De
S.
Joanne Apoflolo Difcurfus IX.
687
til 11tiqut, quia vatio ttd P11tre'!' l[llia Pater majormt
t/I:
fimiltter Maroioni, qui Chnflum veram caroem non
habere exiftimabat, apercum bellum indicie, quando
claris verbis ita pronunciae:
Et Verbum caro faélum efl,
dcnique Manich:i:orum ha:relin gloriose convincic , qui
Redemptorem nollrum in carne morcali
&
paffibiliad–
veoiae negabant.
S· Faclami/{um colum1tttm.
HugoCardinalis ubi
fu–
pra cum Alberto Magnodicit:
Alit fu11t colum11tt: argen–
ue per eloquen
tltt: vmuf/ttt<,m.Ha:c aucem cloquentia:
venulla~,
lle
in
dicendocopiQ.íafacundia in S.
J
oanne fu.
pernaturalis fui
t & infufa . Uodc! ían!l:a macer Ecclclia
de ipío actellatur dicens:
Fluent(I Eva11gelii de
f
acro do·
minlci pello1ilfo11ttporavit.
Ubial!-vertendum ell nomen
!llud,
Fluenta,
quod aureum quo'ddam eloqueotia:
&
facu11da:divina: flumendenorac. Surius.. in vita ejus ita
de ipfo fcribit:
Vox Yerbi ,filius
tonitrui;atgue utapertc
innuat, quod liogua cjusfidei fuo temporc vacillantis fu–
Clcntaculú!& bafis fortiffima cxtiterit,protinus fubjügit:
U11tverfum prd!dicationecomprehende111 orbem.
Quod
B.
Laurencius Jull'. hifce verbis confirmac, dum ait:
!J.uan·
tui hicert1ditiont fuatv•cmgelica a/que 11po/lolica co11futavit
ertoru,qlli inexordio nttfct1tti1p11llulavere Ecclefid!?qunn·
tos imbuir fide, atque ab an fr118ibu1 vitiorum revocavit
•dCltriflum? om11t1peneA/itt:fundavit ecclejia1
,
imo uni–
wrfumelottuiit fuis Catho/icls lmidiavit n;sundam.
6.
Faciamlllum columnam. Alit co/umntt: aurttt: per
fapitntil1m,
inquit Hugo, ubifupra.
~is
autem ca:lc–
fiem atquedivinam Apoíloli hujusfapicnciamnooadmi·
retur
?
íanll:a mater E:cle!ia in oracione de hodierno fe·
fio, fe ab hac fapientia egrcgie illuminatam elfe agno·
fcit, dum ait:
Eccle/i11m tuom benigmu i/luftra, ut
B.
J.
oannis Apoflo/1(:f Ev11ngtlif/te i/lummata do!frlna, &c.
Chryfofiomus in przfatíonc in Evangelium
J
oannis ita
fcribit:
lpjiAlfgeli Chtrubim
(:J
Seraphim nob1/cum per
J
011nnl1 vocem did¡cerunt, qute cognovimu1
;
hoc enlm
11/t
Paulus, ut innore{cat Pri11cip4t1bu1 (:t-'Pottft11tibu1 in
C(Jlft/11bu1 per Ecclejiammultiform/1 f«pient/a Dei.
Huic
i.
~e&·
a1.- Apo!\o\o verba illa faene Scripcura::
Stdens in cathedra
f11pl1ntiffimu1,
przcipue adaptare va\emus; quia tamecli
omoibus
Eccleli~
Dolloribus accommodari poffint ver–
ba illa;
In medio Ecclefi.e aperuit 01 eju1,
(:J
implevit
1/lm Domim¡s fp11itu fapientlcC
(:J
inttllellu1;
fciendum
carneo ell, quod omnes novi Teftamenci facri Dollo–
res
&
fheologiad finem ufqucmundi omnem fuam
fa–
pientiam S. Joanni veluti prima:
&
originaria:: fcarnrigi–
ni in acceptis referre debeant ; quicquid enim in folida
Theologia cll veritatis,aut myf!eriorum fccretorumque
ca:lcflium, id totum huic Apoftolo
Unigenitur, qu1tfl
in finu Pa1rl1, enarravit,
Chalda:us non legit
fedou,
fcd
unélu1 unélione fané/a.
Pra: cunais veroali1s
S.J
o–
annes Spiricus fanél:i, qui
fp11itafi1
u11él/odenominacur,
ca:lelli
f~pienria
locupletacus fuit; undé Chriílus ipfe
de hoc Apoílolo exprcfse declaravit dicens:
Ecce putr
me'us, quem efegl, po(ul {uper eum Spiritum meum;
&
quidem illa ounquam errans aut deficiens divina pro
vi•
QCQtia in hujufce ca:leflis unél:ionisfignum difpofuit, ut
cum pro fidei orthodoxz deferifionc corquendus eíl'ct in
illum ferventisolci magnum lcbetcm immittcretur , in
quo haud lecus ac io cathedra fedens religionem Chri–
füanam tantacum animi gcnerofitate
&
fortitu~ine
in–
trepidedefendit, ut Domicianus grav1rer índe confufus
fuerit; multos quoque in confeffione vera: fidei vacil–
Jantcs ftabilivic, adeo ucdc ipfodici potuerit, quod de
inccps deS. Laurentii carbonibus fcribir S. Augu!linus:
Flammi1, quas ipfe pertulit, omnium Chrifilanorum cor–
t/a caleftcit;
quia tamctli Apollolus noller folam flam–
marum illarum lucem aliis communicaverit, attamen
earundemcalorem quoque per univerfum mundumdi–
fatavit, ut fui exempli imitatione omnes
&
fingulos fi.
"'••·...... deles in amoremDei
~ccendcret,
Thefa11ru1 dejiderabllis
!:?-
10.
ad
(:f
o/e11m in habitaculo1ufl1, TJd, ut efl in Hebreo,
in
ha–
~·~"f""'
•·
bitac11lo fapimtis.
S.Dionylius Areopagita Evangelium
e •
oan.
S.
Joannis
fofem Evangdil
, glorio!o nimirum titulo
condecoravic.
B
Petrus Damianus de eodem ira fcribit:
.Quid d1vin<1: fapientitt: quterit
,
qu•d
11
pud
J
oanntm re–
perirenon pojfu?qu,e enim hiertticapravita1, qute Jl.rrian11
perftdia, qud!
J
udd!orumwfanacalumnia, qute gentilium
Phllo(ophorum vtrfutia, qud!denique Jchifmaticornm 11b1-
minand11 fciffura B
J
ottnni1 non efl tlofuio fuperata, ejuf–
'JUt dolfrlna eviáenter attrita?
¡.
Faciam il/um co/umnam
.
Alil
denique , inquit
fa:pe citatus Cardinalis Hugo,
column-e4re
<1:per prtedi-ca11onem .
Et
talis columna,
&
folidi01ma
quidemS.Jo·annes fuit, qui éccleliam, non folum per
confcriptumHe Evangelium, Epillolas,
&
facrz Apocalypfeos
librum fortiter fuffollit
&
fuílentavit' verum etiam
idipfum viva foa voce, perque pra:dicacionem fuam ,
totquepopulorum cónverlioncm egregie pra:ílit:
In11u-
Strm
l.dcs.
merabiltsconvtrtitad Chriflum.
DionyGus Carthnlia-
J••n
·nus ait:
Sanll1ffimo1 habult difcipulos mu/101, /ntBr
'JUOJ
•
beatiffimi MartJrtl Jgnatiu1
ét
Po/ycarpus inclyti pr.e·
fulferunt.
Verum qu1dem cft, quod multi quoquealii
Sanfü verbum Deicum ingenti frultu
&
melTe valdé
copiofaannuntiarint; nullus tamen reperiri poterit,qui
tanto id temporepra:llicit, quanto S.Joannesid fwc;
nam
jicut d1cit A11guflinu1
( font verba Alberri Magni)
Ev>n~.
s.
4
ttmpore dominic,e Afcenjionls per annos quadrnginta
J"
Piolo¡.
qui11que abfque adminiculo fcribe•uii ufque ad ultima
ºª"
Dom1/Jani tempora prd!dicavlt.
Thcophylaílus dicit ,
quod Chrillus ipfum
&
fratrem ejus tonirrui fi lios
ap-
pcllaric,
ut pr.eclpuo1 prtt:dicatores,
(:J
mnxime Thco·
In Marc.
logos.
At vero
S.
Augu!linusalio in loco fcribic, quod
.
per an1101 fexnginta quinque pr.ed1cavit
. Cum igirnr
;;r~~~i:'."{~·
cunll:a hzc columnarum genera in unico
&
Colo
S.
priuc.
Joanne deprehendamur, nunquid
de
ipfo fumma cum
verirace dici poffe vidernr , c¡uod fornffimum
Erde-
fitt: fulcrum (:f ba/h
?
Ecdefitt: columna (:f firmamen-
tum?
)'I~
)'i:W
~~
:NW
.W.W
~~
'$11
INFESTO
SS.INNOCENTIUM
Difcurfus S ex.
D
Ifcuríus
l
Aliqua circa fugam Cbrilli myíleria
conliderantur .
Dilcurfus
ll.
De eo quod Chriílus fpecialiffimc in .iE·
gyptum fugeric, cau(a: examioantur.
Dilcurfus
lll.
De Sanll:orum Innocemum pra:coniis,
&
quanti illos Deus femper zllimaric .
Difcurfus IV. Exponuntur cauía: cur Sanai hi
In–
nocentes primicia:
&
flores Martyrum appelkn-
tur.
,
Di~cudus
Y· .
Super hodierna: feílivicacis Evange–
lium vana: mlltruuntur conliderationes.
Difcurfus VI. De illatis Herodi fuppliciis in fuga
Chriíli,
&
ílrage Sanltorum lnnocentum .
Aliqua circa fugam Chrifii myíleria con–
fiderantur.
DISCURSUS PllIMUS.
Surge,
(:J
;,ccipe puerum ,
(:f
Matrtm eju1
,
(:J
·
fuge
. Matth. Cap.
2.
1.
v
Ix
e Maria Virginc Divinus infans natus fue-
rat,cumecce
e
ca:lo .Angelicus ad S.Jofephum
ablegarur nuntius, eundem monicurus, ut omni mora
~e~oGta
accipia.t puerum
&
matrem ejus, feque cum
illisperfugam
m
.iEgyptum recipiat:
A11gelu1 Dom/ni
apparu!J in [om11i1
J
oftph dictnt: Surge,
(:Je.
Chryfo·
logus-á1t : .
Revere1ttiu1 d1certt, vadein .iE.gJptum,utt(–
fet profeélro, 1tonfuga, voluntatnon necelfi1a1,judicium
non metur, humanum fttltem, ji nondi'lJinum: at n11nc
mandatur f uga, mandatur ctt:litu1, manáatur per A11ge·
lum
,
ut v1deaturcd!lum timorante tenuifle, quitm urram.
Idem quoque ChryfolGgus ingeniofe ad illa PíaJmiíl:i:
verba refledit:
Dtus rrfugium nojlrum
(:f
vlrtu1;
ea·
demque intimiusconlidera
ns,
concinere fe nequir. quin
exclamet, dicatque:
Etubiefl illud, Domine ref11g1um
faélus es nobis,
&
De111 nojler refugium
&
vir1u1?
Jl
refugium fugit, jitimtt 'lJirtu1, jiprtifidium
mig<n~
'{i"d!
vita' qu.e fpe¡' t¡11.e fernritt11' t¡uod mu111men
. mo
vero idem Chrylologus in fermone przcedente pru–
dentiz Evangeliílz derogare velle videcur , eo quod
fugam