184 / 652
QV~ST.
VIII. ART.
l.
cumductas esse globo tellu ris, quemadrnodum ponimus in
hy–
pothesi Ptolemaica , ut dictum est (
1).
Hét!c igitur cum astro–
nomicis observationibus pugnat (
2).
302 .
Altera pars probarur ex S. Thoma (3), qui exposita
Ptolcmét!i opinione : " Videtur ,
inquit
,
ex hujus suppositione
" sequi aliquid contrarium his , qua: demonstrantur in scienti-a.
,, naturali. Non enim omnis motus erit vel ad medium, vel
a
me.–
" dio , vel circa medium mundi. Iterum sequitur , quod sphét!ra
" continens sphét!ram excentricam , vel non sit aoqualis spissitudi–
" nis ; vel quod sit aliquod vacum inter unam sph<i!ram,
&
" aliam , vel quod sit aliquod corpus prét!ter substantiam sphét!–
" rarum intercidens , quod non erit corpus circulare , nec ha;.
" bebit aliquem motum proprlum. Ex positione autem epicy–
" dorum ulterius sequitur, vel quod sphét!ra, per quam move–
" tur epicyclus , non sit intra ,
&
continua ; vel quod sit di-
Merc.urii cm·sus.
!taque in hac sententia planeta: eo ordine clisponun–
tur, qui exhibetur.fig.
2
r.
Ricciolus autem
l.
9.
sect. 3. c.
9.
u~
expli–
caret descensum Martis infra Solem , posuit etiam Martem comitem
Solis in excentrico tdluris.
Ex
quibus patet
r.
perperam Tychonem
Braha:um
l.
1 .
de Cometa an.
1
577 .
sibi tunquam inventori adscribere
sententiam statuentem, V enerem,
&
Mercurium esse asseclas Solis.
2.
Nulla nixum auctoritate asserere P. J acquier Phys. p.
2.
sect.
3.
a.
2.
hoc Veneris,
&
Mc:rcurii pha:nomenum ignotum fuisse primis Ptolemai-.. ·
ci systhematis auctoribus.
3.
Perperam De la Landium
A brégé d' Astl'.
§.
376
&
378.
aliosque lEgyptiis hanc de situ Veneris,
&
Mercurli
. adscribere sententiam , ex Macrobio
l.
r.
de Somn. Scipio. c.
19.
Ibi
enirn Macrobius refert quidem , ..ffigy ptios tenuisse,
cirwfam quem Sol
disw rrit
•
a
MrrctH'ii circulo
ttt
itiferiorem ambid.
11/zim
quoque
a
IU–
p eriori circulo Veneris incl1tdi.
Quod vero lEgyptii senserint , Venerem,
&
Mercurium esse comites,
&
asseclas Solis , non dicit. Aristoteles
:mtem
l.
2.
de ca:lo c.
12 .
lEgyptios,
&
Babylonios ejus tenuisse sente1t–
tiam, expresse tradit. Vide S. Thom. ibid. lect.
17.
(1)
§.
296.
(2) H ujusmod i observationes jampridem nota: erant : nam S. Tho–
mas r. M<tteor. lect. ·
9.
refert, nec repro\:>at opinionem Pythagorico–
rnm
autumantium , Mercurium modicum elongari
a
Sole: quod falsmu
esset, si Mercurius esset sub V enere
infra
Solem. Insuper
z.
de Ca:lo
lect.
17.
docet,
motiu Veneris ,
&
M ermrii quasi colligari
c1~m m~tt&
S olis
:
qua: verba significare videntur, eos esse asseclas Sol1s. Vide
etiam lect.
2.
in c.
38.
J ob , ubi docet ,
Merwrittm ra1·0 videri;
ni–
mirum , quia ut habet Tycho Arg.
1.
in
Epist. Astron. libros ,
ob Soli.f
'1Jicinitatem rariuime abro ita digreditm·, ut consprctuip ateat,
(3)
12.
Metaph. lect.
10.