1000001230

•

~.t

Serot•

]oan.

686

Promptuarii Sacri ParsQ9arta: ·

OJoarJus

,,¡,

infigncm ejus

caílir~tem

( fiquidem

q110-

res utiquc t_anquam ccntcn1rius longe fupervicit, (de:>–

adufque in coujugio

cnm

regia conjuge lua vixit, purus

que_ adverlus.

omne~

fidei

religionis Chtiílian:e ty–

femper

ca!his permao!it ) raotopere diligcbat, eííe

rannos fortifümicujufdam aggeris

propugnaculi lo–

dcnl\ntiav.r, atqucurmajorem

huic~pparirioni

f,d,·m

cofuor; ralem cnim fe exhibuit, quando Domiciaoo

adhibcrtnr, cuoJem

llis aonulum eedot , qucm prre

mperarori. in faciem contradicere, eumquc objurga–

c\,Ctus Rcx Odoardus fibi fub fpccie elcm1ofynam po·

re non dub11av1t ; nullus omnium Apoflolotum pro–

lcentis liberalirerdona verar, fimulque illis injunxir, ut

cellas

rempcílares adverfus flulluantem Petri navi–

e'dem rempus, quu in alceram .vitarn tranfirnrus e!fcr,. culam

~xfur.gcnrts

ira compefcuit

fedavit, ficut ip–

pr<e íoribus cífe prznunciarent, feqnc proinde intra fex

fe, qui per mtegrum

fohdum fzculum adverfus fidei

menfium fparium eum den'1oreinv1furum cílc ad hoc ut

perfccmores dimicart· debúir.

animam ejus in ccelum nfque deducerer, ubi ipfa una

fe:-

J·

F~ciam

il/um columnam in templo Dei meJ.

Lyra-

cum perpetuo fecurura effet agnum immaCl11arum.

nus add1t,

pountin'!'

fide non folum prof e, fed wam

Spectali pra:Y6gati?Jn' cajl1tati1.

Hicronymu.s

alm faflentand11

ét

confortandiJ.

Ver~

cnim hoc

de hoc Apoílolo ira fcribit:

Cum ejfenl in nnvl,

é1

P•·

unum ex mocivis fuit, cur illa erroris ocfcia ca-li pro–

fcartntur

¡¡,

lacu Geneurrth, J e{u1 flnbnt

httorr_, nec

videncia Apoílolum hunc tot annis poíl alias Chrilli

fciebant A.pofloli qutm viderent

f ofur virgo virgtnem

difcipulos' inrer

~ivos

fupcrílitem dTc voluic , ni mi'·

trgnof(lt,

él

dirit Petro: Dominu1

eft.

ldemmer de 1p-

rum

ad E cc/eftd! fua: folatium.

Undc! Thomas de Vil·

Perro alibí

hace

haber:

Pofl refurreE/ionemanun-

la-Nova ait:

Ad f11orrimmagif!erium

uft¡u~

in fe'!eélam

Llh. 6

.qq

rc–

tiante Maria Magdnfrna,

tJUM

Dominu1 re{urrp<if[et

é1

fenrum 1flum conjrrvav1t .

Brig1tta krtblrur,

vcl.c·

111m1ueconc11rrlt náfcpulcbrum, fed illeprd!venlt.

ldem

quou cum aliquando in extafim rapta_ de authorc libri

dcniquc (anllus Dollor alibí ira difcurrir:

JonnneJ l'e·

Apocalypíeos interrogaO'et; vocem quandam Chriílum

tro tardi1u.ambulante , darus 'l:irgi11itntisa/i¡ cucu1rit

in h.a:c vetba alfoquentem audierit:

Ego fum Jonnnrs,

Dominum

'"""

crucr"ffignnfl1 matrtm tuam, tu Domine infp,.aj/J

mt!Jt m,jJerln eju¡,

f':t

rgo fcripfindconfolationem futuro–

rum

ne ·fidelu.

111i

per

/utu~o¡

cnftu

~veri:rentur

Do–

llor

Ang~hcus

ea fu1t opm1one, quod videhect in–

fo:I.

creata B'ei fap-cntia librnm bunc ei diflaverir,

jlo–

tum utriu{que E cclefi.e {0Y1berrt_; quodvido fmbe

/1·

bro,

é1

mitte fepttm Ecrft/iiJ;

quícquid en1m in i\po–

calypfi veluc ir¡

~ltimabili

abdiriffimorumarcanorum

c~lc!loum a:rario dcfcriprnm continccur, hoc rotum

rotaliter in Ecclcfi:l: ccdit llAbilimencum ;

ideo

H icronymus , Apocalypfim dicit

etfr

librum

ínfi11ira

fururorum mJ/leria contmtnttm;

alibidicít, S.Joan–

ncm voluiífe iu illo libro

mdullnta Ec&leji.e (acr11mtnta

tonltNtre;

in illo namque

libro

ipfe ad finem ufque mun–

di obventuras .navicu!z Ecclc!iaílicz tempefiarcs

malilias feu ierenitates recenfet.UndeB.Laurcnrius Ju–

ílinianus

hoc noílro Sanélo air:

Ifto quippe Apojl1lo

P1ophetar11m nemo de /latu mihtnntir E cele/id:, de per–

fecutione 1pfiu1, i t novrffimis tempmbur,

é1

de fu1ura

fdicl1ate Sanélorumfucldius vati(lnnrusep.

Beatus quo–

quc Petrus Damianus hunc ei nobililli mum ticulum at–

tribuir:

Tanqua"' ilrgusuniverfa/i¡ Ectle/i.e fallut,

to–

tlus h11manl gmeris fummam u/nis patmtd! tlildli1nis

11mplef.li1ur

+·

acinm illumcol11rnnam.

ldemmet Damianus opti–

me confidcrat , quam intcr fe variz

difcrepanrcs

fucrint circa Meffiz divinitatem opiniones; alir nam-

9uc ipfum Joanncm Baptiílam eílc c1edcbanr , alii

Jcrcmiam , aut alium quempiam ex Prophc:cis elle

cxiílimabant. Petrusc:ic zrcrni Patris reve!arione tüam

hac de re pronunciavit fenteotiam dí<:cns:

Tu es Cbr1-

ftu1 Fl/1u1 Dei vivi.

Quibus verbis, ut Damianus

pr~fatus aít. Petrus

nav1culam fidti in tutrf!imo tr11nquillt

por1u1 gremio colloc11vit

Memorandum cfi au1cm

quód co tempore, quo fanllus hiC"11oíler A poílolus

truculentiffi mo Chri!lianz rcligionis ( cujus ipfc co·

lumna crat

fulcrum foli diffimum ) pcríecutorein

cxilium rclcgarus erar, multi hzretíci exfurrexcrmt,

qui íludio& data opera trrorum 2izania füper optimo

dogrnarum

vericatu'm Catholicarum frumcnro tcmi·

nare fategerant; atquc ideo mox ur Domitianus, juxta

v.acicinium

fanllo Apofiol<> nofiro ipfi infinuarum,

vivisexccffcrar, Apofiolus

fuo exilio feliciccr revcr–

fus, Evangelio

confcrib~ndo

omnem conatum adhibuit.

Hoc ilaque jignaculoveritatis

(

inquir B. Petrus)

rf:1

b.e-

S. Joannes velut folidum Ecclefia:

crum

columna coníideratur-

blSCURSUS NONUS.

Faclamillum colummrm in templo Dri met.

Apoc.

12.

J .

l\.ollus Joannesinlacrn Apocalypfi fcribir, quod

intar alias rcvelariones tibia Dcoeo fincconcef–

fas, ut ex ii!'lfi1pcrpernam re1 revelara: mcmoriam in

librum qucndam rcdigerer, una ex prrecipuis ha:cíuc–

r it:

,eu1 v'ietrit, fnciarn iflum cofumnam in templo Dti

me!;

ereni m de qua vié\oria verba illa hoc in-loco intcl–

ligenda tinr Haymo ab ./\lbcrto Magno cirarus pnecla–

rc hiícc vcrbis declarae:

,e11;

vicerit tentamenradiaboll,

roncupifctntid.r mrindl, 'rítdele.E/ationn

cnrni~.

Jam ve–

<jUÓd

Apoílolus nofier de omnibus hHce hoílibus

glortofa cropha::a rcportarir, clarius

evidentius efi,

qua m ur probarione indigcat ;quód veróRedempcor no–

fier illum in fortiffimam Ecclefire fure columnam ele–

gerit ,

id Spimu

s fanlluJ per os

Pauli Apofioli per–

lpicue

declar.at

, dnm ait:

Cepha1

(:J

Jonr.neJ, qui 'IJi–

dtbnnt

ll• rolumn

d! t/fe .

Lyranus quoqut in Apocalypfim

fcribcn~pcr

hanc temph Ocicdumnam

S .

Joannem in–

rclligi, dolliffi me notar. i\lberrus Magnus aurem

Hugo Cardinalis lpnc adducit columnarum diílinllio–

nem , nimirum:

In .ed1fic,oEcdrji"1 alii rolumn.e lapi–

ded! per fit/e/ fi1·mila1em

a!íi argente.e p er cloquentid!

venujlarem : alli aur8d! ptr fnpientiam, a!ii <rnete per

prd!dicationem.

In quibus omn:bus columnarum gene–

ribusgloriofiffimus hic A poílolus oprime intelligirut'. Et

primoquidem efl

Columna lapidea per fidri firmitnum.

Ncquc vobis impropria erTe videatur comparatio, quia

tametfi verum <ir quod Salvator Perro ait:

l'erre,fuper

hanc petrarn d·d1ficnb0Ecdefi11m meam

per hoc ramen

nequaq!l~~n

excludicur id, quod de, S.

oanne jam dixí–

mus,

~cd1ce1

quod fupcr hoc folidiffimum fundamen·

tu~

aham quoque columnam, nempe S.

oannem ere.

xent; qme fortc cau

efi, cur Dollor Gentium Pau–

lus utru?'qne Apoílolum,Pctrnm tCilicet&: Joannem

(i.

mul con¡unxem, dum ai.l:

Cepbas

é1

onnne¡ quí vide–

banturcolumnd! rffr.

Et rdeo B. Petrus Damianus :

Pe–

trUI ig11ur parn, pttra q11oquefnc?u1 eft

él

J onnnes

fu–

prn ruj u1 pdeífundnmenrum totius Eccfejid!/lrnélur;con–

furgir.

Huicquoque

S .

Petrus Damiani doCtrina con–

fonat? quo-d Chryroílomus in Prre(atione Evangelica

Joanms przfixade magnohoc Apoílolo rcribit, mmirurn

quod lit

Columna omnium

']Ud!

orbe funr

Eccle–

Jiarum .

Fnciam illu"' columnam

Lyranus hanc gloííam

h ifce verbís addit :

id eft, fortem

f':t

potenttm in fide .

Ec merito; narn ct'tm interomnesApollolos,imoetiam,

uti exiflimo, incer omnes Chritli dífcipulos majorem

magifque Mcrepitam a:taiem attigerit

omnium a:ta-

reticorum terglver{ationibu1 metam fixit ,

(:J

Catholico-

Ten.

61 .

r11rn

fidem perpetua ex tune

él'

deincep1 etrtítudinerobo-

qq.

no·

ravít.

Sanllus quoque Augufiinus ut nobis oílendat quo-

nam ferro zizania, qua: tempore S.Joannis bonam fe-

menccm fuffocarant, prrecifa fuerint, ad propofüum no-

firum ita loquitur:

Totum Evangelium Jonnnls con·

tra hd!reticoufl;

quod pollea variis declarat excmplis,

I n prin_iis pugnar

~ontra

Ph_orinum 1 qui

Chriíl~m

anee

B. Virgmcm Mariam exm1ííe negabac; dcinM ad ver·

fus i\rrium dimícat, dum perfpicuc o!lendir Verburn

non

hali~re

principium ullÜm; contra Sabellum quoque

cerrar, qui eandcm Patris

Filii pcrfonam f..i1Cfc cx11li-

mab3r; qui error ab hoc Evangelitla noílroinrerimitur

confutatur, dum ipt'ummcr

IJei

Filium proprio fuo

ore hzc verba di:i¡ilfe rcferr:

J¡

diligfr:tis m:, gautirrc-

11!