DeSS. Apoftoli:Simeone
&
J
uda Difcurfus IV.
latum vocavit; nam quandoDomino dicebatur:
Ecce
5l5
Dei, id
ell
ñdu orthodoxa
~
duobus hifce frattbus óe–
fcnfa, adeo gloriose adverfus omnes Paganor.m infe–
frationc vill:rix evaferit, ut fimul
innumeraHt1 filio1
J
efu ChrJ/lo pep,.erint.
ldque per pacem
&
claritatem,
quam iflis gcntious inlinuarunt-
8
Chryfoílomusrationem quandam adfer, curDeus
Elemenra ínter fe concord1am ha bere noloerit, banc
nimirum :
Elementa {tbi 1nvicem Junr infefa,
ur
omnu
fciamus, quod qu.e bello impetunt,
&
im¡:tuntur, Dii
11fe nonpojfint.
Simili quoque rarione addenonílrandam
Ocorum gentilium fallitatem, multum iifce Apoílolis
,profuit, quod efliccre, & ad oculum d.monfirare po–
tuerint, faifa
illa
Deorum numina magru ínter fedifcor–
dia difcrepare,
U
nde fcribit
Ovidius:
J
upiter in Trojam, pro Troja /labat lpol/o
,
..tEquaVenu1 Teucr/J, Pa//a1 inifuafuJt.
Non fic
le
res haber cum Deo noílro quia
Deu1 chari–
tase/I
;
lpfe eflpax noftra;
atque idr.J voluir uc Ap0íl:o–
li
qui Qi vrnicatis fua: fidem iis, qli Da:monum cultui
d~diti
eranc, annunriare debebanr, pacem primo om·
mum Jocoannuntiarcnt, ut exinle Deum pacis verum
Deum cffe cognofcercnt, non tero lpforum fimula·
chra, quia
qui bello impttiunt
e
impetunrur,
Dli
rfle
11on pojfunt.
In adimplctione pnr:ccpti quod Chriflus
Collegio Apoflolico de dileébone impo·
fuir, iníignes fuerunt.
O l S CU R SUS Q_U
AR TUS.
11.octftprttreptum, ut diligati1 intJicem, jicut
áilexi vo1
.
J
can.
1
s.
vcrf.
6.
r
J
N
officio divino, quod Ecclefia in honorem Apo-
fiolorum recitandum pra:fcripfü, prima
&
pra:ci–
p ua antiphona, qua: in eorum laudem dicirur, ha:c eíl:
Jioc
eft
prtl!ctptum motum,
tlf
di/lgatls invicem.
Chari–
tas enim eíl regina omnium aliarum vircucum unde di·
cltur:
M11.ior autem borumeflcharita1.
Ec
S.
Jacobns
Apoíl:olorum noílrorum frater, nobilehoc ei attribuic
cpitherum , que illam vocat
legem regalem
.
Hanc
~h~iílus
Dominus noller Collegio ApoHolico cum fpe–
c1ah quadam energía commendavit, dicens:
Manda·
tum novum áo vobu
,
ut dillgatls invicem ficut drfexl
q,01: Ut
(:f
vo1 dillgat/J i11vicem
,
In hoc cognofcenrom–
#es,
quia áifcipuli mei e/111,
(i
áileélionem hab11eritiJ ttd
ltevicem
.
Chryfoíl"omus quoque melTem quam per
toe animarum converfiooem Ghriíli horreo, id
cft ,
Ecclclia: intulernnt, unioni & mu'ture ipforum con–
cordire attribuic; fiquidem verba illa Pfalmi :
A.fco1-
d1t
Deu1 In jubilatloRe,
&
Domintu in voce tub.e,
qui–
bus vill:oria: , & triumphi quos ab Evangclii perfe·
cutoribus rcportaturi eranc , depra:dicantur, ex:imi–
nans, ait:
Cur non áixit in tuba, fed in voce mb.e
?
fgnljict1nuorum concordiam,
&
anlmiconfen/ionem:
fi–
dei nam'I.'" exten/ioarque viéloriaplus debetttr difcip11lo–
rum confenftonl, quam con(/oni.
Ideo etiam Filius Dei
l•••
17
.,,
hanc a:cerno Patri fuoíupplicationem porrexic:
Ut om–
nu
unumfint ,jicut
él
tu Pattrin me
u
(:f
ego in tt.
Ubi
Cajetanusait :
Ut lntelligamunxtenfionem páei, non tam
fieri pr.eálcatione, quam 11irtuteunitariJ
e
hriftianorum.
~o
(uppofito examinemus nunc,
(i
placer, in pra:!en–
tidifcurlu, quam bene hiduo fratres in hac virtucc ra–
dicati fucrinr, ex quo de illis conílat, qnod
in11umera–
bi/e1 filios Je[u Chrifto ptpererunt
.
lncarnata namque
fapiencia nihil adeo fervide & ferio Apoíl:olis impoluitfe
legicur, ficut h anc eisdilell:ioncm przcepit; cujuscau–
fam Glolfa interlinearis, in propofiti thematis verba :
Hoc
efl
pr.eceptum meum, ut dlligatl1 invirem;
fcri–
bcos, infinuat , dum ait:
Non a/iud quia in hoc funt
•mnia,
&
dileélio Dei , (:/ fiáes
.
:i
Chriílus Apoítolos fuos l::epe fratrum nomine ap-
M.att1i.
1 '·
pcllalfc lcgitur :
Nunriate fratribus mei1
t1t
eam
tn
Gt1li/.eam
quia in cisamoris,
&
dilell:ionis plulquam
fraterna: puriratcm agnofcebar. Ec quidcm duo hi no–
í\ri Apoftoli fratres Cbrilli erane fecundum
carne~
,
llút<h.•i
11 ,
licct nol'I fratres germani, !cd confobrini;
Fratru r¡us
Jacobus,
&
Jofeph
(:J
Simon, 61.J11dtt1,
non tamtn
eofdc
m ex hoc carnalis cognationis motivo ad Apoílo–
Man.fiPrompr.
mater tua
&
fratre1 tuifori1ftant qu,¡:remeste, exten-
Mauh.
1:.
den1 manum in áifcJpulos áJxlt
:
Effe mattr mea(:)'fra•
trei mel
,quafi diceret, illos matris
&
fr.atrum loco ha- ·
beo, qui plus mediligunt, mea:que leg1s obfervantio-
res exiíhmt:
t!_uicunque enlmfecerzt vo/unt11ttm Patris
mei, ipfemeusjrater;
adeoque hi duo
A~íloli
fratrcs,
id eíl, Apoíloh ejus appellati fuerunt, quia cor eorum
magno quodam amore cxarfit , fanlbque fuerunr ,
nonveroquia fanguinecumeoconjunlli erant. Unde
.
S.
Fulgentius ait :
Simon ille Cha1tan,¡:u1 qui mutavit
~~~~·,;~o!I.
nomen gentlJ,
&
inferuit f/orem fuum,corond:Vlrtutis
,
aptatu1manibu1 Salvatori1 ft1lget áe ifta corona lgneo vi-
gore
áe~ratus
Juda1 z.elotei zelan1 pro Domino
,
non
commerciumqu.eren1 Chriflu'l' vendendo proil/o z.elaba-
tur, non áe
iflo
pacifcebatur.
~
otandumquoque 9uod
in iis Japidibus pretiofis, in
qu1b~s
h1
d~o .Apofiol~
fue-
·,
re figurati , bree q.uoque d1lell:io fpec1a_l1ter
ru~1Jet
..
DecimumChr1fopraju1, unáeclmum H1ttcmthu1,
mqu1t
Apoc.
1•.>••
Joannes Afofiolus in fua Apocalypfi . Per quorum
primum S. udas, pcr fecundum vero S. Simon intclli-
gitur. P orro lapis iíle f!Ui S.
J
udam Thada:um fign1fi-
cat, gurrulis
a~ireis·e~per'.uscrfe
fcribitur, per
~uas
charirasfymbohzatur,
m
d1lto Apoílolo pra:clareclu-
xic , qui proinde ab expolicorc
q~odam
moderno
.~n
ejus Epiflolam kribcnte, in
pra:fa~1one
Commcntarn ,
Mire coráiali1
benevolu1
,
ét
amabtliJ'
appellarur .
Gemma
veroq~a:
alteri fratri
attribuit~r,
H yacinrhus
cíl, de quo Cornelius fcribir, quodannquus ex natura·
Ji
[ua proprietatc
Jurns
er~t
,
adamante tnmen vlnce·
t~~~d<l·
batur,
f::t
fcalpebarur;
b1c autcm adamas ardenrem
in corde e1us Dei amorem figurabat . Pra:tcrea fi
Ethymologiam nominis utriufque Apofioli conlidere-
mus, in urriufque nomine pariter amorem, & chari-
tatem expretfam inveniemus. Nam nt E>urandus in
Rationali D1v inorum officiorum ait :
Simon Zelotes
áiéltu efl
:
zelus autem parrus quidam en ferventis
amoris erga objell:um amatum, quo omnis a!t a mato
injuria arcerur .
S.
Judasautcm cognominatur
Thad~ns,
vel in Jingua Grreca, & Syriaca
lebb~u1
quod idemeft
L·b
quod corculum.
Plinius vcrod1cit:
Corculum ircordedi·
1
.,.cor.i•.
cebant antiqul;
unde paree cum hoc tirulo ideo pra:ci-.
pue appellatum
fuiffe ,
quia mcrum cor, mcrufque er-
ga Deum
&
proximos amor :rar. Porro cum ca qua:cr·
ga Proximos haberur dilcll10, eo
fe
pra:cipuc exten-
dar, ut omnibus liquet, ur cifdem in neceffitatibus ram
corporalibus, quam fpirirualibus fubveniatur ,
ideo
quod fpirituales proximorum necdfirates attiner, non
eíl dubium quin hi Apoílol1 ur vidimusin iis fublevan-
dis
&
curandis,
infatigttbllirer,
ut Carthnfianus aic ,
fe impenderinr; quod vero fubfidium corporalibus ne–
ceílicac1bus ab ipfis' prreílitum attinet ,
')llidnam de
iplis quoad hujus pra:cepti cxecutionem dicere polfo-
mus
~
Rcípondere fortatfc nonncmo poreric, ip{os
ad
fubfidium remporale pra:ílandum minimc obligares
fuilfe, fiquidem tale abeis petentibus dice re poteranr
:
Eue no1 re/1quimu1 omnin;
veruntamen nos bono cum
fundamento aífercrc polfe exiílimo, dum quod priuf–
quam ad Apoflolarum atfumpti fuerunr, de fubílantiis
&
facultaribus Íuis , quas ad ipforum inílantiam pcr
manus matris fibi diílriburas poffidebant, Apoílolos ,
aliofqueSalvatoris difcipulos, imo& ipfumCbriílum
fufientarint: Mater namque horum difcipnlorum una
erar illarum , qure continuó Chriílum fequebantur ,
&
mi11Jflrabatel áe faculttttibtu fui1,
prouti ex
cap.~
1 .
ver[.
55.
Mattha:1, &Luca:cap
8.
v.
3. clarecolligi–
t~r, u~de
ipfemet Dei filius, omnefquc a lii Apoíl:oli
d1ccre 1pfis potuerunt:
Ef
urlvimu1
,
&
dedlj/u nob11
manáuc11re.
3
Ut áiltgttti1 iJZvlcem
.
~erro ~harita~
non qu,erit
i.Cor.
1
+
q1
1e{uafunt,
ut Apoílolusa1r: Et 1de0 qui vero&
foli·
do
amo.reproximum fuum profequitur, gaudet impensé
du
m. ~1det,
quod bonorum fuorum alii quoquc fianc
pa~t.1c1pes.
Hu1us amorisS.Judas pulchrum fpccimen
ed1d1t, quando audiens Chriílumdiccre:
.Quiauttm di-
Jean.
14. ••·
lit,itme, diligttur
ii
Patremeo, &ego ddrgameum ,
<:t
manifeftabott meipfum; Dicltel
J
uán1, non ille Ifeario·
tbu ; l!>omrne quidfaélum eft, q11iamanifeflaturu1
es
ltO..
biJ ttipfum, non mundo?
quafi dicere voluilfec;
qua~-
obrern bona illa, qure nobis Jargiri inteodis, non pan·
ter in univerfum mundum diffnndis?
.
""
Diletl10 Dei &ft,des
iaquit
J
nterlinearis ut
~ntca
vi-
'
'
L
¡
+
d1mus ;