1000001230

Bartholom~o

ApofloloDifcurfus J;

tamen inter

compedcs&catcnaru~

vincula

ingemifce.re

maluit; idquod iogens quoddam

fui~

fuper.

h~mana: vir–

tutis miraculum. Q.!!aproptcr firmiter

m1~i perfuafu~

babeo, quod quia !anlt_usqonfelfor

~ofier

~ac

pefü–

lentiz cathcdra non fed1r, 1d eít, quia ab ommum pra:–

diél:orum viciorum contagio adeo alienus fuit, ideoDeus

in adeo heroicorum aéluum recompenfam, jure merito

in propofitam ab eo divina: Majefiati fua: petitionem ,

nimirum quod omnes hoc pefüs conta$io infeél:i, qui ejus

fe commendantes patrocinio, pro fui liberatione ejus

auxiliuminvocarent, protinus abeodem pe!lilentia:

li–

berarentur contagio, tanta cum affeltus pronitate de–

fcendit

;

nam propc eum locum, ubi fpiritum fuum

moricns Deo rcddidit, tabella qua:dam inventa fuit ,

cui ha:c verba incifa reperta fuere :

Pefte laborantes ad

Rocbi patrocinlum confuglentu contagionem il/am

trUCJI·

lentiffimam evafuro;

fignifi~o

:o;~~~:o;~~~~~~~~~

D E

S. BARTHOLOMLEO

APOSTO LO

Difcurfu.r S ex.

lfcur!usl.

Bartholom;r:u¡ medi;nte oration7

fua

qua aífiduus crac, fingulariffimas fib1

virtuces& dona _somparavic.

l..Jiicu~fus

Variaejufclem Sanai confideramur pra:–

coma, idque per varias facrorum Interpretum ex–

policiones illis Pfalmi verbis adhibitas :

Extenáens

~"!lum

/icut pellem, qui tegir aq11is{upmora eju1.

D1l~uríus

lll.

Cau!re, cur Deus hollia:, priufquam

ei in íacrilicium offerretur, pellem detrahi volueric ,

Barcholomzo applicantur.

D1fcurfus

V. Alía confiderantur myllcria, ob qua:–

Redemptor no!ler fanll:o Bartholoma:o pelfem fua1n

detraél:am

elTe

voluit .

Difcurfus V.

~alicer

hic fanélus Apollolus ferpenti–

nam a:mulatus fuerit prudentiam' juxta datum

Salvatore difcipulis Cuis mandatum.

Diícurfus VI. Vari:;e conliderantur abeodemApofio–

Io ad verfus mundum , carnem , da:monem, omnef–

que

ali?S

inimicos reponacre viél:oria:, deque progrcf–

hbus eius, quos adverfus diltos inimicos &imicando

fibi comparavit.

Bartholoma:us mediante oratione fua,

in qua affiduus erac, íingulariffimas fibi

virtuces

dona comparavit.

DISC.URSUS

PRIMUS.

Eratptr110Ela111 /11 oratione.

Lucir: cap.6.

vAl

de.myf'l

ica e!lleaioEvangelii iJJius, quod in

~odier.na

Ba~tholoma:i

fefiivicate proponi•

tur ; fiq

mdem me

omentiofitChriíli per integram no–

él:em indefefse orantis

Et erat pernoélam in oratlo-

11e

Del :

eademque oratio ad infiituendam

fe duodecim

Apofiolorum eleltionem ordinata fuit . Myíl ica , in–

quam , ell prredilti Evangelii lcab, atque ad pra:fens

fefium debite hooorandum aptiílima

;

fiquiciem

Bar–

tholomzus prz omnibus aliis fefe dignitlimum orantis

Magiílri fui parrnm exhibuir, utpoce in quo fanltum il–

lutl. orationis exercitium adeó pcrfeéle cluxit, uc quem–

admodum deSalvatore nollro fcribicur

Erat perno–

flanr in orat!t>ne

ita

q~oque

de hoc Apof'lolo ipfiufmet

inimic11s mternahs con"teatur, quód

centiu In die,

(:f

centles in noéle

"ª'

Pfalmilla quidem g loriabatur olim

dicendo :

Sfptier

die laudem dixi tibl

;

unde

fe–

ptem Hora: Canonica:, quas Ecclelia procujuslibct diei

circulum D eo cantare confuevic

, fuam craxerunt

or1ginem . Alibí quoque ídem regius Propheta qui·

Manj

Prompt.

dcm dicit :

Yefpere, mane,

(:f

meriáie narrabo

(:f

an–

nuntiabo

;

(:f

exauáiet vocem mcam

;

nunquam veró

rr.1•.

•

8 ·

vifum c(ham fervencis,

affiduó continuata: oracio-

nis exemplum, quod cum oratione

Bartholoma:i

col!1parari qucat

híccni~

fui

qu~que

corporis fofien-

~fu~º~io~~

tauonem

nutnmentum

orationepofitum habere

,11.

videbatur ; nec immerító ; nam S. Auguílinus ait :

SJcut ex carnalib111 efctr alitur caro, ita ex áivi11i1 elo-

quli1 (:/ orationibui .Jnterior homo nutritur (:/ pafc!tur.

Imóclm plurium aliorum habeamus exempla, qui pcr

hunc !anéla: orationis panem eciam corporaliter pafii at-

que nutriri fuere, fine omni fortaffe cemeritatis nota

nobis licebit a!fererci, fanélum hunc Apofiolum no-

firum nulloalio nutrimento vicam fuam traduxiffe. Et-

enim de Moyfe

Hieronymus te!latur hifce verbis

.Quaáraginta áiebu1 ac noéltbus famlliaritatt

.é'.

fermone

Lib·,.

Delpafcitur

io fe verif!imumproba¡11quoádmtur

Non

epi!\. 11.

in folo pan1 vivit homo

fqd inomni verbo quodprocedlt

de ore Dei.

De hoc autem fanélo Apofiolo venerabikm

illum fcriptorem Dionyfium Canhufianum fermone

de hodierna fefiiv itate fcribere certó confiat , quod

idolum Berith ínter alia indicia, e quibus hunc Apofio-

lum agno!cere poffumus, hoc quoque veluti unum ex

pra:cipuisexpre!ferit, dicens :

Angelicum eoambulant,

qui nun,quam eum fat1garl

nrc efurirt permiltunt

Un-

de fanltus hic Apollolus ad a:mulationem Angelorum

dicere pocuille videtur

Egocibo invíjfibili utor.

Me–

taphra!les quoque in difcurfo quodam encomiaftico, de

hoc Apollolo in laudem allidua: orationis ipfius fcribens,

hifce eum condecorar pra:claris cncomiis, dum abeo

appcllacur :

Suavl canm1 lu[cinla, ca!lefliJ cicada.

paulo po!l :

Salve conclnna Janéli Spiritur paracletl cy-

thara rationa/Jr.

Enimvero prima quidem facie diffi-

cile nonnemini videri polfct, ob angufii temporis bre–

vi1atem fanaum hunc Apo!lolum cenries de die,

to-

tidem vicibus de noéle oralíe. Veruntamcn S. Bafilius

egregia,

generofahujus Apofloli opera, quibus fde

exercebac , oraciones quoquc fuilfe incerpretacur , dum

illud Apolloli monicum :

Smt intermiffione ort1te

favorem hujus Apofioli exponcns dicic:

Nimlrum aélio-

1.Ti,

n.i. 17 •

nibu1, qu.e per ommm vitam inUnto /ludio per/iciun-

tur ad pr.rfarlptumlegir

;

ac proindéex hoc capite ora-

tionis ejus a1Tiduirntem facile licct deducere

fiquidem

ipfe quoadufque hic in ttrris mortalis vixit, cunélas

aéliones non folum ad prreceptorum ; verL1m etiam

confiliorum Evangelicorum pra:fcriptum accuratecon–

formavic. Adhreccum oracio nihil ht aliud quam men-

tís

noílra:q~a:da m

in Deum elevatio, vita ejus Apofio-

lica merito concinua qua:dam appellari potuit oratio · fi-

quidem in Deum fomper mente elevacus,

eidemqu~

ar-

füffimo nexu adfiriaus erar, nullam io'fe ex quovis ex-

terno opere dillratl:ionem adminens . Redempcor qu 1-

dcm

no~er

de rcliquis

Ap~f'lolis

non immerito lamema-

Mate•

•• ·

batur d1cens :

Non potuif/IJ una hora v igilare mec11m

At vero ingens hujus Apofloli gloria,

fingularis

Bartholoma:i pra:rogativa fuit, quod fcilicet

centiu étc.

crum cnimvero praecipuum punélum circa quod pra:-

fentem

Di.fcurfu~ ~~ecialiílime

agitari percuperem, in

eo confifüt, ut !c1hcet ofiendatur, qualiter omnium

dono~um,

virtutum.

meritorum hujus Apofioli ori-

go, e qua cunll:a dcnvata fuere, íola fuerit oratio cuí

cama an1mi contentionc dedicus erat.

•

Erat pernoélans

in.oratio~e

Dei.

S. Ambro!ius fuper

1lla verba

Intret

0111:0

mea in con[pe

él

u meo

ita com.

mentatur

intret pieta1, jujl1tta, fobrieta;

c11(11mo-

º'" ·•· •"

nia, difciplina.

Gregorius Ny!fenus ita fcribit:

Ora-

om·

ll••"

tio pudiciti.epftlejidium arquetutamen eft

oratio lracundltt:

D e

º""

frtenum efl?

in.qui

~phrem.

Atque ideo vide qualirer

iuxta oratioms plus mmufve ferventis

affidua:

vlr-

tuces quoque in anima multiplicentur acque

prog~rmi-

nent. Et quidem in primis bonorum terrenorum con-

temptus

prrecipue propria: perfona: ejus demiílio a1q;

abjefüo adeo heroica

gcnerofa erat

uc tamecfi juxia

quorundam opinionem

nobiliffima tuerit fiU-pe progc-

nicus, !etamen

Chrifiifequef~

eo potidimum cemporc

tot.aliter ma1'ciparit,quandoerat

opprobrlum bomill_U.":•&

ab1eElio plebiJ;

dumq; intimi illius

Jeéliífimi dilc1pu-

non nifipaupcrculi

abjelli pifcarores eranr ·

.P:.u:

pertas quoqueejus extrema fuir; fiquidem incra. v1gonti

fex annorum fpatium, cum potiorem

pera¡¡r.a!fe~mun..

di parcem, nunquam muta vic habirum.

D1vir•rc

·1·uo.

q ue contemptus ex pollhabi1is ingenribus

opuhen~t

que

elalt·