GORG!AS, VEL, DE. RHE.TORJCA.
.t.3
r
antequam iníaoabifü morbus eius euadat.Pofiha:caudies
fa–
cilimum eO"'e oobis atfeaum
illi
nofirum lignificare qui ftmi–
li laboret atfellu. ltem Socratem philofoplíia:amore
cap~um
ilü remper obtemperare. Pra:terea eligendum potius dfe .ut
czteu nobis dilfonent omnia,quam uc animus inrra re dilfo–
net . Proinde ubi Callicles Socratem corrigit quali argutia–
rum n1mium fiudiofum,totellige fub perrona Socratis Sophi
lhs
a
Pl
atone redarj$ui.Tangit pofica Callicles Thrarymachi
multon_
i.mé¡ue prophanam opinionem, diccntium mores
&
leges no natura: ordioe,fed fola hominum uel opinione uel
fiffione conúfiere.
~din
libris De republica & in requéti
bus confutatur. 0!1od uero :lfferre uidetur Call1cles contra
philoíophos,intellige non contra legítimos philofophos elfe
<iiaa,fed partim aduerfus igoauiísimos foph1fiarum, partim
aduerfus eos qui
philofopli1~
fiudio abumntur:dum uel ita fo
lam logicam fefuntur,
ut
partes ípeculationis alias deferant:
uel ita folam ípeculationem capeffont,
ut
philofophica mo–
~um
pra:cepta inll:itutaé¡;ciuilia negligam. Nonnulla uero in
•pía Callicüs inuefüua faifa dicunrnr,qua: in feqnentibus re–
fcllentur. Pofi ha:c autem pra:cip_itur omnem in animz oo–
firz examine atq; probatiooe efTc diligenriam adhibendam,
atquead id tan'Juam iudicem unum efigendum dfo,in quo
fapientia
Ge
rei 1pfius qua de
a~itur,
& beneuolentia qua li–
bcntius confulat,& audacia intuper, per quam quod profu–
turum putet, non uereatur eirprimcre. Deinde nos admonet
Socratcs, cum rationalcs natura fimus, ne irrationali caíu
&
fortuna uiuamus, fed certum uita: finem diligentiísimc pra:–
ícribamus, uiasé¡uc ad ipfum eligamus commodiores. De–
nique dum ra:pius obfecrat Calliclcm, ut ipfum libere auda–
üeré¡ue redarguat,admonet nos nihil inquirere impenfius o.
poncrc gu:lm animi medicinam. His a8is Callicles concedit
ídem elfe natura potentius ualidiusé¡nc & melius,aítque natu
ralem iufiitiam uelle, eum qui potentior efi haberc quzcun–
que infcri
orum funt,eisé¡ue dominari, le&emé¡ue11lius natu.
uliter elfe
iufiam.Adha:c Socrates i!a inten:Si 1dem efi po–
tentius,ualidius, melius, atque multitudo ualid1or efi quam
unus,ergo &potentior acque melior. Multimdinis ergo le–
ges cum potenrioris meliorisé¡; ftnt, iufia: narnraliter erunt.
Athuius leges fiatuunt elfeiuíl:um feruari inter omncs a:qua
litatem,atque e/fe turpius iniuriam inferre 'luam pati. Q\!am
obrem non íolum lege turpius efi facere imuriam quampa–
ti,atque iufium efi a:quitatem feruare,ut in fuperioríbus dixe
rat Callicles,íed etiam ipfa natura. Przterea quia Callicles in
foperioribus potentiores illos eaé putauerat , qui afiutia,
audacia,uiolcntia,ca:teros anteirent:Socrates paulatim hnnc
emendat, cogité¡ue fateri potentiorcm eífe , qui prudentior
fortioré¡; fitaa rempublicam gubernandam.Significat quo9;
inter ha:c
(e
eadem remper eiíclem de rebus adducere,probas
uidelicet confiantiam,improbans lcuitaté.lam uero CaUiclé
conamr ultra prudentiam fortitudincmq; ad temperantiam
quoque perducere. At hic quemadmodum fupd Thraíyma–
cnum imitatus circa iufiitiam poten tiamé¡; crrauerat,ita nunc
íequutus Arifüppum circa temperantiam fim1liter errat, eam
appcllás fiupidam ingenij íeruilis ignauiam,atg; in fouendis
explendisé¡; íeníuum libidimbus uirtutem aíferens felicita–
temé¡; confifierc.Socratcs aucem mox ad dcmonfirandum
fo
fe accingit,temperanriam non opinionc humana, íed ordine
n:uula: conllarc. Profeao naturalis ordo requirit,ut inferio
res an11ua: panes fuperioribus pareant,tornsé¡ueanimus con–
íonans undic¡;
lit
&
fanus & pulcher, ncq; agat frufira, íed
fi–
nem propofüum coníequarnr, qualis efi habm1s uttaé¡; tem–
pcrau. Contra uero in humine intemperato ratio regina ho–
minis íeruilí íeruit concup1ícencia:, d1!fonat quoque
&
lan–
guet,opusé¡; inexplebile molitur, incomparabilié¡uc molefiia
uolantem ft:quimr uoluptatem. Id tornm Socrates Pythago–
reorum przfertim Philolai &Empedoclis íententi¡s expltcat,
duplici pra:cipue uia,fcilicet per fubulam &exemplum:in c¡ui
bus ipfecon!idera,animam tn hoc corpore omnem qu1dem
e!fe monuam,intemperantem pra:terca inferísdeputari, irri
to arsiduoé¡: labore miferab1litcr agitatam , dum quoda
per~
fo
rato uaíc, 1d efi dcprauaco fallacique 1udicio continue ma–
chinatur perforatum quoc¡uc uasalterum, id efi concupifcen
tiam incxplcbilem Ruenubus obleélamentis im¡ilcre. Pofi
ha:c c¡uia CaU1clcs non folum uinu1em,rcd etiam fclicitatem
in aÍS1dua libidinum cxpletione confitrnit, atfirmatque idcm
elfe uoluptatem arque 1p1Ítm bonum,dolorem quoque 1dem
arque malum, 1Jcirco Socrates id plunous racio111b11s confo–
tat. Prima, confiat uolupra1cm non elfe ipfum bonum, cum
ízpe
&
turp11Sima
fü,
& turp1ísimis homin1b11s adfit. Secun–
Ja,
bonum & malum ucpote contraria in eodem limul elfe
non polll1nc.At.uoluptas
~ ~olortn
eodcm
íunt.fimul,c¡~an;
do u1delicet qu1s fincasb1b1t. tune emm fiuend1 molclba
cu
bibendi uoluptatc concurrit. T enia, bonum & malum licu–
tica:tera contraria íolent, non limulabeunc ab eoJem. Vo–
luptuautcm doloré¡ue mncab eodem fuuul abeuot, quaa-
d.o quis eodem in tempore dum bibitcel'fn Ítmul & fitire pa–
rnec
&
d~leébriblbendo. ~rta,unufquilqitepra:íentia
qui
dem bon1 fitbonus, mali uero pra:fentia
fit
malus. Atneque
pr:crente uoluptate boni fiunt homines di!foluti ne'lue do–
lore prob1 homines malí fiunc. OJ:!in.imñ10 cum fa:pe a:que
gaud.eant, aut doleant booi arque malí ,
&
aliquando ma!i
mag1s gaudeant,& boni magis doleant ,cene fi uolu·pcas qui
dem bonum elfet,dolor uero malum.íequerernr ut frequen•
ter tam boni quam malí pariter boni forent autmali,ac non–
nunquam boni magis mali quam ipú mali, atque econuerfo.
lot~r
ha:c animaduerte pra:ceptum Socratis obíeruandum,
fci11cet non elfe .adgrauifsima feilinandum,nifi lcuiora prius
fueris coníequutus. Afferunmr deinde nonnulla ex quibus
confirm.ire quis pofsit,uoluptatem non eífe ipíum per febo–
num, propterea quod mulra: reperiantur uoluptaces mala::,
noxi~
ui.del1cet &ani!T\o limul & corpori, nosé¡ue hebus o–
pam1s d1uertenres. quod
(j
uoluptas ipfum per re bonum eí–
íet, nulla dfet mala uoluptas . proinde difl:in9uuntur iterum
facultares,
&
qua: uelmartes ad bonum ut1leque cena ratio–
ne
p_r~cedu?t,
& qua: ranquam adulaciones, nuUa ueri boni
ad!i1b1tarat1_?ne uoluptatem íolam
aucu~anmr:
quarum in
numero pocfim & mulicam, communemque oratoriam col–
locat.T1111ero inter dilferendum hane nota íententiam.Vir–
tutem corpons fanitatemé¡ue in ordine quodam
&
ornatu
.confúl:ere, limiliteré¡ue in ordine ornatué¡ue íuo animi uir–
tutem arque fan1iatem. Ex quo fit, m quemadmodum uirtus
corpons uitiumé¡ue non in opinione,red in re ipfa uel narn–
rz.co?fcnraneauel oppofita rcpcritur,
Ge
uirtus uitiumé¡ue
~n11~11
non aJ h11manam opini<Jnem,íed ad natura: legcm di–
rndicetur. Conclude tandem, quantum naturaliter pra:fiat
c.orpus haberefaaum c¡uam regrotum, raotum pra:fiare fimi-
11ter temperatum quam intemperatum animum pofsidere.
Pra:terea confirmarnr in íequen11bus
(en
tentia Pythagorica,
on:in1bus in rebus elre optimam temperantiam.O!_ra: quidem
pruna omnmm adolefcemibus cfitradenda,per quam pra:cc
dcns pucritia: imemper:rntia corri<>atur,tornsé¡ue animus té
perernr, quam 111ox fequi czteras
t~irtutes
exifümat. Siquidé
~emperams
erga deum arque homines a<>it decentia, pius ell:
rnfiusque & fortis.Deinde concluditur :'n fola uirtate felici–
rate~1,in
fola improbitate clfe miíeriam, omniáque humana
ad 111rtutem nclut ad lignum ccrtilsime r.,ferenda. Pra:ter–
ea ficut adbéatitudinem neceffiria uirrns efi, fic & uitiorum
cafügationcm punicionémque necelfariam elfe, quafi mor–
b~r~m
animi medicinam.Denique intemperatum neque ho
m1n1bus,neque deo,ncque fibimct amicum e/fe poílc. Vt au–
tem narnralem temperantia: excellentiam nobis oficndat,ex
Pythagoreorum Orphicor(1mque mente !'itbiungit, uniuer–
~tm
temperancia arque etiam concordia & iufiina, qua: con–
tmentur in ipfa temperantia,contineri:ideóque, quod & Py–
th.agoras! inquit,
intemp~r~ntiam i~
omnibus tanquam per-
1J1c1ofifs1mam erre tous umbus fug1endam.
~nfam
uero
ad hanc fimul atque iull:itiam a:qualitas pra:cipue pcrtinet,
zqualit~t~m
iu primis
pr~cipit o~feruari,quam ~lferitin
dijs
& homm1bus ualere quam plunmum. Aequalmuem , in–
quam , geometricam, per quam unicuique zquaJis ita fit di–
fin.butio,m pro
c~pac~tate
meri_tísque cuiufque
~qualiter
di–
finbua~ur,
requal11e_r tnquam, id efi neq_ue mag1s .neque mi–
nus c¡uam
u~l
capacitas uel.
m~nmm
cx1gere 1ud1cctur. Ae–
qualttas qu1dem geomcmca
tn
quadam congrua portione
conlifiir. Arithmctica uero in numero utri.11.que pari. Neque
uero eadem efi ha:c & illa. Sane exceífos
l!'x
ad quatuor , i–
témque exce/T'us quatuor ad duo, apud arit
hmeticum nume–
ro~
conliderantem, efi a:qualis: per
d~o ~
n.im~1terque
per–
ficm~r.
Ycrum
apu~
geometrum port1001s.rndicem efi ina:.,.
qualts. Nam fenanus numerus qu.iternatrnm proportione
íeíquialtera fuperat, in qua maior oumerus minorem & íe–
mcl continet totum,& iníuper eius d1midium.
~ternarius
uero bmarium proportione íuperat dupla.Eiufmodi uero a:–
qualitate qua: non numerancis mor
e tan mmponderis uni tri
bu_it
quan~um
aJ.ceri, íed metiem!s
ri.rn,
n.eq~e
magis neque
n11nusquamcu1que congruat mbutt u111ct11que, a1t cunéla
feruari.m hac eten1m & 111fiicia dei in operibus fuis,
&
homi•
nis ad homincs coniinccur.Vtrobique enim pro menrura ca•
pacicatis
&
mcriti cu1quc d1firibuimr.His ditlis a!fcrit thco–
logica fundamenra morum firmifsimis clfe rarionibus con–
firn~ata.Pra:cipu:
pc1us e!fc !n!ur!am facer.e quan1 pati, o–
mmum uero
pels1111u~n
cumm1unam
f~cens,
non darc pa:–
nas,qmbus quaú med1cameaus ab omnrnm max1mo iniufii–
ua:: morbo ammus liberernr. Nullum enim dcmmentum
maius cogicari polfe qu:lm c¡uod animo infertur
a
uitio ad–
eo
lit
quemadmodum hommi cum omntno xgroto
co~po
re non expedit u1ucre,11a nequc cum animo u1a¡s zgro.ltem
non muln fac1endam
effe
uitam in corpore fed turtutem
pei(1sque e!fe íeipfum ffa<>itio!is hominib
us obmorum íimilÍ
tudinem przfiare
perlin1~lcm,
quam ab
111.tsintcrfic1. lncer
U
ha:!C