L1BER
XXII.
CAPUT
f.
~o.J
tra jura rationis magis pr:E altero agit, qui eafdem defert.
§.VI.
Sola etiam acceptatio hujufmodi appellationum
opponitur juri rationis.
Duo ex fui natura ad appellation_em confequuntUI',
hoc eít,
&
fufpenfio exequutionis fementia: illius , quam.•
tulerit judcx inferior,
&
cognitio todus caufre fuperiori
ju•
dici defertur • Hinc Canoniíta: ,
&
Jurifpcriri appcllationi
tribuí opportere affirmant effeétum tum fufpenfivum,
tum
devolutivum, quatcnus propter appellationem fufpendicur
cxequutio illius fententia:,
a
qua appellatur ,
&
cognitio
caufa: ad fuperiorem judicem devolvirnr. Ha:c fanc duo ex
fui natura appellationi convcniunt .
In
júre tamen caucum
eít, ut quoddam genus appellationis effeétu fufpenfivo ca–
rear, habeacque folummodo devolutivum
(1) .
Propter utrum·
que autem effeétum confequitur, ut judex, ad quem defer·
tur appellatio, quamdam fuper alterum judicem, a quo ap•
pellatur, auétoritatem exerceat. Neque enim quifpiam fine
exercitio auétoritatis aut fufpenfum reddere poteít , quod
alter decreverit , aut fententiam illius fuo judicic fubmitte.
re . Scmel ac ergo aliquis eas appcllationes fufcipiat, ad
quas nullam auétoritatem haber, agit profeéto contra princi–
pia rationis, qu:E prohibent, ne fupra alterum aliquid au–
étoritatis fine ullo cerco jure fibi quifpiam ufurpet.
§.
VII.
Ipfa natura appellationum non exigir , ut ab uno
juc!ice provocetur ad alterum , qui proxime fequitur fecun.
dum ordincm auétoritatis, deinde ad alios juxta eumdcm or·
dinem, quoufque ad fupremum judiccm perveniatur.
Cum natura appellationis illud neceifario conjungitur,
ut
judex ad quem appellatur, auétorirnte, arque poteítate
judicem alterum pra:cedat , a cujus fencencia appcllatio
lit
(2):
ceccrum ut judex, ad quem appcllatur ,
fü
ipíc quoque alte•
rius judicio fubjeétus, nullo modo requirirnr . Dum enim,
e
c
2
fer-
(•) Vide Concil. Trident. Seíf.
ii.
De rcformat.
cap.1., ac eriam
Van-Eípenium
J11ris
Canonici
par.
3.
tir.10. cap.¡., in quo plura....
genera appe.llationum l'efert, qno: faltem juxra flatuta aliquarum
regionpm dfefü1m fufpenfivum non admimmt .
(•) Hujus cap. S·
3.
&
feqq.
.