4000003575

CRJTIAS, V E L, ATLANTTCVS.

UlJ

fnter nosconftiáfrcquod nocxnomínibus,ímmo

rur. so c. Ddncepsamicc pollquamredieris, mc

ve fe íplis poáus

difccnd~

qua-redoel}¡ funt. c

R A T.

doceco . N uneaman

confüruifü, in agra pergc.

Sic apparcc 8 Socraccs. soc. Animaducrcamus

Acqui

Hermogmcs hic tecomicabírur. e

R A T.

hoc pra?ccrea, nemulca ha-e nomina in ídem cen::

Fitt ut moncs Socrarcs . V crum ru quoque iam de

dcnóa nos dccipianr,cum qui illa impofucrunr,cur

his cogira.

rerc omnia fempcr flucreétJ purauerint,acq; ca con=

fidcrationc pofucrim:uidenrur nempe milú ira cxi=

fümalfc:quorum tamen opínio

talis cxtitit ,

faifa

habcnda

dt.

profcéi:o illi uclut in quandam dclapfi

ucrtig{nem,

ipG uaóllant iad:anrurétJ,

nos in

eandem rapientcs immergunt.Conlidera uir miri•

fice Crarylc quod ego ffpmumcro fomnío,urrum

dlcmdumcftelfealiquid ipíum pulchrum ac

bo.s

num ,

unumquodquc exíllentíum ita ,

n~cne.

CRA T.Milú quídcm 8 Socraces dfcuídcrur. s o e;

lllud igítur ipfum coníideremus,non fi uulrus qui•

dam aut aliquid talium pulchrum ell , q4ippc hoec

omnía fluunded lpfum pulchrum dicírnus, nÓnne

femper cale qualccíl: perfeucrac(c R

A T.

Necdfccíl:,

s o c. Nunquid pofsíbílccíl: ípíum rede denomi=

narc, fi fcmpcr fubterfugit, ac primo quid illud fü,

ddnde quale

lit

dícererucl nccdfarium eíl:,dum Jo,.

quimur alíud ípfum íl:atím fieri, íugitt rque dilfus

gerc, nec tale ampfíus dfc.:• e R

T. Necclfarium.

so e. Quo pad:o afiquíd íllud cric,quod nunquam

codemmodo fe habet<;' Sí enim quandoque codem

modo

habet,eo in ternporemínimepcrmutatur:

fin aurem fempcr eodem modo fe habet, idémque

cxifiic, quomodo eran

lit

ucl

rnouenrr, cu

m ideam

fuam nondcferar<;' cRAT. N ullopad:o.s o c.Prre=

tcrta

nutlo cognofceretur . durn ením cognitura

uis ipfum aggrederctur, atiud alienúmque fierec.

quare quid

fir

aut quale cognofci non poffet. nam

cognitio nulla ita rern perdpit , ut nullo modo fe

habentcm pcrdpiat. e R

A T.

Eíl: uc ais. s o e . Sed

ncquccognitioncm ipfam clfeaffirmandum eft, 8

Craryle,fi dedduntomnfa, nihHquepermanet . Si

cním cognicio exéo quod cognitio cíl: ncm deá=

dit,pcrmancbitfernper,acfcmpcr cric cognitio:ún"

aucem cognitíonis fpecíes ipfa difccdic, fimul

aliam cognitíonís fpcdcm delabecur,nequc cognf=

tío críe. Quod 11perpetuo migrac,femper non erít

cognicío. Acque hac ratíonenc:que quod cogniru.,

rumcíl:, neque quod cognofccndum , femper cric.

Sinautem fcmper cíl: quod cognofcic, eíl: quod co::

gnofcirur, cíl: pulchrum, eft

bonum , cíl:ét¡ dcni::

q ueexiíl:cnrium unumquodque quoe in pra!Ít:ntía

dk ímus,Ruxuslationis 11milia non uidcncur. V::

crum uero haecira fine , :mur dlccbanc H craclíd fe::

él:acorcs,alíjé¡, permulti,haud fadle diíccrni pocdt.

Ncque hominis funf mentís cíl: feipfum animumétJ

fuum nominibus credcre,

autorem nomínum

fapientcm alfeucrare , arque Ílade feípfo rebúsque

omnibus malefencírc, ucputee nihil intt'grum fir=

mumq¡ exiíl:erc, fed omnia ueluc fiél:ilía flu ere ate¡;

conddcrc,& quemadmodum homines deíl:illatio=

nibus capiás

~groranccs,

fimilirer quoquc res ipfas

affid iudicet , adeo uc ddH

llacíone& Ruxu omnía

compra:hendanrur.Forcé

8 Cracyleira

dt,

ÍQrrc e=

am alicer : forti animo & dilígmri íl:udío ínue(lí<

ganda res eíl:.ncqueením facile alfrnúendum.Iuuc=

nis adhuc es,arque tíbi fuffidc a:ras.

!\quid inue=

ncris indagado,mihí quoq; imparrírí debes.e

H.AT.

Nauabo opcram Socraccs. Ac cerre fcíro meeriam

in praefenria non corperc, immo cogiranri mihi

multa animo rcuolucmi mulro magís ira uc dice•

bas ipfe, quam ur Hcraclirus, res fefc habcre uiden=

GORGIAS PLATO,

I-,

D E R H Ec

TOR I CA.

)1 A

I L I I

C I N I

.ME N T.

duo qu:cdam in animo potiísima fine, cognitio

affeélus , cognitionem guidem íophill-;c íub ueritat1s

fpecie ad

faifa

detorquent , affeélum uero populares poeta:

íub concinnx uoluptatis efca in diffonas perturbationes fo;-

~~~1rful~sid~n;i~i~~:~o;,~~e~;;i~~;u~~~~:á~:1~1Í~1~10o~'.:~~~~

ríos concitane.

~1propter

cum horum opera mentes ho–

minum, rnm f'alfis opinionibus, tum perniciofis affell:ibus

a:grotare cogantur, Plato humanorum medicus animorum

nos 3 fophiflis quidem omnino,ab oratonbus quoqueatquc

poetis quodammodo procul abducit. profell:o foplullas

undique

omnes cxrerminat. poetas antcm nequc omnes,

íed illos qui uel turp1a de di1s

fingunt, uel pert11rbatos ani•

mos acriusimitantur

referunt . neque undique íed ex ur–

be,id cfi ex iuuenum ignorantumé¡ue turba,qui in perturba–

tiones admodum funt prochues,

allegoricum poétarum

non penetrant íenliim.

~mobrern

in hbris De repnblica

poeta~

1ubccuel expelli, uel cogí de deo honefic loqui, ne–

c¡ue per¡urbationibus audientes aífoefacerc, íed

diuinos

hymnQs c,tnere,

leges patrias magnorumé¡ue gefia uiro–

rum grauiter receníere . Sed ut reuertamur ad oracores, hos

quoque non omncs Placo uituperat, íed cos duntaxat,qni ad

id incumbuntaísidue,

lit

quicquid libnerit , quacnnque ua-

~~r,::~~0en,Íi~1~b~~~:.i~;~~r~Gt~~t~~íii:1e11~~~~1~l1~~~~

miforatio, uel concitatio, ucl coniell:ura. Qiiale fueratLy–

fia: Thebani, atque Tifia:, necnon Gorgix Leontini propo–

fitnm. Anteponit uero alijs Periclem in Pha:dro atque Ifo–

cratem, propterea quód eloquentiam cum philofophia con–

iunxerint. Addité¡ue legitimum orarorem oportere rerum

intelligcre radoncs, morum

leges,

ucrborum uires,natura.s

ingen¡orum, uerbaé¡ue cena quadam ratione componerc

ü\genjjs audientium quoad ficri potefiaccommodata, com–

mu~

boni períuadendigratia: ncque tam ad id tncumbere,

ut ea qux dicit hominibus grata

une,

quam ur accepta deo.

;r~

~eui~1fti~~~}~~~o~?:lt~~~et~r~~~1~;t~

:a~~~;;:(i~f;f:~

probabilemé¡ue íequitur, tanquam hominem ciuicati-ante

aJ1os noxium decefiacur, quaú eloquentia fine fapientia lit

enfis acntus in manibus furioli. Duos amem exagitat anee

alios, Lyfiam quidem in Pha:dro, hic uero.

Gorgi~m.

Nam

quanto maiorisamoritatis erant, tanto

periculoliore~

erant.

Adducitur luc in medium

Polus orator Gorgi:c fell:ator,

CaUicles eorum afüpulator. Socrates amem primo per

Cha:rephontem ag1cfamiliarem liium,

id quidem aduer–

liis Pofum. Deiadeipfcperíe comra Gorgiam.

~oniam

uero h1 in aliarum 1erum rationibus aísignandisapud popu–

lum mirum in modum gloriari folebant, ofienditur eos, ut

ipfis omnis adimatur lides, nelcire íua: profeísionis rauones

afferrc. lnterrogams enim Polus qua:

lit

ars Gorgia:, cum

debuiffet eam folnm per neceffariadefinire,

qua:

lit

expli–

care,pcr íuperllua circum(cripfic

qualis,

id quídem alfe–

élato nimium fiylo, quo uri confueuilfe, in Phxdro ,ubi de

?ratoru111 _.(lylts agirur,

c~nfi:matur. Dein~e ínte!-r~garus

tpíc Gorgtas qua:lit ars e111s, inepta quadam iall:anua refpon

dit

~l'fe

rhe¡oricam . Rogarnr deinceps quid

fit

rhetorica dc–

~nin:,

Mem1mífc .uero debemus rem_c¡uamlibet[neo quod

1pf;¡ cfi, pamm qu1dem cum rebus ah¡s conuemre, partim

uero d11ferre: atquc

1de~r

quod conuenit oominari gcnus:

l.'er quod di(crepat, di!ferentiam.

h~nc

fit,

ut defin(tio qu:e

1d1efum quod res eft compra:heodir, per genus emímodi,

dilferenriamé¡ue dcbeat aísignari.

Go~gias

ergo utpotc qui

artem fuam neíciat defioire,genusipfius

id q111dem ioepte

profert. D1lferentiam uero quam mox in eadem reíponfio–

ne un:l cum genere dcbebat adducere, uix caodcm pofi mul-

1as