475 / 816
§
7. Nota 5.ª
H ua
et
hui
initiales in
a
et
i
nonnumquam
transisse constat:
achi
~
hU<lti
(cfr.
§
9).
§
8.
Nota
6.ª
N
et
ñ,
ll
et
r
alt era alterius· loco
non~
numquam scribuntur .
L
si quando in uocibus Quich. reperitur ,
in locura
ll
uel
r
successisse putanda est.
·
· ·§
9.
Nota
7.ª
Ha, hi, hu
syllabae nusquam nisi in for–
marum initiis reperiuntur, earumque loco saepe
sa,
si,
si_¿
·scribuntur: unde patet has in illas esse mutatas.
§
10.
Nota
8.ª
Occlusiuae surdae breues (simplices )
paulo remissius in quibusdam dialectis efferebantur , unde
duplex illa graphia:
inga
=
inca, pampa
=:=
bamba,
etc. Nos
dÍalecti ·cuzquensis normam ubique seruauimus. (Cfr. tamen
Fr. de
Av. ,
pag.
160.)
§
11.
Nota
9.ª
Ch
in quibusdam ex
t
uidetur esse orta:
huati
=
achi
(cfr.
~
7).
§
12. Nota 10. .
Chch, pp,
tt,
ce, (qqu)
saepe cum aspi–
ratis, immo et cum breuibus eiusdem ordinis (sensu comple–
xuum mophologicorum cfr.
§
34 uel manente uel paulo de–
flexo) commutantur: quod idem inter
ce
et
'ce~
'ce
et
'ce
euenire deprehendes. Nos, in re taro incerta, eam potissimum
scribendi legem secuti surmus, quam uel monumentorum auc–
toritas uel etymologiae ratio .maxime commendabant.
§
13. Quod ad scribendi rationem attinet, eam fere
seruauimus, quae a priscis grammaticis et lexicographis tra–
dita est quaeque ad Hispanicani proxime accederet. Eorum
igitur uestigiis insistentes, nulla in contextu signa diacrítica
admi~imus
(ce
igitur
=
ce, 'ce, 'ce)
in grammatica tantum et
indice ea notauisse contenti.
§
14. Nota. Hoc est quod
'pp,
'tt,
'ce,
etc. scribimus,
non autem (quod aptius uideretur)
'p,
't,
'e: eam enim scri–
bendi rationem eligimus, quae, signis diacriticis omissis,
commodissima iudicaretur. Utrum autem
pp
pro
pp
an pro
'pp,
tt
pro
tt
an
'tt
sit accipiendum, facile ex contextu patebit,
eodem scilicet pacto quo Itali (ut in
mezzo
<
*mediu
et
rnezzo
451