Table of Contents Table of Contents
Previous Page  561 / 800 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 561 / 800 Next Page
Page Background

DeSS. Apoftoli:Simeone

&

J

uda Difcurfus IV.

latum vocavit; nam quandoDomino dicebatur:

Ecce

5l5

Dei, id

ell

ñdu orthodoxa

~

duobus hifce frattbus óe–

fcnfa, adeo gloriose adverfus omnes Paganor.m infe–

frationc vill:rix evaferit, ut fimul

innumeraHt1 filio1

J

efu ChrJ/lo pep,.erint.

ldque per pacem

&

claritatem,

quam iflis gcntious inlinuarunt-

8

Chryfoílomusrationem quandam adfer, curDeus

Elemenra ínter fe concord1am ha bere noloerit, banc

nimirum :

Elementa {tbi 1nvicem Junr infefa,

ur

omnu

fciamus, quod qu.e bello impetunt,

&

im¡:tuntur, Dii

11fe nonpojfint.

Simili quoque rarione addenonílrandam

Ocorum gentilium fallitatem, multum iifce Apoílolis

,profuit, quod efliccre, & ad oculum d.monfirare po–

tuerint, faifa

illa

Deorum numina magru ínter fedifcor–

dia difcrepare,

U

nde fcribit

Ovidius:

J

upiter in Trojam, pro Troja /labat lpol/o

,

..tEquaVenu1 Teucr/J, Pa//a1 inifuafuJt.

Non fic

le

res haber cum Deo noílro quia

Deu1 chari–

tase/I

;

lpfe eflpax noftra;

atque idr.J voluir uc Ap0íl:o–

li

qui Qi vrnicatis fua: fidem iis, qli Da:monum cultui

d~diti

eranc, annunriare debebanr, pacem primo om·

mum Jocoannuntiarcnt, ut exinle Deum pacis verum

Deum cffe cognofcercnt, non tero lpforum fimula·

chra, quia

qui bello impttiunt

e

impetunrur,

Dli

rfle

11on pojfunt.

In adimplctione pnr:ccpti quod Chriflus

Collegio Apoflolico de dileébone impo·

fuir, iníignes fuerunt.

O l S CU R SUS Q_U

AR TUS.

11.octftprttreptum, ut diligati1 intJicem, jicut

áilexi vo1

.

J

can.

1

s.

vcrf.

6.

r

J

N

officio divino, quod Ecclefia in honorem Apo-

fiolorum recitandum pra:fcripfü, prima

&

pra:ci–

p ua antiphona, qua: in eorum laudem dicirur, ha:c eíl:

Jioc

eft

prtl!ctptum motum,

tlf

di/lgatls invicem.

Chari–

tas enim eíl regina omnium aliarum vircucum unde di·

cltur:

M11.ior autem borumeflcharita1.

Ec

S.

Jacobns

Apoíl:olorum noílrorum frater, nobilehoc ei attribuic

cpitherum , que illam vocat

legem regalem

.

Hanc

~h~iílus

Dominus noller Collegio ApoHolico cum fpe–

c1ah quadam energía commendavit, dicens:

Manda·

tum novum áo vobu

,

ut dillgatls invicem ficut drfexl

q,01: Ut

(:f

vo1 dillgat/J i11vicem

,

In hoc cognofcenrom–

#es,

quia áifcipuli mei e/111,

(i

áileélionem hab11eritiJ ttd

ltevicem

.

Chryfoíl"omus quoque melTem quam per

toe animarum converfiooem Ghriíli horreo, id

cft ,

Ecclclia: intulernnt, unioni & mu'ture ipforum con–

cordire attribuic; fiquidem verba illa Pfalmi :

A.fco1-

d1t

Deu1 In jubilatloRe,

&

Domintu in voce tub.e,

qui–

bus vill:oria: , & triumphi quos ab Evangclii perfe·

cutoribus rcportaturi eranc , depra:dicantur, ex:imi–

nans, ait:

Cur non áixit in tuba, fed in voce mb.e

?

fgnljict1nuorum concordiam,

&

anlmiconfen/ionem:

fi–

dei nam'I.'" exten/ioarque viéloriaplus debetttr difcip11lo–

rum confenftonl, quam con(/oni.

Ideo etiam Filius Dei

l•••

17

.,,

hanc a:cerno Patri fuoíupplicationem porrexic:

Ut om–

nu

unumfint ,jicut

él

tu Pattrin me

u

(:f

ego in tt.

Ubi

Cajetanusait :

Ut lntelligamunxtenfionem páei, non tam

fieri pr.eálcatione, quam 11irtuteunitariJ

e

hriftianorum.

~o

(uppofito examinemus nunc,

(i

placer, in pra:!en–

tidifcurlu, quam bene hiduo fratres in hac virtucc ra–

dicati fucrinr, ex quo de illis conílat, qnod

in11umera–

bi/e1 filios Je[u Chrifto ptpererunt

.

lncarnata namque

fapiencia nihil adeo fervide & ferio Apoíl:olis impoluitfe

legicur, ficut h anc eisdilell:ioncm przcepit; cujuscau–

fam Glolfa interlinearis, in propofiti thematis verba :

Hoc

efl

pr.eceptum meum, ut dlligatl1 invirem;

fcri–

bcos, infinuat , dum ait:

Non a/iud quia in hoc funt

•mnia,

&

dileélio Dei , (:/ fiáes

.

:i

Chriílus Apoítolos fuos l::epe fratrum nomine ap-

M.att1i.

1 '·

pcllalfc lcgitur :

Nunriate fratribus mei1

t1t

eam

tn

Gt1li/.eam

quia in cisamoris,

&

dilell:ionis plulquam

fraterna: puriratcm agnofcebar. Ec quidcm duo hi no–

í\ri Apoftoli fratres Cbrilli erane fecundum

carne~

,

llút<h.•i

11 ,

licct nol'I fratres germani, !cd confobrini;

Fratru r¡us

Jacobus,

&

Jofeph

(:J

Simon, 61.J11dtt1,

non tamtn

eofdc

m ex ho

c carnalis cognationis motivo ad Apoílo–

Man.fi

Prompr.

mater tua

&

fratre1 tuifori1ftant qu,¡:remeste, exten-

Mauh.

1:.

den1 manum in áifcJpulos áJxlt

:

Effe mattr mea(:)'fra•

trei mel

,quafi diceret, illos matris

&

fr.atrum loco ha- ·

beo, qui plus mediligunt, mea:que leg1s obfervantio-

res exiíhmt:

t!_uicunque enlmfecerzt vo/unt11ttm Patris

mei, ipfemeusjrater;

adeoque hi duo

A~íloli

fratrcs,

id eíl, Apoíloh ejus appellati fuerunt, quia cor eorum

magno quodam amore cxarfit , fanlbque fuerunr ,

nonveroquia fanguinecumeoconjunlli erant. Unde

.

S.

Fulgentius ait :

Simon ille Cha1tan,¡:u1 qui mutavit

~~~~·,;~o!I.

nomen gentlJ,

&

inferuit f/orem fuum,corond:Vlrtutis

,

aptatu1manibu1 Salvatori1 ft1lget áe ifta corona lgneo vi-

gore

áe~ratus

Juda1 z.elotei zelan1 pro Domino

,

non

commerciumqu.eren1 Chriflu'l' vendendo proil/o z.elaba-

tur, non áe

iflo

pacifcebatur.

~

otandumquoque 9uod

in iis Japidibus pretiofis, in

qu1b~s

h1

d~o .Apofiol~

fue-

·,

re figurati , bree q.uoque d1lell:io fpec1a_l1ter

ru~1Jet

..

DecimumChr1fopraju1, unáeclmum H1ttcmthu1,

mqu1t

Apoc.

1•.>••

Joannes Afofiolus in fua Apocalypfi . Per quorum

primum S. udas, pcr fecundum vero S. Simon intclli-

gitur. P orro lapis iíle f!Ui S.

J

udam Thada:um fign1fi-

cat, gurrulis

a~ireis·e~per'.uscrfe

fcribitur, per

~uas

charirasfymbohzatur,

m

d1lto Apoílolo pra:clareclu-

xic , qui proinde ab expolicorc

q~odam

moderno

.~n

ejus Epiflolam kribcnte, in

pra:fa~1one

Commcntarn ,

Mire coráiali1

benevolu1

,

ét

amabtliJ'

appellarur .

Gemma

veroq~a:

alteri fratri

attribuit~r,

H yacinrhus

cíl, de quo Cornelius fcribir, quodannquus ex natura·

Ji

[ua proprietatc

Jurns

er~t

,

adamante tnmen vlnce·

t~~~d<l·

batur,

f::t

fcalpebarur;

b1c autcm adamas ardenrem

in corde e1us Dei amorem figurabat . Pra:tcrea fi

Ethymologiam nominis utriufque Apofioli conlidere-

mus, in urriufque nomine pariter amorem, & chari-

tatem expretfam inveniemus. Nam nt E>urandus in

Rationali D1v inorum officiorum ait :

Simon Zelotes

áiéltu efl

:

zelus autem parrus quidam en ferventis

amoris erga objell:um amatum, quo omnis a!t a mato

injuria arcerur .

S.

Judasautcm cognominatur

Thad~ns,

vel in Jingua Grreca, & Syriaca

lebb~u1

quod idemeft

L·b

quod corculum.

Plinius vcrod1cit:

Corculum ircordedi·

1

.,.cor.i•.

cebant antiqul;

unde paree cum hoc tirulo ideo pra:ci-.

pue appellatum

fuiffe ,

quia mcrum cor, mcrufque er-

ga Deum

&

proximos amor :rar. Porro cum ca qua:cr·

ga Proximos haberur dilcll10, eo

fe

pra:cipuc exten-

dar, ut omnibus liquet, ur cifdem in neceffitatibus ram

corporalibus, quam fpirirualibus fubveniatur ,

ideo

quod fpirituales proximorum necdfirates attiner, non

eíl dubium quin hi Apoílol1 ur vidimusin iis fublevan-

dis

&

curandis,

infatigttbllirer,

ut Carthnfianus aic ,

fe impenderinr; quod vero fubfidium corporalibus ne–

ceílicac1bus ab ipfis' prreílitum attinet ,

')llidnam de

iplis quoad hujus pra:cepti cxecutionem dicere polfo-

mus

~

Rcípondere fortatfc nonncmo poreric, ip{os

ad

fubfidium remporale pra:ílandum minimc obligares

fuilfe, fiquidem tale abeis petentibus dice re poteranr

:

Eue no1 re/1quimu1 omnin;

veruntamen nos bono cum

fundamento aífercrc polfe exiílimo, dum quod priuf–

quam ad Apoflolarum atfumpti fuerunr, de fubílantiis

&

facultaribus Íuis , quas ad ipforum inílantiam pcr

manus matris fibi diílriburas poffidebant, Apoílolos ,

aliofqueSalvatoris difcipulos, imo& ipfumCbriílum

fufientarint: Mater namque horum difcipnlorum una

erar illarum , qure continuó Chriílum fequebantur ,

&

mi11Jflrabatel áe faculttttibtu fui1,

prouti ex

cap.~

1 .

ver[.

55.

Mattha:1, &Luca:cap

8.

v.

3. clarecolligi–

t~r, u~de

ipfemet Dei filius, omnefquc a lii Apoíl:oli

d1ccre 1pfis potuerunt:

Ef

urlvimu1

,

&

dedlj/u nob11

manáuc11re.

3

Ut áiltgttti1 iJZvlcem

.

~erro ~harita~

non qu,erit

i.Cor.

1

+

q1

1e{uaf

unt,

ut Apoílolusa1r: Et 1de0 qui vero&

foli·

do

amo.re

proximum fuum profequitur, gaudet impensé

du

m. ~1de

t,

quod bonorum fuorum alii quoquc fianc

pa~t.1c1pes.

Hu1us amorisS.Judas pulchrum fpccimen

ed1d1t, quando audiens Chriílumdiccre:

.Quiauttm di-

Jean.

14. ••·

lit,itme, diligttur

ii

Patremeo, &ego ddrgameum ,

<:t

manifeftabott meipfum; Dicltel

J

uán1, non ille Ifeario·

tbu ; l!>omrne quidfaélum eft, q11iamanifeflaturu1

es

ltO..

biJ ttipfum, non mundo?

quafi dicere voluilfec;

qua~-

obrern bona illa, qure nobis Jargiri inteodis, non pan·

ter in univerfum mundum diffnndis?

.

""

Diletl10 Dei &ft,des

iaquit

J

nterlinearis ut

~ntca

vi-

'

'

L

¡

+

d1mus ;