1000000236

Traét. IV. Qua?st.

111.

De Virtutibus Theologicis Philosopho importunus

est sermo ; quare non nisi de bis , qure intra naturre

sphreram continentur , agendum nobis erit , tametsi

plura huc speétantia , sparsim in prrecedentibus tra–

dita fuerint.

Virtus ergo , ex diétis , exercitatione acquiritur

quamvis multoties

natura inchoetur' in modicis

nem~

pe virtutum seminibus, ac quasi igniculis , animis nos·

tris

natura insertis ; atque bree quidem postmodum

Parentum, ac Magistrorum institutione, exemplis , ac

bonis legibus promoventur ,

quasi adolescunt; ve–

rum non nisi usu ,

exercitatione perficiuntur (

1).

brorum, e m quadam coloris suavitate , eaque dicitur pulchritudo:

sic in animo opinionum, judioiorumque requabilitas,

constantia,

·cum firmitate quada!Jl

stabilitate , vil:tutem subsequens , aut

vjrtutis vim ·ps

contl!lens,

~ulcbritudo

vocatur.

( 1)

Magna quidem esrvis

temperamen~r,

sed consuetudine plerum–

que,

doétrina au corrigitur , aut de ravatur. Nihilomious illud

prre oculis_l}.i'bendum :

natura

ste.pe

ul a

í,

interdum vinci

raro

·extinguí.

Vis naturam efficit m

ajore

impetu prrecipitem, curo re–

currir : doétrina motus illius minus importunos reddit, sed non tol–

lit. Sola consuetudo naturam immutat,

subigit. Ubi natura ma–

gis prreceps,

turbulenta est, primum ad tempus sisti , seu tole–

rari debet; tum paulatim domanda, atque in contrariam pa_rtem,

absque vitio tamen , fleétenda ; idque non nisu continuo, sed mter–

misso· intermissio quippe impetum auget. Mos itaque est veluti sum–

mus humaore vitre moderator; maxime si aut

pueritia incoepit,

aut in societatem transit. Tune enim exemplum, remulatio, gloria

stimulos

vires addunt. Spartre pueri, ait Cic., ad aram verberibus

excipiebantur ; nonnunquam ad necem ; quorum nemo exclamavit

unquam; sed ne ingemuit quidem.

AR-