1000000212

O P U S C U ,L U M

IX.

§.

I I.

Jl!

De /?erbis Cbryfofiomi in di'oerfas abermt

fente~tias

Yiri Litterati

•

Uos adduétus ex Chryfoílomo locus in várias leél:iones, ac interpretatio–

nes diíl:raxerat, quatuor ut .maxime numerantm· Viri. probe eruditi; ltali

duo, FlaminiusNobillus,

Sixtus Senenfis: duo Angli, Haleíius, &Douna:us.

Atque. ut .a Flaminio, qui jufau Gregorii XIII. Summi ·Pontificis

recognofcendi~

SS. Patrum monumentis prreclaram cum al:iis operam, impendit, iaitium furna·–

mus. Statuit ille (fi quidem eo ,rnodfil, quo .nunc leguntur, a,Chryfofl:omo

f~ri

pta funt)

minus proprie

ab eoqem yoces ii1as,

wpricrw7rov, itcd tmdc;acr1v

efse

ufor~

patas, idemque valere, arque

Jcriav, iteti qJÚcriv.

·Momerrta Flarninii h:ec funt:

li.xortá Neílorii h:lrefl non ita ;:i:ccurate voces

iíl:a:

difünguebantur, quod .de

ny–

poítafeos nomineHie;ronyrnus notavit. Ac fere omnia·, qurecurnque ab Joannc

Antiocheno, ejufque Se&tori.bus objiciebantur Cyrillo Alexandrino, hoc firma:.

me11t0 videbantur niti, quafi ille duas in Chrifio perfonas negans, duas quo:..

que naturas

nega~et,

fedulo

f~ilicet Sc.h~frnaticis

hominibus 'proprias v;ocum no-.

tiones minime ab fe percipi firnulanti bus. Potqit jgiturChryfoíl:omus perfona!';

hypoílafis nomine

e[sentiam

nlJ,turam

.lignificare : ficut etiam Auguíl:inos

dicít , a DEO efse

afsumptum homir.iem;

l¡omo

aut~tn

jarn finguJaris perfona. efü

Snnt itaque ,SS. Patrmn d.iéta jn bona(l1 p<m.e(l1.exponenda;

At enim Sixtus Senenfis L. VI. Bibl. S. A'tlnot.

329.

(quem fequitnr Vellofülus

Advertent. Theologia: Scholaft. in Tom. IV. Chryfoíl:omi • Qua:fito

29.

alii.

que perdoéti Viri) ::i.rbitratur hunc locum in

eir~cis

Codicibus fuifse depravacurn;

&-pro eo , quod ,in eis (criptum eíl:,

Gsov,

'ltcd

&:v.Spú17rov

DE 'VM ·

hami–

nem;

legendum e(s.e,

0sov,

iá}

.0 Eov,

D B'V M

DE 'V M.

Ad hoc .aute1h

exiíl:imandum dup\ici

o~miuo

conje.ctura movetur: primam petit .ex 'rheophy- ·

laéto, qui referens

·h:?c ip fa C

hryfoltorni verba, omifsa hoininis mentione , .

nomine bis

.poG.to

i.ta

fcribit Enarr. in cap.

Epift. ad Hebr.

Hoc adverfus

.Jud~as

abelliu

m, & M arce

llum pugnat, tamquam duas per[onaf ihdicans, Deum;

[)eum;

alteram

ve~o.

~onduplicatione

particulee

D.E 1,

veluti qua: potiíftmwm

congruat ·cum propoGra Pauli íeotentia, in qtJa.1geminato.DEI nomine didtur:1

unxit te Deus, Deus tuus,

exprimend~s .fcilice~

duas perfonas, reclarnantibus

Juda:is, Sti.bellio ,

Marcello, qui 1mam tantumDeitatis .perfonam agnofcunt.

Sed hanc Senenfis explicationern manifeíl:re ratio.nis patrocinio deíl:itui affirmat

Cl. Berti, Theologix fure Toqi. V.

26.

13.

Ceterum

quis Gr:rcorum Codicmn

leétionem integram e[se"

incorruptai;n afseVieraret, .legeHdumque

cf~e,

duas

perfonas, f!eurn,

hominem;

non a<leo repugnatunun fe fatetnr norni1utns Se·.

_nenfis; modoper horninem Chrifü fimul &hominis perfona lignificad intelligatur;

per DE U

verq perfona Patris, am Spiritus Sanél:i. Hat,lem1s de Italis·duobus ,

Ex Ailglis.. vero Halefius (cujus

nota~

Savillius in

fuam.Edi tio1~em·

traníl: 1lir)

verba S. Cbryfoíl:omi hunc in (llodum legit:

-duo eumdem efse ofiendenr,

Deum,

&hominem;

utnondeFilio folo; fed de !Jatre, &Filio dicatur, ita ; ut fenfosífie

ftt:

Pater

Filius

duif

unt .Perforiee

Jmus

Filius at1tem,

Deiu,

horno

t{l.

Qureprofeéto fententia ut veri(Iirna efi; itaduplici

}Hd<eorum

errori

ad~

verfatur. VetufüffimnmChryfoHomi InterpretemMutianum Scholail:icmn, qui

habet':

o/léndeñs ejs perfonas du,ss; (ed unum Deum,

fecutus eíl: laudatus Halefius•

ain

etiam

Dounreo, Anglo altero, quartam verborurn Chryfo.ftomi interpre–

tationem adferre juverit. Sic iile :

duas perfonas ofiendens,

eumdem e{se Deum,

l10minem. Nequ1quam

(verba funt Dounrei)

ibi Cbryfuftumus dicit,

Deum,

bo ..

minem efst duas perfonas, ut Nefiorius

fed

Pairem,

Filium, defignato

in [i1%

verbis

Scri~