De Imperfeélis ofjiciis..
nia autem prius pertentanda , ut ad bonam frugem
amicum reducamus. Quod si non pro votis succedat,
amicitire renuntiandum , non tamen ita ut in odium
con~
vertatur.
QU.lESTIO III.
De Virtutibus.
1H1EC
qure supersunt, per summa capita traétare,
& delibare propono , ne plus justo volumen
excrescat. Virtus apte
a
Tullio describitur:
affeétio
animi constans, conveniensque ,laudabi/es efficiens eos,
in quibus est
(!).
Huic coincidit Platonis definitio , quod
n-mpe sit :
animi sanitas, p_u!Cbritudo
,
&
robur
;
ut
vitium morbus st a imi
,
t urpititdo
'·
& ·
zbecilli–
tas
(2).
1
Dd
De
(1),
Tri~
sunt ·
ristot. obse at , facultates,
h~bitus
'
&
afíe<ftiones. Facu t
S
est-a natur ínsita ' ut vis irascen.–
di: affeétiones
~unt
aéliones ips<e ut irascendi, aut amandi; habi–
tus vera ii <licuntur , quibus circa affeéliones bene, aut male sumus
.comparati. Sic invid i,
&
maievoli,
&
timidi dicuntur, qui procli–
ves sunt ad eas perturbat iones : illa igitur facilitas ad bonum,
&
proclivitas ad malum, si usu,
&
exercitatione sit adquisita, virtus
dicitur, aut vitiutn ; quod
&
illico , post allatam diffinitionem virtu–
tis, exprimir idem Tullius bis verbis : , Ex yirtute enim proficis–
" cuntur honest.e volumates, sententire, aéliones , omnisque reéta
, ratio: quamvis ipsa virtus brevissime reéta ratio dici potest.''
Op·
time appellatur
co11 Jtanr
,
co11vcnienrque ;
nam qui ex virtute agit,
non temere , non imulate, non casu,
&
fortuito , sed consilio ,
&
constanter,
&
sponte ap,it,
(z)
Id proprium est virtutis moralis , ut hominem reddat bonum,
ejus animum exornet , aétiones perficiat, arquead finem idoneum
dirigat. Unde ea est sanitas, decor ,
&
robur animi. Ac sicut cor–
poris oprima est temperatio, cum ea congruunt ínter se , ex quibus
constar, sic sanitas anim.e dicitur, ait Cicero , cum ejus judicia ,
&
opiniones concordant: Et ut corQoris est qu.edam npta figura mem-
bro•