[580-583]
tudinis tuae dilectio est. Ad te pergo; admittantur scripta
mea in conspectum tuum.
[580]
Hic est qui in uia lericho a latronibus uulnera–
tus est. Medere ei, eumque diuinis tuis humeris impone.
A pedibus usque ad capitis uerticem nihil in me sa–
num est.
Diuine Iesu, sanguis e uenis tuis effusus es, ut me. redi–
meres. Hunc mihi adseram, ne forte congruentem peccato–
rurn moorum poenam cogites. Tam magno pretio sum re–
demptus: ego ouis amissa sum.
[581]
Reuoca me ad te, dulcis pastor mi : ac repone me
cum reliquis quae
in
saeptis tuis sunt.
lpse dixisti: quandocumque peccator e peccatis dolens,
se emendaJ1s ad te conuersus esset, te ei ueniam esse datu–
rum. En dolens ad te uenio. Promissa tua mihi praesta.
Tempus enim quo mihi dolendum sit re¡;¡ mea est, tibi uero
non deneganda quae mihi pollicitus es..
[582]
Ne me reicias a facie tua : ostende in me mise–
ricordiam tuam, ut te in domo tua perpetuo adorem.
Noli nunc a seruo tuo discedere: tribue mihi lacrima–
rum mearum mercedem.
Ad me ex hoc exilio educendum festina.
Adesto
!
A, care mihi Iesu, in elysiam gloriam tuam
prodeamus.
[583]
Indi~us
sum qui me filium tuum esse dicam:
noui tamen te ! ortasse aegre i esse laturum, si pater < a
me>
nem
uoceri.s.
A, pater, per dulcem uocis hUius sonum rnuoco te, Pa–
ter mi : concede mihi diuinitatis tuae gloriosam
beatamqu~
sedero.
LAUS DEO
626