QUv1!,ST. X. ART. III.
1
1
A R
T 1
C U
L
U S
III.
Utrum planeta? eju;modi natura? ;int, ut incola.r
ha~eant.
412.
Qu~
ad hanc fabulam potius, ·quam controversiam
pert'Ín nt 'jam satis fuerunt
a:
"RObis pr.:eo_fcupata cum Tom.
l.
pag. 61 3. seq. tum in hoc T om. pag. 45. seq. Abstinuissemus pro–
inde ab ea' speciatim edisserenda, nisi ex lectis pluribus recen–
tium Philosophorum operibus animadvertissemus, eandem fabulam
éie planetarum incolis altiores in dies radices agere. Jam olim
Eleatenses , ut alibi dictum est
(1),
Lunam nostram inhabita–
ri, esseque terram multarum
U
rbium,
&
Montium finxerunt (
z).
Pythagorei, teste Plutarcho
(3),
in eandem ivere sententiam. Idem
ipse Plutarchus similiter fuit fabulatus
(4).
Acessit Macrobius
(>)
qui lunares populos,
&
purgatorium animarum posuit in Luna.
In
reliquis planetis incolas posuisse Heraclidem , Pythagoreos,
&
Orphei sectatores , scribunt Nicolaus Causinus (
6);
&!;
Nicolaus
Cusanus (?).,qui substantias etiam ratione pr<t!ditas in planetis
admisit., ut nuper.Castellus
(8).
Keplerus autem
(9)
vero non .ab–
simile dixit, non tantum in Luna, sed
&
in J ove incolas esse.
Major-em nos quam veteres habere causam
uspicandi de As- .
trorum
~neo
lis post detectos Saturni ,
&
J ovis satellites , scribit
Rheita(ro), quamvis addat tutius csse abs ·nere
a
novissenten–
tiis. H ugenius autem (
I1)'
quamquam
a
Luna incolas ·removere
videatur ( quod
&
Newtonus
(12)
videtur facere) ·in reliquis ta–
men planetis (excepto Sole ., quem inter planetas rion recenset)
non modo bruta animantia , sed
&
ratione uteptia , tametsi ab
(1)
Tom.
2.
pag. 64.
in not.
(2)
Vide Ciceron
l.
4.
Acad.
(3~
L.
2 .
de Plac. c.
30.
(4) De facie
in
orbe
Llin~.
( 5)
L.
I.
In
somniun;i Scipionis c.
rr.
(6)
L.
r.
de D omo Dei c.
I~.
(7 )
L.
2.
de
docta ignorantia c.
Ir.
(iJ)
De grav. corp. univ. Tom.
I.
lib. -5.
c.
6.
(9)
In Astron. Optica,
&
in D issert. cum Nuncio sideree.
(10)
L.
4.
Ocul i Enochi c.
1.
memb.
3.
(11)
In
Cosmotheoro.
e
I 2)
L.
3·
Princ. prop. 38.