O P U S C U L U M
1
v.
47S
Sanél.e Roman"
Ecclefi~
ceterorumque Occidentalium etJáem de re feHtentia
•
Jnnocentius I.
ep.
27.
Romanam Ecclefiam
in
reconciliandis ha:reticis vcte–
res regulas ab Apoíl:olis
vel
Apoíl:olicis viris traditas cuílodire
f~ribit
• ldem
teíl:arnr h.ufebius hiíl:. Eccl. lib.
7.
c. z.
&
4.
ubi controverfiz mrer Srepha–
num PP.
&
S. Cyprianum exort:r meminit: tum enim veterem confuetudinem
obtinuiífe fcribit,
ut
h~retid
ad Ecclefiam redeuntes folis precibus cmn manus im:.
po/itione reciperentur.
Ideoque fiaruiífe Stephanum, nihil in ea re pra:ter tradi–
t1onem,
qu~
indc
a
principio obtinuerat, innovandum. Decretum Stephani ,
quod paullo ante ex
74.
epiíl:ola Cypriani adduxi , ex ejufdem Cypriani
&
lnnocentii
I.
mente de rnanus impofüione reconciliativa intelligendum dixi ;
quia eos tantum intelligebat hceren_cos regula illa antiqua , qui
in
Catholica
Ecclefia rite baptizati
&
confirman ad
h~efes
feébfque defecerant, atque in–
de ad matris gremium cul!l preniten_tia
f~lle~nni
redibant. Eamdem regulam
f ecums Eufebius PP. hrereucos quo! rnvemt m urbe Roma, fola manum im–
pofitiene reconciliavit ; reíle Anafiafio in ejus vi ta. Verum paullo poíl:
Syl–
vefier
I.
temporum neceffitate
&
ha:reticorum multiplici pravitate coa&us ,
vererem illam Ecclefiz
fure
regulam ,
&
confuetudinem a przdecefforibus
ob–
fervaram immuravit,
&
ara:ius reíl:rinxit '· nec ita promifcuam facilemquequo–
rumvis ha:reticorum receptionem
eífe
volmt. Nam ut Epilogus Concilii Ro–
m an"i haber, tom.
1.
Conc. Colon. pag.
zn.
Con/iituit, ut pmhJterum Anianum
refipifcentem nemo fufciperet, nifi Epifcopus ejufdem loci eum reconciliaret,
&
facro–
fanélo Cbrifmate per Epifcopalis manus impofitione!'1.' J'anéli Spiritus gratia
,
qu.t ab
h.ereticis dari non pote/l, con/irmaret .
Unde perfp1c1mus, quem auétorem Laodice–
ni
&
Coníl:antinopolirani Parres fecuti ftnt in
fu
is
~anon i bus
figepdjs;
ipfum
fcilicet fupremum Eccldia! pr:rfülem
&
caput . Ecqu1s vero tam vecors fueri t
ut ftatutum hoc Sylve!lri ad c:rremonialem unétionem trahere audeat
cu~
difercim hic reconciliatio ,
&
chrifmalis Confirmat io ,
ut
di verfa
mi ~i fieri:i
diílinguantur? Siricii, Innocent ii, Leonis,
&
Gregori i
M .
ve rba clariffima
p:iullo ante allata non repeto • .Ea aure.m Sylveíl:ri decreto ita inha:rent,
utn~
pilum quidem tranfverfom ab ill_o vanent .
.
Accedat Romanz Ecclefia: G all1cana:
quir
ah quot Synodorum con íl:itutioni..
bus mentem fuam nobis contefl:atam reliquit. Arau fican% Synodi Can.
i.
H~rttico1 in morti1
dif~rimine
pofztor,
/1
.c atbolici efft1.
defide~ant,
/í
~e(1i
Epifcopus
,
4
preshyteris r_um C,hrifmate
&_
ben_ed1flione
confi_~nari
placuit
•
~h~1 ímatis
configna–
tionem Ep1fcop1s 1ure ordm:mo competentem, Presbytens
m
cafu neceffitatis
abfente :i?t
deficient~
Epifcopo '· permittit.
_h~c
Synotlus ;_ quz
&
baptizatoruO-:
"hrifmattonem pro;ttme.
fe_q~1entt C~1_1.one
nfdem conced1t; ut ad priorem di–
fputationem oílend1t . S1m1hs Conc1l11 Epaonenlis Canon
16.
Presbyteros pro–
pter falutem_animannn
_d~fperatis
&
~ecumbentibus b~reticis:
fi
conrver/ionem fubitam
petanl,
Chrifm~te
perm1tt1mus f
u~ve!'ire.
_.Quod _omnes co!lverfuri
,
fi
fani funt
,
ab
Epifcopo novmnt expetendum.
Chnfmat10
fam ab
Ep1ícopo expetenda in arti–
culo mortis etiam
Presb~tero per~ittitur;
diverfitas
~u.rem
temporis
&
mi ni–
ftri
vcrirarem Sacrament1 non
vanat,
fine
quo h:net1c1 five fani
five mori–
bnndi ad Ecclefiam reverrentes admitti non poterant . Ceterum qu:r duobus
hifce
Conciliis generaliter
&
promifcue confürui videntur, ea difiinétius mul–
to tradidit Arelatenfe
II.
Accnrare enim tripliccm illum reconciliandi rno–
dum explicar .. quem fopra ex S. Gregorii M. loco notavi. Primum per pre–
nitentiam
&
erroris damnationem . Canone
9. Novatianum in commtmionem re–
,;pi
non
''"'",
ni/i
f11fcepta parnitentite credulitate
pr~teritum
damnet errorem.
Secun–
dum
per
chrifmationem
&
manus irnpofüionem, Can. 17.
Bonofiacos ex eodem
ITYO•