1000000213

47t

S C U L U M

o pu

LUC.JE

HOLSTENII

DISSERTATIO

MINISTRO CONFIRMATIONIS

r u

e o s.

Adverfus quemdam

recentiorem

•

Um Ecclefia Dei unum

fit

corpus, neque eífe poffit ubi unitas nott

en; nihil nomine Chrifüano dignius judico, quam nt concordiam

mutuamque unionem membrorum omni opera fiudioque foveat .

e contra vitet fugiatque ea qure diffidiis excitandis alendifque

fa~

ciunt. Luél:uofum fchifma, quod Orientis & Occidentis Ecclefias

dudum disjunxit , illis potiffimum imputan<lum eft , qui Chriíl:iana caritate

pofrhabita difputandi pruritu omnia in qua:íl:ionem

controverfiam adduxe–

runt, ·qua: diverfo ritu

apu~

parte.m adyerfam aguntur • His nulla vel exigua

v~rir:ms

..cura , fed unun:i vmcend1 fiudmm,

ex fua c?nfuetudine vel opi–

mone alt1s legem pra:fcr1banr. Illud autem m1fera

affüéta fortuna duriffi–

mum

iniquiffimum habet, quod infultantium ludibriis impune patear . Ita

mihi Orientalis Eccldire calamitatem cogitanti Leo ille moribundus in Pha:dri

fabulis obverfatur. Scimus enim qui homines, qua doél:rina

antiquitatis

fa–

cra: cognitione inílruéti ad fingula ferme religionis capira ritufque etiam fol–

Jcmnes ac probatiffimos convellendos prodierint, cum non ita pridem de Eu–

chologio Gra:corum recenfendo ageretur: quorum

~amen

conatus aliorum pru–

dentia haétenus repreffit. Ex

eo~m

ludo novus h1c certator prodit, ut Arcu–

dium, virun:i de re

C~rifüana

in.

~ccl~fiarum co~cordia

_concilianda optime

meritum, ahofque pac1s & tranqu1lhtat1s

Eccl

efialbca: fiud1ofos, ut ait

incur–

rat. Si. tamen in

~gonem, luce~que publ

~c.im

prodie\it ,_ parti ejus

~etuo

ita Jev1 armatura mílruétus, rehs ut plun

mum

arundme1s ,

plumbea cufpi..:

de amentatis hofiem laceffit fruto feptemplici proteétum; ipfe intcrim totus

vulneribus pateos. Id fcio cauff:r huic patronos non defoturos; de fine autem

& cxitu hujus concertationis facile augurari licet, ex doétiffimorum hominum

fcripris nuper editis, de

presby~erali <-hrifm~tione

etiam apud Latinos olim

ufitata • llli preffius h:rc

pubhcenrnr exammabunt: ego qua: perfundoria lc–

aione

feíl:inante oculo

obfe~v.ivi ~nterim

indicaba. Principio igitur ncqua–

quam mihi fatis accurate defin1tus v1detur hu1us controverfi:r fiarus. Eoenim

re&e

coníl:ituto lis tota fine conffiétu ex zquo

bono componi potuiffet .

enim in qnibus erroris accufantur, partim culpa ornni carene , partim

erem

Occidentis Ecclefiam criminis eju(aem fociam habent:

quis in eo–

rum Chrifmatione error nunc fuerit. Hoc igitur pra-fuppuno , Confirmationis

modum ri umque non unum eumdemque, fed diverfum apud Grzcos Latinof–

que jamdudum fuiffe. Horum enirn Confirmatio duabus quafi confiat partibus,

Undione

fcilicct five obfignJtione frontis,

lrnpofüione mammm qua Spi–

rituS Sin&us baptizatis

fign tis ad\'ocatur. Gr:rci autem in obrignandis ba–

ptizatis

fola utuntur Chrifmatione frontis, omiffa manuurn impofüione. Hinc

Latini,

qui mmus

impo(itionem ab J\po1\olorum exemplo dcducunt, ut con-

firma-