1000000213

Jlo

C O N. "( R O V E

1 A

cordibüf

ntr/lris.

Nec

refert.

pr~fata

v.erba

deprecativa

i:ion

videri qualem de–

·berc

effe Cóbfirmatioriis formani docent

Scriptura.,

Tr¡ditio • Nam ultra–

qüamquo~

poffir

~ef

f?0111deri

fatis éffe;

-~ deprecati'v~ íi~ e~ p~rtiali~

forma,

qua:

manuur:.n impofit10m correfpondet, nec obeífe qum md1cativa

fit

qure

corrcf-

'pondet

i;nCho11i :;

áddí

pot~ft Sacram·e_i'¡.~oru~ for.~as,

etfi

indi.c3:tiv~

yidean–

tur,

i·c;

J.pfa

eífe

dep~ecatorias,

·cum mua!ler

1mplmt~

fa1tem d1v10am

innove~

ópem. Hac ra.tione

PP.

'Sacramentorum formas eífe preces myflicas ·dixerunt ;

Augufiinus

de Bapt.

16.

dixit

ip[am

mdnus

impofztiqnfm effe oratia–

n~m

f11per hominem

•

· Ad argumentum

ver~

petitúm ex alfo filentio hujüs form; totius retro an–

·tiquitatis ufq·ue ad oétavum facúlum, ref

~ondcnt

non femper efficax reputan–

dúm eíle.

Hi~c . obférv~nt

in nonnullis Liturgiis editis a P, Mabillonio formam

, confecra~ionis

defiderari.

~Et

Martene

antiq. Eccl.

ritib.

art. 3.

con-

ftderavit in ·plerifque antiquiffimis Ritualibus, ubi ritus Coniirmationis defcri–

buntur , · níanimm impolitionem omitti,

in quibufdam etiam formam .Baptif–

rni • Sic4t igitur ex horum omiffione perperam inferemus jn ufu non fuifsc

apu4 veteres ; .ita ,

.dici poteíl: de forma Confirmationis ,

qu~

unétioni ref–

pondet. Porro hujufmodi füentii apud Vc:teres ea cauffa primo potuit eífe, quod

fÚmn'lopere cavebant noílra myfieria evulgare, neGenfilium

&Jud~orum

irri–

lióni exponerentur, qua de re legendus Innocentius l.

in Epi/lola

Decentium

cap.

•

Secundam cauffam eam fuiífe credo ,, quia qure font vulgata, ex com–

lllluni ufü omnibus nota, cum ignorari non poffint , ·non íl:atim cogitat:ur de

iis

confcibepdí~

•

A.t

interim cum forma de qua agimus , .ab oétavo Ecclefiz

faculo

c~perit

in Eibris Rímalibus legi, nec ipfius exordfom poffit ab aliquo

vel Pontifi!=um, vel ·conciliorum de(:reto 4edvar'i, cogimur illam, .cum maxi–

me -de forma Sactamc;:nti agatur; ab Apoftolis tradita.ff.l ·credere, juxta

om–

ni.bus laudatam regulam S. Auguilini

lib.

.Bapt.

qap.

24.

ldem fentias de Grrecorum forma , qure eft hu)ufmodi

fignaculunJ don'i

spi,yitut

'$.

quam e{fe aptiffimam probat S. Thómas

p. q.

ti.

ar~.

L~gcndus

Gua–

·rius

in Notis ad Euchologium

368.

&c. Qpod

in verbis diverfa cft . ab

ea~

qure in Ecclelia latina

adhib~tur ~

nil officere puta1'1duµi cfi , cum fatis

fit

~ondpere

Chri!tum inf\ituiífe formas quorumdam Sacramentorum quoad

fub–

H:antiam ,

fenfum,

non quoad fingula verba;· atque eafpem formas quoad

fenfum confiantes effe debere .

Jo A

~Is

Do MI N

MAN

s ·1

N tuendo Confirmationis Sacramento adverfus Bafnagii oppugnationes haud

multun~

rnihi operis

laboris impendendum eífo int€lligo. Cum enim Dal–

lreus eruditionis

fu~

tela omnia, ad expugnandam veritatem illam catholicam

jecerit, eaque omnia P. Alexander egregie retuderit , nihil fupereíl: ftve Baf–

nagio novorum arrnorum , quibus eam veritatem imperat , five mihi muni–

minis ,. quo illam defendam. Innovar heterodoxus ifie qure olim appofuit Dal–

la:us; quare nihil refiat nunc operis agendum, nifi ut fynoptice ea promam,

qua: hic affert ;

ex adverfo P. Alexandri refponfiones fiatuam; mea quidem

additamenta ,

Ít

qure opportuna judicavero, identidem ad1iciendo .

Negat igitur Bafnagius ad ann.

37.

Sacramenti Confirmationis crepundia agno–

íci

poffe in ea manuum impolitione, qua Apofloli

fup~r

initiatos Baptifmate

.fi–

rleles Spiritum S. vifibili illapfu dednceban.t , coque operame mira operabantur

plane crelefiia. Id enim Dei favore pernliari conceffum Apofiolis, prour eranc

.Apo-