. S·exrus
in fono cantum alite't uel alicer imitante. Septimus in íalru
concinno, uel inconcinno ad chorearu pertinente. Ofuuus
in quadam membrorum corporisque totius compofüionc,
ram ípcüaculo grata, quam exercitio gymnafiico.ptompca.
Nonus in artificiof1S cuiushbet artis openbus, muíica
Ejl13·
dam proporcione compofitis . H,i
no~cm gradu~
Mufastibi
referant nouem. Memento uero optimam omnmm harmo•
niam
eífe
animi temperantiam.
~m
&
fequenrcs ca:terz
imitanrur,
&
uiciísi.m cum frequeatantur, augent.
~apr.o
pter iubet eas duntaxat coníonantias exercen, audiri, ípe–
élari, qaa:habirum mentis confiantem referant, non íuper•
bia clarnm, non iracundia efferarnm, non uoluprate molli–
tam atque refolutum, non fratlum dolare, non miíericor–
dia , uel indigenria querulum. Probar ergo concenwm gra–
uem atque confiantem, improbatautem extremos,id efi có–
cirum
at~ue
mollem: damnat quoq; mnltiplicem,laudat erz
ca:teris íimplicem. Plurimum ueró in animum polfe iudicat
harmoniam.Siquidem harmonia qua:dan1 diuma íitanimus,
ca:lefiiquebarmonia: aliquando,ut Plaronice dixerim,alfue–
tus. Ruríus harmonia quadam conúfiit corpus, conflarur
&
fpiriras.P.r:uerea confooantia uocl1m aerea aereum fpU-irum
motu penetr:ms, affeaumé¡; canétis
&
animum íecum tranl:–
ferens, audientis affeélum moueraffeéh1,
&
ammum affiat
animo, íenúmé¡ue mores infundir. In omnibus animaduerre
qu:lm non ciuili íolum, íed etiam relio1ofaadmodum obíet-–
uanria Plato íuam erudfat cittitatem,re'mpcrque quod
&
prz•
cipí'