1000000212

612 / 840

760 C O N T R O V E R S .¡ A 1 V•
.cept~m, Apoftolicam habendam eífe • E.tenim ex aurea, ac celeberrima re..:
gula, quam Auguíl:inus quarco libro adverfos Donatifias adhibuit , quod tmi–
'Verfa tenet Ecclefia , nec Conciliis in{fitutum , fed femper retenrum e/l , non ni[t au·
éloritate dpo/iolica traditum, reflif]ime creditur. Eamdem ille in prioribus ad Ja–
nuarium litteris fiatuit, nec poffunt Romani nominis inimici artificiis fuis elu–
dere. Si enim confuetudinis , vel doél:rina! cujufquam, qure diu in tota Eccle.
íia inveteravit , originem , & principium nec ad Summos Pontifices , nec ad
Sacros Epifcoporum conventus referre poífumus , fed ea doél:rina ad heroica
ufque tempora retro trahitur , conficitur plane , illam ab Apofiolis profeél:atn
.efse. In hctc fere verba acuriffimus Canus • Enimvero quod Magi unigenam
Dei Filium venerantes ejus Divinitatem cognitam, arque perfpeétam habue–
rint , ab omni femper antiquitate noH:ris probatum ell, idque vetuíl:iffimi Pa.
tres , tamquam rcm a Majoribus acceptam animoíiffime tradidcrunt. ( §. 9·)
.Fuit hoc etiam univerfa Ecclella! perfuaffimum • Neque enim aliud viri il.h
om1;es tanta confenllone docuifse credendi fonr, quam qm;>d communirer C~n­
füana Ecclefla, cujus prrecipua foerunt prrefidia, fentiebat • Rem tefiimoma,
qure fl:udiofius in luce pofui, & il!ufrravi , luculenter confimiant , paulloq11e
pofi feorftm ab hoc loco magnis iterum a11gumentis demonítrabo • Denique ,
quo de agimus 1 dogma neque a fummjs Pontificibus , negue ab ullo Patrum
Concilio tamquam ab auél:oribus confürutum , atque profeétum eíl:; ab .Apo–
fiolica igitur traditione ad nos permanavit . Hanc autem Bafnagius , ejulque
fimiles, tantum abeíl:, ut Simonius, repudiare non poffi111L Quippe quod Apo–
fl:oli de facrarum Litterar~1m intelligentia ~:Hfcipnlis tradiderunt, id non huma–
num, non lubricum, fed divinum efr.
13. His· ocdiné, _atque dilucide explicatis , nemini in mentem mirari ve–
niet, univerfam Theologornm familiam in eamdem confpiraífe fententiam ·
Ex quo tertium mihi foppetit, nec idem exigui ponderis a1·gumentmn. Nam
ut -Melchior Canus graviffime di!ferit, concordi, atque perpeture Theologorum
doél:rinre in rebus ad religionem ·rpeétantibus repugnare, nifi hrerells eíl:, pro–
feéto ab h:erefi non longe abefi. Ego vero nemini notam inurere, hic autem
brevem me foturum profiteor. Locé> enim Theologorum· omnium abu!1de unu~
dfe potefi , magnum Ecclc:Ílre 111men·, & columen , B. Thomas Aqmna_s , qui
cE_art. j: totis oéto art. qu~füonis j6. & articulo prrefertim oétavo, ub1 qmr–
,füoneni movet ; num Magi convenienter ad Chriftum adorandum venerint , pro
certo , & concefso fomit , eumdem a nofiris qua Deum fuiífe cognitum , qu:a
Deum legitime adoratum • Dum vero argumenta refutat contraria. , prreclarts
in noftram rem Auguílini, Leonis, Gregorii Mag1Ji .tefümonii~ umur. :i–
tur • Satis efi enim oculos in ea loca conjicere • Similiter facmnt ~oflenores
Theologi , 1' Herminier nominatim , Dionyfiufque Petavius ofrenfun humanre
Chrifü naturx , qua cum Dei Ú7Tor;ao-1v conjunéta efl:, eafde~_, qua:
fummo 'Deo , honoris fignificationes d~beri . Ecce autem verba Petayu · It:i
,.. 1Magi , divino impellente fpiritu , profeéli funt e patria , ut recens ~atum pue'.·u-
~·;~. P~o~.3 ~.cd. lum . adorarent : ,, & proddentes adoraverunt eum . ,, (a) Calmetms vero 11!–
terpres dofü1s , & nobilis , etG in diífertatione , quam de Magís confcr1-
pÍlt , hunc Theologia: locum , quod prrefütifser, non u·aétet, ejus tamen ma–
:xirnam efse prreíl:antiam probe intellexit , atque bis vetbis dicere exorftJs efi •
Magorum ad cunas Jefu Cbrifii adventus, & pree/lita ah illis divino Infanti adora–
tio • • • • argumentum efi plane evidenter Divirútatem J efum CIJrifii demon/l~am •
Quod denique erat optabile , atque ad caufsre- noíl:ra: pr:didium pernne~e
-pfurimmn videbatur , concordem omnium Theologornm confenfum fnffrag10
fuo graviffuno, & m::.ximo BEN En 1e rus XIV. nuperrime cumulavit. Neque
id folum , verum & illml addidit , a Bibliothm~ Cdtic~ Auétore magn~
¡,me